دبیر جامعه حرفه ای اقامت گاه های بوم گردی ایران گفت: اکنون اقامت گاه های بوم گردی سهل الوصول ترین حوزه برای ورود سرمایه گذاران است.

صادق کاظمیان در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان این مطلب در خصوص استقبال از سرمایه گذاری در حوزه اقامتگاه های بوم گردی و پیامدهای آن اظهار کرد: فکر می کنم تب این موضوع بسیار زیاد است و من این امر را به عنوان یک نقطه مثبت ارزیابی نمی کنم. داغ بودن تب این قضیه اول به دلیل تبلیغات بیش از اندازه و دوم به خاطر تسهیلاتی که در این حوزه داده می شود، بسیار زیاد است. ضمن اینکه تاکید می کنم هیچ ضرورتی ندارد همه این افراد را به حوزه اقامتگاه های بوم گردی وارد کنیم. سایر تأسیسات از جمله مهمان پذیرها، هتل ها، مسافرخانه ها و غیره نیز وجود دارند.

وی افزود: در جلساتی که در سازمان میراث فرهنگی در تهران برگزار گردید، تاکید بر این شد که ارائه تسهیلات به اسم اقامتگاه های بوم گردی در برخی استان ها منجر به ویلاسازی شده است؛ یعنی افراد بهترین راه دریافت تسهیلات را همین موضوع دیده اند و با این تسهیلات و به اسم بوم گردی به ویلاسازی روی آورده اند.

بیش از ۱۶۰۰ اقامت گاه دارای مجوز در ایران فعالیت می کنند

دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران عنوان کرد: طبق آماری که سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده است، بیش از ۱۶۰۰ اقامت گاه دارای مجوز در ایران داریم که این عدد با سرعت بسیار بسیار زیادی در طی ماه های آینده افزایش می یابد. لذا افرادی که در این حوزه وارد می شوند و نیز مسئولین دولتی که افراد را تشویق به سرمایه گذاری می کنند، باید بدانند که این حوزه، حوزه ای صرفا درآمدزا نیست و ضمنا افرادی که پدران و پیشکسوتان این حوزه بوده اند، کسانی هستند که با دل خود سرمایه گذاری کرده اند. اما اکنون آنچه می بینیم صرفا سرمایه گذاری مالی است و بنابراین دیگر مهمان نوازی معنایی نداشته و صرفا درآمد و بیزینس مهم است.

کاظمیان تصریح کرد: آن زمان است که خدمات کاهش می یابد و در نهایت مفهوم اقامتگاه های بوم گردی دچار خطر شده و این خطری است که اکنون سازمان میراث فرهنگی کشور خود متوجه آن شده است و به این خاطر در حال بازنویسی آئین نامه و ضوابط ایجاد اقامتگاه های بوم گردی است. لذا امیدواریم در ماه های آینده این ضوابط بازنویسی شده ابلاغ گردد.

پایه و مبنای مفهوم اقامتگاه های بوم گردی میهمان نوازی است

وی در خصوص راهکارهای ارتقای ارائه خدمات در حوزه اقامتگاه های بوم گردی گفت: اصلی ترین مزیتی که اقامتگاه های بوم گردی دارند، بحث ارائه خدمات منحصر به فردشان بر اساس تأمین خواسته های مشتریان و نیز مبحث مفهوم اقامتگاه های بوم گردی است که پایه و مبنای آن میهمان نوازی است. با این نگاه که میهمان نوازی و ارائه خدمات خوب، اصلی ترین مزیت اقامتگاه های بوم گردی است، می توان گفت زمانی آن ها در ارائه خدمات خود موفق تر خواهند بود که این مزیت رقابتی یعنی میهمان نوازی را پررنگ تر کنند.

دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران خاطرنشان کرد: یکی از خطراتی که بوم گردی را تهدید می کند آن است که اکنون بوم گردی تبدیل به یک بیزینس شده است؛ این در صورتی است که بوم گردی ها قرار بود خانه هایی باشند که افراد دارند در آن زندگی می کنند و میهمانان و نه مشتریان را می پذیرند. میهمانانی که در همان خانه و همان فضا و با رفتارهای میهمان نوازانه از آن ها پذیرایی شود. اما در کنار سایر تأسیسات گردشگری، اکنون درآمدزایی اولویت اول را پیدا کرده است و این چیزی است که ما را از مزیت رقابتی یعنی میهمان نوازی دور می کند.

