<span class="text danger">شب ششم</span> سوگواره ملی تعزیه در رثای <a href="/fa/dashboard/ class="text info">شاهچراغ</a> و <a href="/fa/dashboard/ مصطفی خمینی" class="text info">شهید مصطفی خمینی</a>

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، در ششمین شب از دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار، مجلس جانسوز شهادت حضرت شاهچراغ (ع) برادر بزرگوار امام رضا علیه السلام، در صحن ملکوتی مسجد حضرت جوادالائمه (ع) برگزار شد. شبی که با حضور چشمگیر مردم، نوای حزن انگیز تعزیه خوانان، و زمزمه های اشک آلود عزاداران همراه شد. این شب با نام شهید مصطفی خمینی مزین شده بود و با حضور حجت الاسلام والمسلمین علیمرادی، نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان رهبری، شکوهی دوچندان یافت.
تعزیه، زبان خون و اشک است؛ زبانی که قرن هاست دل های عاشق را از کودکی تا کهنسالی، با کربلا، با اهل بیت و با حقیقت پیوند داده است. سوگواره ملی تعزیه ده زیار، در قالبی هنری و آیینی، بستری فراهم کرده تا نسل امروز، از دل صحنه های تعزیه، نه تنها سوگ و حماسه را بیاموزد، بلکه با هویت شیعی و میراث اهل بیت علیهم السلام پیوندی قلبی و درونی برقرار کند. شب ششم این سوگواره، بیش از هر شب دیگری، نماد این پیوند بود؛ پیوندی میان غربت حضرت شاهچراغ (ع) و شور حضور نسل نو.
روایتی غریب از مظلومیت سادات علوی در شیراز
مجلس ششم، به تعزیه شهادت حضرت احمد بن موسی الکاظم (ع)، ملقب به شاهچراغ، اختصاص داشت؛ چهره ای مظلوم از خاندان امامت که در راه دیدار برادر خود امام رضا (ع) و برای یاری دین، جان در طبق اخلاص نهاد. صحنه هایی که از غربت فرزندان امام کاظم (ع) در شیراز روایت می شد، قلب ها را لرزاند. نحوه به شهادت رسیدن این بزرگواران، مظلومانه و غریبانه، بازتابی از همان خط عاشورایی است که نسل در نسل تکرار شده است.
هم نوایی مردم با نغمه های حزن انگیز تعزیه خوانان
در بخشی از مراسم، با نوای جانسوز «ای صفای قلب زارم، هر چه دارم از تو دارم…» تعزیه خوانان همراه بود و مردم یک صدا با تعزیه خوانان هم نوا شدند. این همخوانی خودجوش، از عمق دلدادگی حاضران حکایت داشت؛ گویی صدای قرن ها درد و عشق، از حنجره مردم ده زیار و مهمانانش برخاسته بود تا مظلومیت خاندان عصمت و طهارت را فریاد کند.
کودکان و نوجوانان؛ سرمایه های بی بدیل این آیین مقدس
از جلوه های باشکوه این شب، حضور پررنگ کودکان و نوجوانان در صفوف اول مجلس بود. کودکانی که از ساعت ها پیش از شروع برنامه خود را به مسجد می رسانند تا جای بهتری داشته باشند. این عشق کودکانه به تعزیه، نشان از تأثیر شگرف این آیین بر تربیت دینی نسل نو دارد. بی شک، این شور حضور، بذرهای عاشورایی را در دل کودکانی می کارد که فردای نه چندان دور، خود حاملان پیام حسین علیه السلام خواهند بود.
شبی به نام شهید مصطفی خمینی؛ تلاقی جهاد علمی و حماسه اهل بیت
این مجلس به یاد شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی، فرزند مجاهد امام خمینی (ره) برگزار شد؛ عالمی بزرگ که در سکوت مظلومانه و در غربت، دعوت حق را لبیک گفت. نام مصطفی خمینی در کنار نام شاهچراغ، تجلی دو غربت تاریخی بود؛ غربت علم، غربت ولایت، و غربت صداقت.
