شغلی با آهنگ زیبا ولی با تلخی های ناگفته بسیار

ایسنا/خراسان شمالی من یک جنگل بان هستم؛ یک جنگلبان ایرانی. در برابر تخلفات تمام قد ایستاده ام و تا آنجا که روسایم اجازه دهند جلوی تخریب منابع ملی را می گیرم. شغلم آهنگی زیبا دارد و نامی جذاب؛ اما تلخی های ناگفته بسیاری در دل خود دارد. به قول معروف «از دور دل می برد و از نزدیک زهره» .
حافظ جنگل ها هستم و با جان و دل و سلامت و تمام وجودم در برابر تمام متخلفانی که قصد آسیب رساندن به این نعمت های خدادادی و انفال را داشته باشند تمام قد می ایستم. نام، شغل و وظیفه من از دور بسیار زیباتر از چند سطری است که در نوشته ها می آید. همه دوست دارند جای من باشند؛ عنوان جنگلبان را یدک بکشند؛ با لباس من در عرصه های طبیعی عکس بگیرند و در فضای مجازی منتشر کنند؛ اما نزدیکتر که بیایی می بینی تلخی ها و کاستی های این شغل آنقدر زیاد است که شاید در تصور کمتر کسی بگنجد.
من کسی هستم که تکالیفم بسیار بیشتر از حقوقم است. تکلیف دارم با قاچاقچی چوب بجنگم؛ تکلیف دارم با کسانی که درختان جنگل را آتش می زنند مبارزه کنم؛ در زمستان و تابستان و گرما و سرما در تمام عرصه های جنگلی و کوهستانی و مراتع و بیابان ها به گشت زنی مشغول باشم. وقتی جنگل یا عرصه ای مرتعی آتش می گیرد باید با تمام توان و با جان و دل آتش را خاموش کنم. گاهی باید ظرف های ۵۰ لیتری آب را پای پیاده کیلومترها در شیب کوهستان بالا ببرم و عرق ریزان خودم را به نقطه آتش برسانم. گاه باید با دست های خالی و با بیل و سرشاخه به نبرد با آتش بروم و خودم را به دل آتش بزنم تا آنرا خاموش و فاصله اش را با درخت ها حفظ کنم.
جنگل ها به هیچ عنوان امنیت شغلی ندارند
پاکزاد یکی از جنگل بان های خراسان شمالی در گفت و گو با ایسنا، در ارتباط با مشکلات شغل جنگل بانی و حمایت های مورد نیاز از فعالان این عرصه گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که جنگل بان ها با آن دست و پنجه نرم می کنند این است که به هیچ عنوان امنیت شغلی ندارند.
وی با اشاره به اینکه ۲۰ سال است که سابقه کاری داشته و جنگل بان است، اظهارکرد: یک جنگل بان نه نیروی رسمی، نه نیروی قراردادی و نه نیروی پیمانی است و در واقع فعالیت جنگل بان ها به صورت شرکتی بوده و من بعد از گذشت ۲۰ سال هنوز نیروی شرکتی اداره منابع طبیعی هستم.
پاکزاد افزود: البته در چند سال گذشته حدود یک سال و چهار ماه تغییر وضعیت پیدا کردیم و به صورت قراردادی فعالیت می کردیم اما دوباره ورق برگشت و مجددا جزء نیروهای شرکتی شدیم.
وی با بیان اینکه جنگل بان ۲۴ ساعته در عرصه های مرتعی و جنگلی دور می زند تا از هر گونه دست درازی جلوگیری کند، تصریح کرد: جنگل بان زمان گشت زنی هیچ گونه امنیت جانی ندارد و حتی وسیله ای برای حفاظت از خود هم ندارد اما حقوقی که آن ها دریافت می کنند کمترین حقوقی است که اداره کار به صورت مبنا قرار داده است.
