به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خویش با قاریان، مناجات خوانان و مدیحه سرایان قرآنی یکی از مشکلات امروز دنیای اسلام را آشنا نبودن با معارف قرآنی و عمل نکردن به آنها برشمردند و افزودند: اینهایی که می بینید عربده می کشند در موضع ریاست جمهوری فلان کشور یا پادشاهی فلان کشور علیه ملتها، علیه مردم، علیه صلح، علیه آرامش، علیه ثبات حکومتها و کشورها، همانهایی هستند که قرآن بر سر آنها داد کشیده؛ این را باید مردم بفهمند. اینکه قرآن به ما [می گوید]: و لا ترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار؛ اعتماد نکنید به ظالمین، این همین گرفتاری امروز مردم دنیا است. اعتماد می کنند، پدرشان درمی آید.

ایشان افزودند: اگر چنانچه خدای متعال به یک ملتی کمکی کرد و آن ملت قدر آن کمک را ندانستند، کتکش را میخورند، سیلی اش را میخورند؛ باید قدر بدانند. ملت ما بحمدالله از روز اول قدر دانست. این حرکت عظیم ملت ما، این بقای انقلاب، این ایستادگی این ملت و عزت روزافزون این ملت، این پیشرفت فوق العاده ی این کشور به خاطر همین است که این ملت به برکت وجود امام بزرگوار به این چند جمله ی از آیات قرآن عمل کرد.

عدم اعتماد به دشمن و صبر و استقامت در قبال عداوت آن ها از کلیدواژه های رایج بیانات رهبر معظم انقلاب است که این بار نیز با استناد به بخشی از آیه۱۱۳ سوره هود بر این مسئله صحه داشتند. جهت بررسی این آیه و دستیابی به اهمیت تأکید رهبر انقلاب، نیاز است در کنار آیه قبل یعنی ۱۱۲ هود مورد توجه قرار گیرد، آیه ای که اتفاقا بر استقامت در برابر دشمنان تأکید دارد.

خداوند در آیه۱۱۲ سوره هود می فرماید: فاستقم کما أمرت و من تاب معک و لا تطغوا إنه بما تعملون بصیر؛ پس همان گونه که فرمان یافته ای ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند [ ایستادگی کنند ] و سرکشی نکنید که او به آنچه انجام می دهید بیناست.

می توان گفت استقامت در این آیه وجوه مختلفی دارد؛ استقامت در راه تبلیغ و ارشاد، استقامت در طریق مبارزه و پیکار، استقامت در انجام وظائف الهی و پیاده کردن تعلیمات قرآن؛ اما این استقامت نه به خاطر خوش آیند این و آن باشد و نه از روی تظاهر و ریا و نه برای کسب عنوان قهرمانی، نه برای به دست آوردن مقام و ثروت و کسب موفقیت و قدرت، بلکه تنها به خاطر فرمان خدا و باید آن گونه که فرمان یافتی باشد؛ از این جهت فرموده است: «کما أمرت؛ همان گونه که فرمان یافته ای»؛ اما این دستور تنها مربوط به تو نیست، هم تو باید استقامت کنی و هم تمام کسانی که از شرک به سوی ایمان باز گشته اند و قبول دعوت الله کرده اند لذا فرمود «و من تاب معک؛ آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند».

سپس خداوند در آیه۱۱۳ می فرماید: «و لا ترکنوا إلی الذین ظلموا فتمسکم النار و ما لکم من دون الله من أولیاء ثم لا تنصرون؛ و تکیه بر ظالمان نکنید که موجب می شود آتش شما را فرو گیرد و در آن حال جز خدا هیچ ولی و سرپرستی نخواهید داشت و یاری نمی شوید».

«رکون» از همان فعل «رکن ترکنوا» و از ماده « رکن» مشتق شده است و به معنی ستون و دیواره هایی است که ساختمان یا اشیاء دیگر را بر سر پا می دارد سپس به معنی اعتماد و تکیه کردن بر چیزی به کار رفته است. این آیه یکی از اساسی ترین برنامه های اجتماعی و سیاسی و نظامی و عقیدتی را بیان می کند، عموم مسلمانان را مخاطب قرار داده و به عنوان یک وظیفه قطعی می گوید: «به کسانی که ظلم و ستم کرده اند، تکیه نکنید». چرا که این امر سبب می شود عذاب آتش، دامان شما را بگیرد.

اعتماد به دشمن اثر منفی در فرهنگ فکری جامعه دارد

تکیه بر ظالمان باعث تقویت آنهاست و تقویت آنها باعث گسترش دامنه ظلم و فساد و تباهی جامعه ها است. چرا که این کار در فرهنگ فکری جامعه تدریجا اثر می گذارد و زشتی ظلم و گناه را از میان می برد و مردم را به ستم کردن و ستمگر بودن تشویق می کند. هم اینکه اصولا تکیه و اعتماد بر دیگران که در شکل وابستگی آشکار می شود، نتیجه ای جز بدبختی نخواهد داشت تا چه رسد به اینکه این تکیه گاه ظالم و ستمگر باشد.

دیگر اینکه یک جامعه پیشرو و پیشتاز و سربلند و قوی، جامعه ای است که روی پای خود بایستد همانگونه که قرآن در مثال زیبایی در سوره فتح آیه ۲۹ می فرماید فاستوی علی سوقه؛ همانند گیاه سرسبزی که روی پای خود ایستاده و برای زنده ماندن و سرفرازی نیاز به وابستگی به چیز دیگر ندارد.

وابستگی به دشمن اسارت فکری و فرهنگی را به دنبال دارد

نکته دیگر اینکه یک جامعه مستقل و آزاد، جامعه ای است که از هر نظر خودکفا و پیوند و ارتباطش با دیگران، پیوندی بر اساس منافع متقابل باشد، نه بر اساس اتکای یک ضعیف بر قوی، این وابستگی خواه از نظر فکری و فرهنگی باشد یا نظامی یا اقتصادی و یا سیاسی، نتیجه ای جز اسارت و استثمار به بار نخواهد آورد و اگر این وابستگی به ظالمان و ستمگران باشد، نتیجه اش وابستگی به ظلم آنها و شرکت در برنامه های آنها خواهد بود.

منابع: جلد نهم تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی صفحات ۲۶۰ تا ۲۶۲

انتهای پیام/