به گزارش خبرگزاری تسنیم از بهارستان، در روزی که به نام دختر مزین شده، کاروانی از تکریم و مهر راهی خانه ای شد که هنوز دیوارهایش با طنین صدای امیر کمندی، شهید امنیت، زنده اند. مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان های استان تهران و رئیس بنیاد شهید شهرستان بهارستان با حضور در منزل این شهید، آمده بودند تا ادای احترام کنند؛ نه فقط به شهیدی که جانش را برای امنیت این مردم نثار کرد، بلکه به دختری که یادگار شرافت پدر است.

دختر شهید، با نگاهی که عمق باور را فریاد می زد، در فضایی سرشار از سکوتی دل انگیز، آیاتی از قرآن کریم را تلاوت کرد؛ تلاوتی که با چنان حلاوتی همراه بود که اشک در چشم های مسئولان حلقه زد. سکوت، سکوت نبود؛ اشتیاق بود، تحسین بود، حسی از بودن در کنار فرشته ای زمینی.

پس از قرآن، نوبت شعر رسید. دختری که نه تنها دختر پدرش بود، بلکه امروز دختر ایران بود؛ با صدایی رسا و بیانی شیرین شعری خواند، که گویی همه دردها، دلتنگی ها و افتخارهایش را با کلمات درآمیخته بود. مسئولان، لحظه ای از توصیف بازماندند؛ چرا که اینجا کلمات هم کم می آوردند.

لبخندهای دختر شهید، ساده اما پرمعنا، در تمام خانه پیچیده بود. لبخندهایی که از امید می گفت، از ایستادگی، از ادامه دادن. او در کنار مدرسه ای بزرگ، جایی که هر روز در آن می آموزد و می بالد، امروز حسی دیگر داشت؛ حسی از بودن در آغوش یک ملت، در دل تاریخ، در مسیر راه پدر.

این دیدار، در روزی که برای بزرگداشت مقام دختران نامگذاری شده، رنگ و بویی دیگر داشت. گویی تقدیر خواسته بود تا دختر شهید امیر کمندی، نه فقط دختر پدرش باشد، بلکه نماد تمام دخترانی باشد که با حجب، با افتخار و با ایمان، آینده سازان این سرزمین اند.

در پایان دیدار، اشک ها خاموش شد اما نور در دل ها ماند. نور دختر شهیدی که با لبخند، قرآن و شعر، نشان داد که خون پدرش همچنان در رگ های این سرزمین جریان دارد.

انتهای پیام/