این جنگل بان تاکیدکرد: جنگل بان ها حتی یک بیمه درست و حسابی ندارند و بیمه آن ها بیمه کارگری است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: وقتی گزارش مردمی درباره متخلف می رسد باید به سرعت خود را به محل حادثه برسانم، تنها و بدون اسلحه و حتی ابزاری برای دفاع. در برابر متخلفانی که حداقل یک « تبر» در دست دارند و زبانی تند و عموما گروهی. گاهی حتی با یک سوال از جانب جنگل بان که «چرا درخت را قطع کرده ای؟» با واکنش های تند و خشونت آمیز از سوی متخلف، مواجه می شویم.
جنگل بان ها سرباز خط مقدم اطفاء حریق
قره چورلو یکی دیگر از جنگل بان های خراسان شمالی در ادامه در گفت و گو با ایسنا، بیان کرد: جنگل بان ها وسیله گشت زنی مناسب ندارند و امر گشت زنی که اغلب موتور است را با وسیله شخصی خود انجام می دهند.
وی ادامه داد: حتی هزینه سوخت وسیله نقلیه نیز به پای خود جنگل بان است و در مواقع خیلی کمی این هزینه ها پرداخت می شود.
قره چورلو در ادامه با اشاره به اینکه هر حادثه ای که در عرصه های جنگلی و مرتعی رخ دهد جنگل بان ها در خط مقدم برای حل آن مشکل هستند، گفت: به عنوان مثال جنگل بان ها در سربازان خط مقدم اطفاء حریق به هنگام آتش سوزی هستند.
وی افزود: به عنوان مثال در کوه بهار شهرستان جاجرم آتش سوزی رخ داد و جنگل بان ها بدون استراحت و آذوقه یک شبانه روز بدون وسیله های به روز و مناسب در حال خاموش کردن آتش بودند.
این جنگل بان توضیح داد: هنگام آتش سوزی جنگل بان ها باید وسایلی همچون آتش کوب و بیل را با خود در ارتفاعات حمل کنند تا بتوانند آتش را خاموش کنند.
وی خاطرنشان کرد: بعد از آتش سوزی های جنگلی و مرتعی و حتی اراضی کشاورزی حاشیه جنگل، اگر به دست ها و پاهای همکاران جنگل بانی نگاهی بیندازید پر از تاول و زخم و سوختگی است، ساعت ها با لباس ها و کفش های نامناسب و ناایمن و بی خوابی های ممتد در کار اطفای حریق هستند بدون اینکه ابزار و تجهیزات کافی را داشته باشیم.
هر ۱۰۰ هکتار یک جنگل بان
سرهنگ موسی الرضا حیاتی فرمانده یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان شمالی نیز در گفت و گو با ایسنا، تاکیدکرد: یکی از مهمترین خواسته های نیروهای جنگل بانی تغییر وضعیت آن ها از شرکتی است تا به صورت قراردادی فعالیت کنند.
وی با بیان اینکه یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی استان از سال ۸۶ شکل گرفته است، افزود: از آن سال تاکنون نیروهای جنگل بانی این استان نیروهای شرکتی هستند.
حیاتی با اشاره به اینکه مساحت عرصه های منابع طبیعی خراسان شمالی دو میلیون و ۳۳ هزار هکتار است، گفت: در این استان ۵۵ نفر نیروی جنگل بانی فعالیت می کنند که به این معنا است که هر جنگل بان از ۱۰۰ هکتار از عرصه ها محافظت و مراقبت می کند.
وی ادامه داد: در حال حاضر یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی استان یک سوم از نیروهای مورد نیاز جنگل بانی را دارد و باید حداقل نیاز ۵۰ درصد از عرصه های منابع طبیعی به این نیروها مرتفع شود.
این مقام مسئول در ارتباط با حق و حقوقات نیروهای جنگل بانی نیز بیان کرد: حقوق نیروهای جنگل بانی تحت عنوان صیانت از جنگل و مراتع شمالی و زاگرس پرداخت می شود و این امر به این معنا است که هر زمان از این محل اعتبار داده می شود حقوق این افراد نیز پرداخت می شود اما به این شکل نمی شود که از عرصه ها محافظت کرد چراکه دست درازی به عرصه های مرتعی و جنگلی زیاد و به شکل های مختلف است.