حضور مسئولان ارشد؛ تعظیم به شعائر الهی
در کنار مردم عزادار، حجت الاسلام والمسلمین علیمرادی، عضو مجلس خبرگان رهبری، نیز در این مجلس حضور یافت و با تأکید بر جایگاه والای تعزیه در نشر معارف اهل بیت (ع)، گفت: «این آیین ها، دانشگاه تربیتی نسل جوان ما هستند؛ باید با تمام توان از آن ها حمایت کرد.
دکور معناگرا و پیام محور؛ مصباح الهدی و سفینه النجاة
یکی از عناصر قابل توجه دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار، دکور نمادین مجلس بود؛ سازه ای چشم نواز که جایگاه گروه موسیقی تعزیه را دربرمی گرفت؛ دکوری که یک کشتی است و بر بادبان های آن نام مقدس دوازده امام معصوم نقش بسته است؛ کشتی که تداعی کننده حدیث نورانی «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة»؛ این پیام، هم جهت معنوی مراسم را برجسته می کرد و هم به مخاطب یادآوری می نمود که مسیر نجات، همچنان از جاده کربلا می گذرد.
ششمین شب از دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار، شبی بود آمیخته با اشک و تربیت، حماسه و غربت. غربت شاهچراغ، با دلدادگی کودکان، اشک مادران، حماسه نوجوانان و هم صدایی مردم، به آیینه ای بدل شد که در آن، نور حقیقت اهل بیت علیه السلام در دل های حاضر تابیدن گرفت.
در ده زیار، تعزیه فقط اجرا نیست؛ تعزیه، زنده نگه داشتن شرافت، مظلومیت و حقیقت است. در دل کودکان این سرزمین، نام شاهچراغ و نوای تعزیه، تا همیشه خواهد ماند.
به گزارش تسنیم، دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار همزمان با سالروز شهادت امام جواد(ع) در مسجد مقدس حضرت جوادالائمه(ع) ده زیار آغاز شده و تا ۱۵ خرداد ماه ادامه دارد. روستای تعزیه ایران این روزها میزبان گروه های تعزیه کشوری و اساتید تعزیه ایران و هزاران نفر از محبان و علاقمندان به هنر آیینی تعزیه از سراسر میهن اسلامی است که هر شب بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء تماشاگر مجلس تعزیه هستند.
انتهای پیام/۵۱۱/
تعزیه، زبان خون و اشک است؛ زبانی که قرن هاست دل های عاشق را از کودکی تا کهنسالی، با کربلا، با اهل بیت و با حقیقت پیوند داده است. سوگواره ملی تعزیه ده زیار، در قالبی هنری و آیینی، بستری فراهم کرده تا نسل امروز، از دل صحنه های تعزیه، نه تنها سوگ و حماسه را بیاموزد، بلکه با هویت شیعی و میراث اهل بیت علیهم السلام پیوندی قلبی و درونی برقرار کند. شب ششم این سوگواره، بیش از هر شب دیگری، نماد این پیوند بود؛ پیوندی میان غربت حضرت شاهچراغ (ع) و شور حضور نسل نو.
روایتی غریب از مظلومیت سادات علوی در شیراز
مجلس ششم، به تعزیه شهادت حضرت احمد بن موسی الکاظم (ع)، ملقب به شاهچراغ، اختصاص داشت؛ چهره ای مظلوم از خاندان امامت که در راه دیدار برادر خود امام رضا (ع) و برای یاری دین، جان در طبق اخلاص نهاد. صحنه هایی که از غربت فرزندان امام کاظم (ع) در شیراز روایت می شد، قلب ها را لرزاند. نحوه به شهادت رسیدن این بزرگواران، مظلومانه و غریبانه، بازتابی از همان خط عاشورایی است که نسل در نسل تکرار شده است.
