به گزارش خبرگزاری فارس؛ در آستانه عید سعید غدیر خم جلد اول تفسیر جامع قرآن کریم با عنوان «نسیم وحی»، شامل تفسیر جزء اول قرآن کریم اثر آیت الله سیدرضا میرصانعی خوانساری منتشر شد.

تألیف تفسیر نسیم وحی با مقدمات از سال ۱۳۷۸ شروع شده و تا به امروز تا جزء ۲۲ به صورت دستنویس مرقوم و این کار توسط آیت الله میرصانعی و تعلیق و ویرایش دانشمند فرهیخته محمداسماعیل صالحی مقدم انجام شده و همه تلاش بر این بوده تا به سبکی نو و با قلمی روان علاوه بر آگاه کردن خوانندگان از سرشت آیه های الهی، تا اندازه ای به تبیین اندیشه های اندیشمندان مسلمان در حوزه های علوم قرآن و حدیث، شریعت محمدی صلی الله علیه و آله وسلم، فلسفه، کلام، عرفان، اخلاق و …. پرداخته شود.

جلد اول این اثر در ۷۲۰ صفحه چاپ شده و جزء های بعدی هم در حال ویرایش و آماده سازی جهت انتشار است و قرار است تفسیر ۳۰ جزء قرآن کریم در ۳۰ جلد منتشر شود.

مقدمه مؤلف

بسم الله الرحمن الرحیم



«الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و اهل بیته المعصومین»

قرآن؛ یعنی خواندنی، چیزی که باید پیوسته خوانده شود و در آن تدبر گردد و تنها خواندن نباشد و آیه ها و روایت های زیاد در این زمینه است که بیان همه آنها از حوصله این مقدمه کوتاه خارج است. برای تبرک و تیمن، مطلع کلام را با سخنانی از آن ذوات مقدسه آغاز می نمایم.

امیرالمؤمنین در توصیف قرآن چنین می فرمایند: «در قرآن؛ علوم آینده و اخبار گذشته آمده، دوای دردها و نظم امور در قرآن است». «قرآن دریایی است که قعر آن دست یافتنی نیست، بنایی است که پایه هایش سست نمی گردد و داروی شفابخشی است که بیماری درپی ندارد، قرآن عزتی است که شکست ندارد و حقی است که خوار نمی شود». «قرآن بهترین موعظه، ریسمان محکم الهی، بهار دل ها، چشمه های علم و عنصری است که دل جز با آن صیقل نمی گردد. کسی با قرآن ننشست مگر آن که از انحرافش کاسته و به هدایتش افزوده شد». «قرآن نوری روشن، شفایی سودمند، سیراب کننده تشنگی های معنوی و وسیله حفظ و نجات است». «در قرآن سرگذشت پیشینیان، اخبار آیندگان و تکالیف حاضران است». «قرآن بزرگترین بیماری ها را که کفر، نفاق، انحراف و گمراهی است درمان می نماید، انسان بدون قرآن غنایی و بعد از آن فقری ندارد». «قرآن هرگز کهنه نمی شود». «شما را به خدا نگذارید در عمل به قرآن، دیگران به شما سبقت بگیرند».

در حدیثی می خوانیم که برتری قرآن بر کتب دیگر همانند برتری خداوند بر خلق است. و نیز می فرماید: «به هنگامی که امور مثل پاره های شب تاریک بر شما مشتبه گشت به قرآن رو آورید». چون قرآن برخی از آیه هایش به صورت محکم و متشابه، عام و خاص، مطلق و مقید، مجمل و مبین، حقیقت و مجاز، کنایه و تصریح و … نازل شده، لذا باید تفسیر و شرح داده شود و خداوند در قرآن کریم رسول خدا را مورد خطاب قرار داده و می فرماید: «و قرآن را بر تو نازل نمودیم، تا برای مردم هر آن چه را به سوی ایشان نازل شده است توضیح دهی، امید که آنان بیاندیشند».

از زمان حیات نورانی رسول خدا پدیده تفسیر آیه های قرآن به وجود آمد، آن بزرگوار گاه برخی معانی را بیان می فرمودند و به یاران خود آموزش می دادند و گاه برای بعضی ها تردیدها و ابهاماتی به وجود می آمد و از حضرت رسالت سؤال می کردند، تعابیر و معانی قرآن را تفسیر می کردند و امیرالمؤمنین امام علی از برترین مفسران قرآن کریم پس از رسول خدا بوده اند.