انتهای پیام
حافظ جنگل ها هستم و با جان و دل و سلامت و تمام وجودم در برابر تمام متخلفانی که قصد آسیب رساندن به این نعمت های خدادادی و انفال را داشته باشند تمام قد می ایستم. نام، شغل و وظیفه من از دور بسیار زیباتر از چند سطری است که در نوشته ها می آید. همه دوست دارند جای من باشند؛ عنوان جنگلبان را یدک بکشند؛ با لباس من در عرصه های طبیعی عکس بگیرند و در فضای مجازی منتشر کنند؛ اما نزدیکتر که بیایی می بینی تلخی ها و کاستی های این شغل آنقدر زیاد است که شاید در تصور کمتر کسی بگنجد.
من کسی هستم که تکالیفم بسیار بیشتر از حقوقم است. تکلیف دارم با قاچاقچی چوب بجنگم؛ تکلیف دارم با کسانی که درختان جنگل را آتش می زنند مبارزه کنم؛ در زمستان و تابستان و گرما و سرما در تمام عرصه های جنگلی و کوهستانی و مراتع و بیابان ها به گشت زنی مشغول باشم. وقتی جنگل یا عرصه ای مرتعی آتش می گیرد باید با تمام توان و با جان و دل آتش را خاموش کنم. گاهی باید ظرف های ۵۰ لیتری آب را پای پیاده کیلومترها در شیب کوهستان بالا ببرم و عرق ریزان خودم را به نقطه آتش برسانم. گاه باید با دست های خالی و با بیل و سرشاخه به نبرد با آتش بروم و خودم را به دل آتش بزنم تا آنرا خاموش و فاصله اش را با درخت ها حفظ کنم.
جنگل ها به هیچ عنوان امنیت شغلی ندارند
پاکزاد یکی از جنگل بان های خراسان شمالی در گفت و گو با ایسنا، در ارتباط با مشکلات شغل جنگل بانی و حمایت های مورد نیاز از فعالان این عرصه گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که جنگل بان ها با آن دست و پنجه نرم می کنند این است که به هیچ عنوان امنیت شغلی ندارند.
وی با اشاره به اینکه ۲۰ سال است که سابقه کاری داشته و جنگل بان است، اظهارکرد: یک جنگل بان نه نیروی رسمی، نه نیروی قراردادی و نه نیروی پیمانی است و در واقع فعالیت جنگل بان ها به صورت شرکتی بوده و من بعد از گذشت ۲۰ سال هنوز نیروی شرکتی اداره منابع طبیعی هستم.
پاکزاد افزود: البته در چند سال گذشته حدود یک سال و چهار ماه تغییر وضعیت پیدا کردیم و به صورت قراردادی فعالیت می کردیم اما دوباره ورق برگشت و مجددا جزء نیروهای شرکتی شدیم.
وی با بیان اینکه جنگل بان ۲۴ ساعته در عرصه های مرتعی و جنگلی دور می زند تا از هر گونه دست درازی جلوگیری کند، تصریح کرد: جنگل بان زمان گشت زنی هیچ گونه امنیت جانی ندارد و حتی وسیله ای برای حفاظت از خود هم ندارد اما حقوقی که آن ها دریافت می کنند کمترین حقوقی است که اداره کار به صورت مبنا قرار داده است.
این جنگل بان تاکیدکرد: جنگل بان ها حتی یک بیمه درست و حسابی ندارند و بیمه آن ها بیمه کارگری است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: وقتی گزارش مردمی درباره متخلف می رسد باید به سرعت خود را به محل حادثه برسانم، تنها و بدون اسلحه و حتی ابزاری برای دفاع. در برابر متخلفانی که حداقل یک « تبر» در دست دارند و زبانی تند و عموما گروهی. گاهی حتی با یک سوال از جانب جنگل بان که «چرا درخت را قطع کرده ای؟» با واکنش های تند و خشونت آمیز از سوی متخلف، مواجه می شویم.