هم نوایی مردم با نغمه های حزن انگیز تعزیه خوانان
در بخشی از مراسم، با نوای جانسوز «ای صفای قلب زارم، هر چه دارم از تو دارم…» تعزیه خوانان همراه بود و مردم یک صدا با تعزیه خوانان هم نوا شدند. این همخوانی خودجوش، از عمق دلدادگی حاضران حکایت داشت؛ گویی صدای قرن ها درد و عشق، از حنجره مردم ده زیار و مهمانانش برخاسته بود تا مظلومیت خاندان عصمت و طهارت را فریاد کند.
کودکان و نوجوانان؛ سرمایه های بی بدیل این آیین مقدس
از جلوه های باشکوه این شب، حضور پررنگ کودکان و نوجوانان در صفوف اول مجلس بود. کودکانی که از ساعت ها پیش از شروع برنامه خود را به مسجد می رسانند تا جای بهتری داشته باشند. این عشق کودکانه به تعزیه، نشان از تأثیر شگرف این آیین بر تربیت دینی نسل نو دارد. بی شک، این شور حضور، بذرهای عاشورایی را در دل کودکانی می کارد که فردای نه چندان دور، خود حاملان پیام حسین علیه السلام خواهند بود.
شبی به نام شهید مصطفی خمینی؛ تلاقی جهاد علمی و حماسه اهل بیت
این مجلس به یاد شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی، فرزند مجاهد امام خمینی (ره) برگزار شد؛ عالمی بزرگ که در سکوت مظلومانه و در غربت، دعوت حق را لبیک گفت. نام مصطفی خمینی در کنار نام شاهچراغ، تجلی دو غربت تاریخی بود؛ غربت علم، غربت ولایت، و غربت صداقت.
حضور مسئولان ارشد؛ تعظیم به شعائر الهی
در کنار مردم عزادار، حجت الاسلام والمسلمین علیمرادی، عضو مجلس خبرگان رهبری، نیز در این مجلس حضور یافت و با تأکید بر جایگاه والای تعزیه در نشر معارف اهل بیت (ع)، گفت: «این آیین ها، دانشگاه تربیتی نسل جوان ما هستند؛ باید با تمام توان از آن ها حمایت کرد.
دکور معناگرا و پیام محور؛ مصباح الهدی و سفینه النجاة
یکی از عناصر قابل توجه دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار، دکور نمادین مجلس بود؛ سازه ای چشم نواز که جایگاه گروه موسیقی تعزیه را دربرمی گرفت؛ دکوری که یک کشتی است و بر بادبان های آن نام مقدس دوازده امام معصوم نقش بسته است؛ کشتی که تداعی کننده حدیث نورانی «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة»؛ این پیام، هم جهت معنوی مراسم را برجسته می کرد و هم به مخاطب یادآوری می نمود که مسیر نجات، همچنان از جاده کربلا می گذرد.
ششمین شب از دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار، شبی بود آمیخته با اشک و تربیت، حماسه و غربت. غربت شاهچراغ، با دلدادگی کودکان، اشک مادران، حماسه نوجوانان و هم صدایی مردم، به آیینه ای بدل شد که در آن، نور حقیقت اهل بیت علیه السلام در دل های حاضر تابیدن گرفت.
در ده زیار، تعزیه فقط اجرا نیست؛ تعزیه، زنده نگه داشتن شرافت، مظلومیت و حقیقت است. در دل کودکان این سرزمین، نام شاهچراغ و نوای تعزیه، تا همیشه خواهد ماند.
به گزارش تسنیم، دوازدهمین سوگواره ملی تعزیه ده زیار همزمان با سالروز شهادت امام جواد(ع) در مسجد مقدس حضرت جوادالائمه(ع) ده زیار آغاز شده و تا ۱۵ خرداد ماه ادامه دارد. روستای تعزیه ایران این روزها میزبان گروه های تعزیه کشوری و اساتید تعزیه ایران و هزاران نفر از محبان و علاقمندان به هنر آیینی تعزیه از سراسر میهن اسلامی است که هر شب بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء تماشاگر مجلس تعزیه هستند.
انتهای پیام/۵۱۱/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «شب ششم سوگواره ملی تعزیه در رثای شاهچراغ و شهید مصطفی خمینی» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.