ابن عباس می گوید: دانش من و دانش تمامی صحابه حضرت محمد در مقایسه با دانش حضرت علی مانند قطره ای است در برابر آب هفت دریا. خود آن حضرت فرمودند: «درباره قرآن از من بپرسید تا شما را آگاه سازم که آیه های آن درباره چه کسی و کجا نازل گردیده است».

شیخ طوسی می گوید: اصحاب ما «شیعیان» بر این باورند که تفسیر قرآن هرگز امکان نمی یابد، مگر با ذکر اثر «روایت» صحیح از پیامبر و امامان معصوم که قول شان حجت است و مانند قول رسول الله می باشد. پس نمی توان هرگز از روایت های اهل بیت در تفسیر قرآن بی نیاز بود، چگونه می توان محکمات را از متشابهات، عموم را از خصوص و … را بدون سخن آشکار و رازگشایی امامان معصوم به کاوش گرفت و به معانی آن ها پی برد؟ و از همه مهم تر بطون و چند لایه بودن قرآن که در روایت ها با عنوان بطون آمده است و معنای ظاهری آیه ها، بطن و لایه برونی و اولی آن است که اما برای فهم بیشتر معانی بایستی بطون و لایه های دیگر آن را بررسی کرد که این فهم مستلزم اتصال به اهل بیت است که قرآن ناطقند وحجج بالغه الهی.

در روایت ها تا هفتاد بطن ذکر شده است و بدون اتصال به این شجره طیبه، تفسیر به رأی می شود که مفسر، در تفسیر رازگشایی از آیه های قرآنی به رأی و دیدگاه شخصی خود مراجعه و به توجیه و تأویل اقدام می کند و از طرق عامه نقل شده که رسول خدا فرمودند: «هرکس قرآن را به رأی خودش بیان کند، حتی اگر سخن به درستی گفته باشد. باز هم خطا کرده است».

در حدیثی می خوانیم هرکس قرآن را به رأی خودش تفسیر کند نشیمنگاهش آتش است، خداوند در قرآن کریم می فرماید: «آیا به قرآن نمی اندیشید یا «مگر» به دل هایشان قفل هایی نهاده شده است».

قرآن کتاب است آسمانی و «وحیانی» که پایان بخش تمامی صحف آسمانی است و بزرگترین معجزه پیامبر اسلام حضرت محمد است و برای تمامی دوران ها، اعصار و امصار و برای تمامی انسان ها تا روز رستاخیز است نه دورانی خاص و محدود، لذا بجاست که حداقل در هر پنج سال تفسیری جامع به اسلام تقدیم شود که جدیت بیشتر حوزه های علمیه و علمای شیعه را می طلبد تا قرآن از مهجوریت به درآید.

خلاصه اینکه اثر حاضر؛ تفسیر جزء اول از قرآن کریم است که در جهت مهجوریت زدایی از قرآن کریم و در ارائه پیام های انسان ساز وحیانی نگاشته شده است، تا ا ین بنده کمترین بتواند دین خود را نسبت به اسلام و قرآن و عترت ادا و ثواب آن را نثار ارواح مطهر چهارده معصوم: و کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه و والدین گرانقدرم نماید.

همچنین بر خود لازم می دانم از حضرات آیات ؛ مرحوم حاج شیخ غلامعلی حاج شریفی خوانساری، حاج سید احمد حسینی اشکوری و مرحوم حاج سید باقر موسوی همدانی که همواره مشوق حقیر در این راه مقدس بوده اند، تشکر و قدردانی نمایم.

در پایان از دانشمند فرهیخته و بزرگوار جناب آقای محمد اسماعیل صالحی مقدم (دامت توفیقاته) که به حق در این راه مقدس زحمات زیادی را متحمل شده اند و پرسنل انتشارات اندیشه و فرهنگ جاویدان، کمال تقدیر و تشکر را می نمایم و یقینا همه عزیزان از سفره پر خیر و برکت قرآن، بی بهره نمی مانند.

انتهای پیام/