به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره انبیاء بیست و یکمین سوره جزء هفدهم و از سوره های مکی قرآن و نام شانزده پیامبر در این سوره است. از موضوعات اساسی سوره انبیاء توحید، نبوت، معاد و غفلت زدایی از مردم است. آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه نماز غفیله یا ذکر یونسیه معروف است و آیه ۱۰۵ که بر ارث بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است.

در فضیلت این سوره آمده است کسی که سوره انبیاء را بخواند، خدا از او به آسانی حساب می کشد و مورد عفو خود قرار می دهد و همه پیامبرانی که نامشان در قرآن است به او سلام می گویند.

فایل صوتی تلاوت سوره انبیاء آیات ۸۳ تا ۹۰ با صدای محمد طوخی

متن آیاتی از سوره انبیاء همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

و أیوب إذ نادی ربه أنی مسنی الضر و أنت أرحم الراحمین ﴿٨٣﴾

و (یاد کن حال) ایوب را وقتی که پروردگار خود را خواند که مرا بیماری و رنج سخت رسیده و تو (بر بندگانت) از همه مهربانان عالم مهربانتری. (۸۳)

فاستجبنا له فکشفنا ما به من ضر و آتیناه أهله و مثلهم معهم رحمة من عندنا و ذکری للعابدین ﴿٨٤﴾

پس ما دعای او را مستجاب کردیم و درد و رنجش را برطرف ساختیم و اهل و فرزندانش را (که از او گرفته بودیم) با عده دیگر به مثل آن ها باز به او عطا کردیم تا هم لطف و رحمتی در حق او کرده باشیم و هم اهل عبادت متذکر (لطف و احسان ما) شوند. (۸۴)

و إسماعیل و إدریس و ذا الکفل کل من الصابرین ﴿٨٥﴾

و (نیز یاد آر حال) اسماعیل و ادریس و ذوالکفل را که همه بندگان صابر ما بودند. (۸۵)

و أدخلناهم فی رحمتنا إنهم من الصالحین ﴿٨٦﴾

و ما آن ها را به رحمت (خاص) خود درآوردیم، زیرا آنان از نیکان عالم به شمار بودند. (۸۶)

و ذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن أن لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات أن لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین ﴿٨٧﴾

و (یاد آر حال) ذوالنون (یعنی یونس) را هنگامی که (از میان قوم خود) غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما هرگز او را در مضیقه و سختی نمیافکنیم (تا آن که به ظلمات دریا و شکم ماهی در شب تار گرفتار شد) آن گاه در آن ظلمت ها فریاد کرد که خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو (از شریک و هر عیب و آلایش) پاک و منزهی و من از ستمکاران بودم (که بر نفس خود ستم کردم). (۸۷)

فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤمنین ﴿٨٨﴾

پس ما دعای او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و اهل ایمان را هم این گونه نجات میدهیم. (۸۸)

و زکریا إذ نادی ربه رب لا تذرنی فردا و أنت خیر الوارثین ﴿٨٩﴾

و (یاد آر حال) زکریا را هنگامی که خدای خود را ندا کرد که بار الها، مرا یک تن و تنها وامگذار (و به من فرزندی که وارث من باشد عطا فرما) که تو بهترین وارث اهل عالم هستی. (۸۹)

فاستجبنا له و وهبنا له یحیی و أصلحنا له زوجه إنهم کانوا یسارعون فی الخیرات و یدعوننا رغبا و رهبا و کانوا لنا خاشعین ﴿٩٠﴾

ما هم دعای او را مستجاب کردیم و یحیی را به او عطا فرمودیم و جفتش را (که نازا بود) برای او شایسته (همسری و قابل ولادت) گردانیدیم، زیرا آن ها در کار های خیر تعجیل میکردند و در حال بیم و امید ما را میخواندند و همیشه به درگاه ما خاضع و خاشع بودند. (۹۰)

انتهای پیام/