مجموعه شعر «حرف های آتایا» سروده مجتبی ویسی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، این کتاب به تازگی توسط نشر مروارید منتشر شده است.

در معرفی مجموعه شعر «حرف های آتایا» آمده است: تلاش اصلی ویسی در مجموعه اخیر معطوف به زبان از رهگذر حرف های الفبا است. آتایا معادل همان الفبا است که شالوده زبان را شکل می دهد. شاعر در این شعرها حرف های الفبا را در هیئت فیزیکی و نیز آوایی شان به کار می گیرد تا مخاطب را به اصل زبان ببرد، به جایی که اتم های زبان در چرخش اند. حرف ها در شعرهای کتاب به حرف می آیند تا آوای خود را به گوش برسانند و در برابر دیدگان تشخص یابند.

از سوی دیگر، در «حرف های آتایا» شعر در چشم انداز تاریخی اش به سخن درمی آید، از طریق حضور تک بیت یا سطری از شاعران کهن و معاصر در هر شعر. همچنین التفات به واژه های مهجور از دیگر دلمشغولی ها در این کتاب بوده است(همراه با معنای آن ها در پی نویس)، با این امیدواری که پرمایگی زبان فارسی به یاد بیاید. و سرانجام، اشاره به آرایه ها و صنایع ادبی سوی مندی دیگر کتاب بوده است، به قصد یادآوری کردوکار غنی شعر فارسی.

شعری از این مجموعه:

«ح»

صوتی حلقی

که از گلو درمی آید

و دهانی نیم باز

که هوا را حرف را

بیرون می دهد.

بله

تو حرف را می آغازی

حماسه حدیث را

پس صوت خاموشت

حرف مهمله ات

عجیب می نماید.

و آن حزن

که از حقیقت برمی آید از حکمت

و حلاج که بر دار

از حق می گفت.

باری،

از تو باید گفت

که بی نقطه

در میان خواهران می درخشی،

و از تو که پسندیده ای

با تو

به هزار حالت ممکن

مهر ورزیده ام:

حوری در حیات

در حیرت.

و آن حاجتمند، حادث، حائر هفت شهر عشق، حیران منطق الطیر، حامل نامه های بسیار، شیخ فریدالدین گفت:

«پس چو عطار از جهت بیرون شویم

بی جهت در رقص آییم از الست»

کلام آخر: حله

حسن تعلیل.

انتهای پیام