به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ماجرای تعیین امامت امام عصر عجل الله تعالی فرجه یکی از سرفصل های مهم احادیث عترت علیهم السلام است که برخی محدثان شیعی بخش مجزایی را به آن اختصاص داده اند. این دست از احادیث از آنجا حائز اهمیت است که شیعه بنا بود دورانی را به نام عصر غیبت آغاز کند؛ عصری که دسترسی به امام معصوم منقطع می شود و شیعیان باید به واسطه نائبان امام در دوران غیبت صغری با آن وجود مقدس ارتباط بگیرند و در دوران غیبت باید به وسیله قرآن و احادیث برجای مانده از عترت معارف خویش را تقویت و به واسطه فقیهان و یا با رسیدن به مقام اجتهاد، پایه های احکام شرعی خویش را مستحکم کنند.

شیخ صدوق یکی از محدثانی است که در کتاب «کمال الدین و تمام النعمة» خود سعی کرده احادیث تعیین امامت امام عصر عجل الله تعالی فرجه را دسته بندی کند. در یکی از این روایات می خوانیم:

احمد بن اسحاق گوید: بر امام عسکری علیه السلام وارد شدم و می خواستم از خلافت پس از ایشان پرسش کنم. حضرت آغاز سخن کرد و فرمود: ای احمد بن اسحاق خدای تعالی از زمان آدم علیه السلام زمین را خالی از حجت نگذاشته است و تا برپایی ساعت (ظهور) نیز خالی از حجت نخواهد گذاشت. به واسطه اوست که بلا را از اهل زمین دفع می کند و به خاطر اوست که باران می فرستد و برکات زمین را بیرون می آورد. یا أحمد بن إسحاق إن الله تبارک و تعالی لم یخل الأرض منذ خلق آدم ع و لا یخلیها إلی أن تقوم الساعة من حجة لله علی خلقه به یدفع البلاء عن أهل الأرض و به ینزل الغیث و به یخرج برکات الأرض.

اسحاق ادامه می دهد: گفتم ای فرزند رسول خدا، امام و خلیفه پس از شما کیست؟ حضرت شتابان برخاست و داخل خانه شد، سپس برگشت در حالی که بر شانه اش کودکی سه ساله بود که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشید. فرمود: ای احمد بن اسحاق، اگر نزد خدای تعالی و حجت هایش گرامی نبودی، این فرزندم را به تو نشان نمی دادم. او همنام و هم کنیه رسول خدا صلی الله علیه و آله است. کسی است که زمین را پر از عدل و داد می کند، همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد. یا أحمد بن إسحاق لو لا کرامتک علی الله عز و جل و علی حججه ما عرضت علیک ابنی هذا إنه سمی رسول الله ص و کنیه الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما.

ای احمد بن اسحاق، مثل او در این امت مثل خضر و ذو القرنین است. او غیبتی طولانی خواهد داشت که هیچ کس در آن نجات نمی یابد مگر کسی که خدای تعالی او را در اعتقاد به امامت ثابت دارد و در دعا به تعجیل فرج موفق کند؛ یا أحمد بن إسحاق مثله فی هذه الأمة مثل الخضر ع و مثله مثل ذی القرنین و الله لیغیبن غیبة لا ینجو فیها من الهلکة إلا من ثبته الله عز و جل علی القول بإمامته و وفقه فیها للدعاء بتعجیل فرجه.

احمد بن اسحاق گوید: گفتم: ای مولای من آیا نشانه ای هست که قلبم بدان مطمئن شود؟ آن کودک به زبان عربی فصیح به سخن درآمد و فرمود: أنا بقیة الله فی أرضه و المنتقم من أعدائه؛ ای احمد بن اسحاق، پس از مشاهده جستجوی نشانه نکن. احمد بن اسحاق گوید: من شاد و خرم بیرون آمدم.

در یک نگاه کلی، این روایت حداقل پنج بخش دارد:

۱- تأکید امام بر این معرفت قرآنی که از زمان خلقت آدم علیه السلام تاکنون زمین هیچ گاه خالی از حجت خدا باقی نمانده است و نخواهند ماند؛ اوست که خداوند به واسطه اش بلا را از اهل زمین دفع می کند، باران می فرستد و در زمین برکت قرار می دهد.

۲- تأکید بر اینکه نام و کنیه او از ابتدا از سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله تسمیه شده است؛ بیان این جمله از آن جهت است که خیلی از مدعیان دروغین مهدویت سعی کردند با جعل احادیث، خود را منتسب به پیامبر صلی الله علیه و آله و یا خاندان ایشان کنند که در رأس آنان بنی العباس قرار داشتند.

۳- غیبت ایشان را به غیبتی پیامبری همچون خضر نبی مثال زدند.

۴- به راهکارهایی درباره عبور از مهلکه های دوران غیبت اشاره کردند.

۵- از جانب خداوند معجزه ای را رقم زدند که تکلم امام عصر عجل الله تعالی فرجه در کودکی و به زبان فصیح و مهم تر از آن، بیان معرفتی عمیق و آینده نگرانه بود.

انتهای پیام/