افزایش و ارتقای خدمات تأسیسات گردشگری نیازمند آموزش و تجربه است

کاظمیان در خصوص لزوم نیاز به آموزش در حوزه های گردشگری از جمله بوم گردی بیان کرد: در این خصوص که اساسا چه عاملی به ارائه بهتر خدمات بوم گردی کمک می کند، موضوع آموزش بسیار حائز اهمیت است و به عقیده من افزایش خدمات در تأسیسات گردشگری همچون اقامتگاه های بوم گردی در نتیجه دو عامل به وجود می آید که این دو عامل آموزش و تجربه هستند. واقعیت آن است که در بحث آموزش ما دچار یک سری اختلالات جدی در حوزه اقامتگاه های بوم گردی هستیم؛ به عبارت دیگر، چه افرادی که می خواهند وارد این حوزه شوند و درخواست مجوز بدهند و چه افرادی که در این حوزه مجوز دریافت نمودند، هر دوی این دسته ها متأسفانه از کمبود آموزش بسیار رنج می برند.

وی افزود: بخش عمده ای از آموزش ها، آموزش های مربوط به قبل از اعطای مجوز است تا این افراد بدانند زمانی که مجوز گرفتند، باید چه کنند که خدمات بهتری را ارائه دهند. دسته دیگر فعالان این حوزه هستند؛ دفاتر خدمات مسافرتی، آژانس ها و تورگردانان که به نظر من این فعالان نیز نیاز به آموزش های بوم گردی دارند. به طور مثال، زمانی که توری به این مکان ها آورده می شود، باید از قبل آموزش هایی داده شود از این جنس که در یک اقامت گاه بوم گردی و جامعه محلی باید به آن جامعه محلی احترام گذاشت و با شیوه فرهنگی آن جا آمد و شد کرد. این چیزی است که به ارتقای خدمات بوم گردی ها نیز کمک می کند.

دبیر جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی ایران گفت: در غیر این صورت، خطری که اکنون به وضوح آن را مشاهده می کنیم، رخ می دهد و آن این است که به خاطر فشارهای اقتصادی و دور شدن اقامتگاه ها از مزیت رقابتی خود یعنی میهمان نوزای و دوم فشاری که تورگردانان و یا آژانس های مسافرتی بر بوم گردی ها می آورند، بنابراین دیگر مهم نیست که به طور مثال در ساعت یک نیمه شب در روستایی موسیقی بلند را بشنویم یا در طبیعت زباله تولید کنیم و یا در اقامت گاه از ظرف یک بار مصرف استفاده کنیم. پس آموزش هم برای مدیران و کارکنان اقامتگاه ها و هم برای فعالان دفاتر خدمات مسافرتی و تورگردانان لازم است. همچنین به عقیده من مورد سوم آموزشی است که مسئولین و فعالان دولتی مرتبط با بوم گردی ها باید بگذرانند؛ از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تا بهداشت، اداره اماکن، بنیاد مسکن، سازمان دهیاری ها و شهرداری ها و هر آن کس که در این زمینه فعال است.

کاظمیان خاطرنشان کرد: به عقیده من اگر آموزش در هر سه این حوزه ها فعال شود، کمک می کند تا بوم گردی ها به همان چیزی بازگردند که مزیت رقابتی شان بود و آن ارائه خدمات است. به علاوه فعالان بوم گردی ها، یعنی کسانی که مالک، اقامت گاه دار و بهره بردار هستند، به غیر از آموزش هایی که باید بدانند، باید تجربه لازم را نیز داشته باشند. تجربه آن ها زمانی افزایش می یابد که گردشگر بیشتری به بوم گردی ها بیاید و این مورد نیز زمانی رخ می دهد که میراث فرهنگی کمک کند تا پای گردشگر داخلی و خارجی بیشتر به خراسان باز شود. حال آنکه واقعیت آن است گردشگرانی که به خراسان سفر می کنند، بیشتر به مشهد می آیند و گردشگران فرهنگی و طبیعت گرد به دیگر استان های ما اعم از یزد، اصفهان، فارس و غرب و شمال کشور سفر کرده و متأسفانه ما از آن محرومیم.

وی اضافه کرد: زمانی که اقامت گاه دار ما نه آموزش پیش از دریافت مجوز و نه آموزش حین کار می بیند و نه تجربه چندان مطلوبی دریافت می کند، همچنین از طرف دیگر تورگردانان و آژانس ها نیز خواسته های غیر اصیل و خلاف مزیت رقابتی بوم گردی ها را بر آن وارد می کنند، منجر به این می گردد که ارتقای خدمات ما کاهش می یابد و یا حداقل آن گونه که می خواهیم، رشد نمی کند.



انتهای پیام