به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از سایت عربی ۲۱، درگذشت عبدالله الحامد از مدافعان سرشناس حقوق بشر در عربستان بار دیگر حرف و حدیث ها درباره وضعیت زندان های رژیم سعودی و شمار زندانیان سیاسی در این زندان ها را مطرح کرده است.

موج بازداشت های سپتامبر سال ۲۰۱۷ میلادی بعد از ولایتعهدی محمد بن سلمان فرزند شاه سعودی، باعث شد تا پرونده زندانیان سیاسی - که تعداد آنها در دوره ملک عبدالله شاه پیشین سعودی بالغ بر هزاران نفر بود- از کانون توجه ها کنار رود.

این زندانیان سیاسی مشهور و برخوردار از مقبولیت گسترده مردمی از جمله قربانیان این موج بازداشت ها بودند اما این امر باعث نشد که در سطح افکار عمومی داخلی و جهان عرب درخواست برای آزادی این زندانیان سیاسی اعم از مبلغان و نویسندگان به ویژه (سلمان العوده و عوض القرنی و علی العمری و بیش از یکصد نفر دیگر) فروکش کند بلکه افکار عمومی خواهان آزادی آنها شد .

سعود الهاشمی، موسی القرنی، عبدالرحمن الشمیری، محمد القحطانی و عبدالکریم الخضر این زندانیان سیاسی مشهور و بارز عربستانی هستند که از دوره ملک عبدالله تاکنون در زندان به سرمی برند.

این شخصیت های اصلاح طلب همگی مخالف هرگونه خشونت بوده و بر راه حل سیاسی واقعی در عربستان تاکید دارند.

سعود الهاشمی استاد دانشگاه و مشاور پزشک خانواده در بیمارستان ملک عبدالعزیز در جده بود که در سال ۲۰۰۷ میلادی بازداشت شد و از مشکلات متعدد جسمی رنج می برد و به گفته خانواده اش مورد شکنجه قرار گرفته است.

الهاشمی خواهان اصلاحات سیاسی و تمرکز روی تغییرات مسالمت آمیز شد و از نقش منفی شیوخ بزرگ عربستان در قبال فساد سیاسی و اقتصادی انتقاد کرد و خواهان تغییر سازوکار انتخاب قضات شد.

الهاشمی از حامیان اصلی مسئله فلسطین بود و کمک ها را به طور علنی در دفترش در شهر جده جمع آوری می کرد.

در اواخر سال ۲۰۱۱ میلادی، دادگاه ریاض الهاشمی را به۳۰ سال زندان و ممنوعیت سفر به خارج به مدت ۳۰ سال بعد از گذراندن دوران محکومیت همراه با یک میلیون ریال سعودی غرامت محکوم کرد.

او از جمله به «خروج بر ولی امر و سرپیچی با مشارکت در تاسیس یک سازمان سری با هدف ایجاد هرج و مرج و رسیدن به قدرت و برگزاری نشست های محرمانه برای تدوین نقشه های راهبردی برای این سازمان و پولشویی از طریق جمع آوری کمک ها» متهم شد.

موسی القرنی دومین زندانی سیاسی بارز عربستانی است. او مبلغ و دارای دکترای اصول فقه است و در دانشگاه اسلامی شهر مدینه منوره تدریس می کرد.

او همچنین مدرس دانشگاه پیشاور پاکستان و مدیر آکادمی علوم و فناوری وابسته به هیئت امداد رسانی اسلامی و انجمن جهان اسلامی در این شهر بود.

او در سال ۲۰۰۷ میلادی بازداشت و در همان پرونده با الهاشمی و دیگران به ۲۰ سال زندان و ممنوعیت ۲۰ ساله سفر به خارج بعد از گذراندن دوران محکومیت محکوم شد و اکنون ۶۶ سال سن دارد.

در ماه مه سال ۲۰۱۸ میلادی، بستگان القرنی گفتند که او دچار سکته مغزی شده و به بیمارستان مغز و اعصاب جده منتقل شده است و تا اکنون در آنجا به سرمی برد.

او همچنین با عبدالله الحامد و جمال خاشقجی که در کنسولگری عربستان در شهر استانبول ترکیه به قتل رسید، در تماس بود.

عبد الرحمن الشمیری

عبدالرحمن الشمری دیگر چهره سرشناس عربستانی زندانی است. او از شخصیت های دانشگاهی بازنشسته دانشگاه ام القری است. چند سال به عنوان مشاور در مجلس شورای عربستان کار کرد و در چارچوب پرونده اصلاح طلب های جده در سال ۲۰۰۷ میلادی بازداشت و به ۱۰ سال زندان محکوم شد و سپس دوره زندانش به ۱۵ سال افزایش یافت و اکنون ۷۰ سال سن دارد.

در دسامبر سال ۲۰۰۳ میلادی، الشمیری یکی از امضا کنندگان سند اصلاحات بود که برای عبدالله بن عبدالعزیز ولیعهد وقت سعودی فرستاده شد. این سند خواهان مشارکت دادن مردم در حیات سیاسی از طریق انتخابات و استقلال قوای سه گانه شده بود.

او سپس چند سند و بیانیه از جمله بیانیه درخواست برای آزادی سه حقوقدان را که در پی نامه ای برای درخواست جهت اصلاحات، بازداشت شدند، امضا کرد. عبدالله الحامد یکی از این حقوقدانان بود.