جنگل بان ها سرباز خط مقدم اطفاء حریق
قره چورلو یکی دیگر از جنگل بان های خراسان شمالی در ادامه در گفت و گو با ایسنا، بیان کرد: جنگل بان ها وسیله گشت زنی مناسب ندارند و امر گشت زنی که اغلب موتور است را با وسیله شخصی خود انجام می دهند.
وی ادامه داد: حتی هزینه سوخت وسیله نقلیه نیز به پای خود جنگل بان است و در مواقع خیلی کمی این هزینه ها پرداخت می شود.
قره چورلو در ادامه با اشاره به اینکه هر حادثه ای که در عرصه های جنگلی و مرتعی رخ دهد جنگل بان ها در خط مقدم برای حل آن مشکل هستند، گفت: به عنوان مثال جنگل بان ها در سربازان خط مقدم اطفاء حریق به هنگام آتش سوزی هستند.
وی افزود: به عنوان مثال در کوه بهار شهرستان جاجرم آتش سوزی رخ داد و جنگل بان ها بدون استراحت و آذوقه یک شبانه روز بدون وسیله های به روز و مناسب در حال خاموش کردن آتش بودند.
این جنگل بان توضیح داد: هنگام آتش سوزی جنگل بان ها باید وسایلی همچون آتش کوب و بیل را با خود در ارتفاعات حمل کنند تا بتوانند آتش را خاموش کنند.
وی خاطرنشان کرد: بعد از آتش سوزی های جنگلی و مرتعی و حتی اراضی کشاورزی حاشیه جنگل، اگر به دست ها و پاهای همکاران جنگل بانی نگاهی بیندازید پر از تاول و زخم و سوختگی است، ساعت ها با لباس ها و کفش های نامناسب و ناایمن و بی خوابی های ممتد در کار اطفای حریق هستند بدون اینکه ابزار و تجهیزات کافی را داشته باشیم.
هر ۱۰۰ هکتار یک جنگل بان
سرهنگ موسی الرضا حیاتی فرمانده یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان شمالی نیز در گفت و گو با ایسنا، تاکیدکرد: یکی از مهمترین خواسته های نیروهای جنگل بانی تغییر وضعیت آن ها از شرکتی است تا به صورت قراردادی فعالیت کنند.
وی با بیان اینکه یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی استان از سال ۸۶ شکل گرفته است، افزود: از آن سال تاکنون نیروهای جنگل بانی این استان نیروهای شرکتی هستند.
حیاتی با اشاره به اینکه مساحت عرصه های منابع طبیعی خراسان شمالی دو میلیون و ۳۳ هزار هکتار است، گفت: در این استان ۵۵ نفر نیروی جنگل بانی فعالیت می کنند که به این معنا است که هر جنگل بان از ۱۰۰ هکتار از عرصه ها محافظت و مراقبت می کند.
وی ادامه داد: در حال حاضر یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی استان یک سوم از نیروهای مورد نیاز جنگل بانی را دارد و باید حداقل نیاز ۵۰ درصد از عرصه های منابع طبیعی به این نیروها مرتفع شود.
این مقام مسئول در ارتباط با حق و حقوقات نیروهای جنگل بانی نیز بیان کرد: حقوق نیروهای جنگل بانی تحت عنوان صیانت از جنگل و مراتع شمالی و زاگرس پرداخت می شود و این امر به این معنا است که هر زمان از این محل اعتبار داده می شود حقوق این افراد نیز پرداخت می شود اما به این شکل نمی شود که از عرصه ها محافظت کرد چراکه دست درازی به عرصه های مرتعی و جنگلی زیاد و به شکل های مختلف است.
انتهای پیام
پرسش و پاسخ در
شغلی با آهنگ زیبا ولی با تلخی های ناگفته بسیار
گفتگو با هوش مصنوعی