به گزارش خبرگزاری فارس، حجت الاسلام محمدحسین مختاری رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی به مناسبت ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) یادداشتی را به رشته تحریر درآورده است که در ادامه می آید:

وحدت امت اسلامی شاخصه اصلی تفکر سیاسی امام مجتبی (ع) بود

نیمه ماه مبارک رمضان، تلاقی رحمت و کرامت است. لحظه ای است که ماه در کامل ترین صورت خویش جلوه گری نمود و ماه تمام حسن از سرادقات عرش به زمین هدیه داده شده است. در این شب میوه زندگی علی و فاطمه (علیهما السلام)، پا به جهان خاکی گذاشت و خاک تا افلاک را غرق نور و شادی نمود. امشب خانه گلی فاطمه زهراء (س) مملو از فرشتگان و کروبیانی بود که آمده بوند تا از میوه قلب رسول الله (صل) توشه ای بگیرند. از طرفی، تولد امام حسن (ع) در این شب مژده ای به روزه داران بود تا جان های آکنده از حسن خداوندی را با عشق حسن گره بزنند و روزه خود را بر سر سفره کریم اهل بیت (ع) افطار نمایند.

اکنون با توجه به اهمیت این شب برای محبین اهل بیت (ع) نگاهی گذار به زندگی آن حضرت می اندازیم:

قداست حضرت در نظر اصحاب

صحابه رسول خدا (ص) قداست خاصی برای امام حسن مجتبی (ع) قائل بودند. چنان که خلیفه دوم جناب عمر بن خطاب با اشاره به وجود مبارک آن حضرت، در واقعه ای به اطرافیانش دستور داد: «حسن بن علی و عبد الله بن عباس را نیز همراه خود ببرید. زیرا آنان از نزدیکان رسول خدا (ص) می باشند. امید آن دارم که به واسطه حضور آنان برکت به شما رو کند».

این حکایت نشان می دهد، علیرغم سن کم آن حضرت نسبت به ابن عباس، اصحاب به نظرات آن حضرت اهتمام ویژه ای داشتند و برای حل اختلافات به آن حضرت رجوع می کردند.

فدا کردن جان برای وحدت مسلمان

وحدت امت اسلامی شاخصه اصلی تفکر سیاسی امام مجتبی (ع) بود تا جایی که آن حضرت در این راه بارها جان مبارکش را به خطر انداخت و مجروح شد. چونان که ابن قتیبه دینوری در شرح اتفاقات قتل جناب عثمان در این باره می نویسد: «در این موقع تیری به حسن بن علی اصابت کرد و از وی خون جاری گردید» و همو در جای دیگر تصریح می کند: امیرالمؤمنین (ع) به حسنین (علیهما السلام) فرمود: «شما را به یاری او فرستادم تا او را یاری دهید».

هر چند برخی در این مطلب تردید نموده اند اما همانگونه که از نهج البلاغه به دست می آید امیرالمؤمنین راضی به ایجاد دو دستگی در میان امت نبودند و تمام تلاش خود را برای حفظ وحدت بکار بستند و از اینرو، فرزندش امام حسن (ع) را برای دفاع فرستادند. زیرا می دانستند که هر گونه اختلاف در امت اسلام ممکن است ضربه جبران ناپذیری بر پیکر اسلام وارد آورد و منفعت طلبان و هواپرستان را وادار به ایجاد بحران در جهان اسلام نماید. در هر حال، این واقعه حاکی از عمق تلاش راهبردی امام حسن (ع) برای حفظ اتحاد اسلامی و جلوگیری از فتنه انگیزی میان برادران مسلمان بوده است که باید چراغ راه یکایک رهبران و بزرگان جهان اسلام باشد.

عشق ورزی به مردم و نیازمندان

محبت و عشق ورزی به مردم شاخصه اصلی زندگی اجتماعی امام مجتبی (ع) بود و به همین خاطر به ایشان کریم اهل بیت (ع) می گویند. زیرا درب منزل آن حضرت به روی همه نیازمندان و بی پناهان و مسافران باز بود و از طرفی، در حل مشکلات مردم از هیچ اقدامی فرو گذار نبودند. چنان که حتی اعتکاف را برای پیگیری گرفتاری یک نفر ترک کردند و از مسجد خارج شدند و فرمودند: «تلاش برای حل مشکلات مردم ۹ هزار سال پاداش دارد؛ من سعی فی حاجة اخیه المسلم فکانما عبد الله عزوجل تسعة آلاف سنة».

حقیقت آن است که خیراندیشان هیچ گاه فراموش نخواهند شد. چونان که حافظه تاریخ نتوانست نان و خرمای شبانه امیرالمؤمنین (ع) برای یتیمان کوفه و سفره های کریمانه امام مجتبی (ع) را فراموش کند، بلکه شعاع نور آن، همگان را به تعظیم وا داشت.

تواضع و سادگی

تواضع و فروتنی امام مجتبی (ع) زبانزد عام و خاص است. به طوریکه همه فرق اسلامی به فروتنی آن حضرت اذعان دارند. چنان که ابن ابی الحدید معتزلی درباره آن حضرت می نویسد: روزی حسن بن علی (ع) از کنار کودکان عبور کرد و دید مشغول بازی هستند و تکه ای دارند که از آن تناول می کنند. کودکان تا امام را دیدند از ایشان دعوت کردند تا کنار آن ها بنشیند. حضرت بی درنگ روی زمین نشست و با آن ها مشغول خوردن نان شد. سپس آن ها را به منزل خود دعوت کرد و به آن ها غذا و لباس داد.

این حکایت نشان می دهد امام تا چه حد نسبت به مردم مهریان و دلسوز بوده اند و علیرغم مشکلات سیاسی و اجتماعی آن زمان حتی از کودکان کوچه ها غافل نبود و با بهره گیری از روش «تبلیغ چهره به چهره» از مردم دلجویی می نمودند و پایه های اعتقادی آنان را تقویت می کردند.

از این رو، خدا را به خاطر نعمت وجود اهل بیت (ع) سپاسگزاریم و از خداوند متعال مسألت می کنیم تا ما را در این ماه، وارد دریای رحمت خود نماید و همه را از سفره علم و جود کریم اهل بیت (ع) بهره مند سازد و به ما توفیق دهد تا رهرو راستین خاندان رسالت و صحابه جلیل القدر رسول خدا (ص) باشیم.

انتهای پیام/