وجنات میمنی همسر الشمیری گفت که او از فشار خون و دیابت رنج می برد.

الشمیری و القرنی و الهاشمی در سلول های انفرادی به مدت چند ماه نگه داشته شدند و آزادی با کفالت بر خلاف بیش از ۱۵ متهم دیگر پرونده اصلاح طلب های جده شامل حال آنها نشد.

محمد القحطانی دیگر شخصیت مشهور و بارز زندانی است که مدرک دکترای اقتصاد از دانشگاه ایندیانای آمریکا دارد و در دانشکده امور دیپلماتیک وزارت خارجه عربستان نیز کار کرده است.

القحطانی ۵۵ ساله از اعضای بنیانگذار جمعیت حقوق مدنی و سیاسی عربستان «حسم» است. او در ماه مارس سال ۲۰۱۳ میلادی بازداشت و به ۱۰ سال زندان و ممنوعیت ۱۰ ساله سفر به خارج محکوم شد.

القحطانی دوست عبدالله الحامد در جمعیت حسم بود. او در سمینارهای علنی از موارد گسترده نقض حقوق بشر در داخل زندان های سعودی صحبت می کرد.

او پرونده شکنجه در زندان ها و بازداشت های قهری را به سازمان های بین المللی برد زیرا دستگاه قضایی به دهها شکایت جمعیت حسم در این رابطه بی توجهی کرد.

القحطانی از جمله کسانی بود که در ارسال نامه ای به ملک عبدالله در سال ۲۰۰۹ میلادی شرکت داشت. این نامه محاکمه های سری متهمان در ارتباط با مسائل مربوط به تروریسم را محکوم می کرد.

القحطانی جزء اولین کسانی بود که خواهان حقوق گسترده تری برای زنان عربستان شد. در نیمه سال ۲۰۱۱ میلادی بود که به همسرش اجازه داد که به مدت یک ساعت در مرکز شهر ریاض رانندگی کند. در آن زمان رانندگی برای زنان در عربستان ممنوع بود.

القحطانی قبل از جلسه صدور حکم خود گفته بود: هرکس در این راه قدم بر می دارد، آماده زندان رفتن هم هست. باکی از زندان نداریم.

او از اولین کسانی بود که خواهان اعطای مجوز تاسیس نهادهای مردم نهاد در عربستان بود. القحطانی بر این باور بود که «هر اندازه نقش این نهادها کمتر و کمرنگ تر شود، استبداد رژیم افزایش می یابد».

برپایه این گزارش، القحطانی وضعیت ملت های عرب حوزه خلیج فارس را اینگونه توصیف کرد که «آنها نظیر گله ای از احشام تماشاچی درگیری بین نخبگان حاکم هستند که ببیند که چه کسی آنها را رهبری خواهد کرد».

وی در عین حال در سمیناری تاکید کرده بود که «این ملت های عرب حتما در آینده به قدرت خواهند رسید».

عبدالکریم الخضر از دیگر زندانیان بارز عربستانی است. او از شخصیت های دانشگاهی و حقوقی و از بنیانگذاران جمعیت حسم است.

او در نیمه سال ۲۰۱۳ میلادی به هشت سال زندان همراه با ممنوعیت ۱۰ ساله سفر به خارج بعد از گذراندن دوران زندان محکوم شد.

الخضر ۵۷ ساله رئیس تیم وکلای مدافع عبدالله الحامد در زمان بازداشتش در سال ۲۰۰۸ میلادی بود. این زمانی بود که آنها هنوز با دیگر فعالان جمعیت حسم را بنیان ننهاده بودند.

الخضر استاد فقه مقارن در دانشکده شریعت دانشگاه القصیم بود. او از جمله از مشروعیت برگزاری تظاهرات و اعتصاب زندانیان حمایت می کرد و از نگاه مختلفی به مقوله «ولی امر» صحبت می کرد.

او در یادداشتی در برابر قاضی در جلسه دادگاهش در انتقاد ضمنی از حیف و میل اموال عمومی توسط مسئولان سعودی گفته بود: برای چه ما الان محاکمه می شویم؟ ما برای آن محاکمه نمی شویم که باعث زیان ملت در بازارهای سهام شده ایم. برای آن محاکمه نمی شویم که میلیاردها از قراردادهای سلاح به جیب زده ایم. برای آن محاکمه نمی شویم که دور میلیون ها متر از اراضی مسلمانان حصار کشیده ایم. برای آن محاکمه نمی شویم که هزاران جوان را دستگیر و بدون محاکمه سالها به زندان انداخته ایم.

وی در اشاره به وجود دیکتاتوری در کشورهای عربی گفت: در کشورهای عربی، یک نفر همه مردم را به جنگ سوق می دهد و یک نفر دیگر جنگ را متوقف می کند و یک نفر با اموال و حقوق مردم هر طور می خواهد رفتار می کند. دلیل این وضعیت هم نبود یک قانون اساسی است که همه از آن پیروی کنند.

الخضر از بیشترین کسانی بود که خواهان پایبندی عربستان به توافقنامه مبارزه با شکنجه مصوب سال ۱۹۸۷ بود. او امید داشت که قضات و بازپرسانی که حقوق بشر را در سطح داخلی نقض کردند، در دادگاههای بین المللی مورد پیگرد قرار گیرند.

انتهای پیام/