به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره علق یا إقرا نود و ششمین سوره جزء سی ام از سوره های مکی قرآن کریم و اولین سوره نازل شده بر پیامبر (ص) است.

این سوره درباره خلقت و تکامل انسان و نعمت های خداوند سخن می گوید و متذکر می شود انسان با این حال در برابر پروردگارش ناسپاس و گردنکش است و به مجازات دردناک کسانی که مانع هدایت مردم و اعمال نیک هستند، اشاره می کند.

سوره علق جزو چهار سوره سجده دار (عزائم) قرآن است و آیه آخر آن سجده واجب دارد؛ در هنگام قرائت (با صدا) یا شنیدن این آیه، فرد باید سجده کند.

امام صادق (ع) درباره سوره علق می فرماید: هر کس در روز یا شب سوره اقرأ باسم ربک را بخواند و در همان شب یا روز بمیرد شهید از دنیا رفته است و خداوند او را شهید مبعوث می کند و در صف شهیدان جای می دهد و در قیامت همچون کسی است که با شمشیر در راه خدا همراه پیامبر خدا جهاد کرده است.

رسول خدا (ص) نیز فرمودند: هرکس سوره اقرأ را بخواند مانند آن است که همه سوره های مفصل را خوانده است.

ایمنی از غرق شدن در دریا، ایمنی از بلایا در سفر و حفظ اموال از آفات و سرقت از خواص سوره علق است.

فایل صوتی تلاوت سوره علق با صدای فارس عباد

متن سوره علق همراه با ترجمه

بسم الله الر حمٰن الر حیم

به نام خداوند رحمت گر مهربان

اقر أ باسم ر بک الذی خلق ﴿١﴾

بخوان به نام پروردگارت که آفرید (۱)

خلق الإنسان من علق ﴿٢﴾

انسان را از علق آفرید (۲)

اقر أ و ر بک الأکر م ﴿٣﴾

بخوان و پروردگار تو کریم ترین کریمان است (۳)

الذی علم بالقلم ﴿٤﴾

همان کس که به وسیله قلم آموخت (۴)

علم الإنسان ما لم یعلم ﴿٥﴾

آنچه را که انسان نمی دانست بتدریج به او آموخت (۵)

کلا إن الإنسان لیطغیٰ ﴿٦﴾

حقا که انسان سرکشی می کند (۶)

أن ر آه استغنیٰ ﴿٧﴾

همین که خود را بی نیاز پندارد (۷)

إن إلیٰ ر بک الر جعیٰ ﴿٨﴾

در حقیقت بازگشت به سوی پروردگار توست (۸)

أر أیت الذی ینهیٰ ﴿٩﴾

آیا دیدی آن کس را که باز می داشت (۹)

عبدا إذا صلیٰ ﴿١٠﴾

بنده ای را آنگاه که نماز می گزارد؟ (۱۰)

أر أیت إن کان علی الهدیٰ ﴿١١﴾

چه پنداری اگر او بر هدایت باشد (۱۱)

أو أمر بالتقویٰ ﴿١٢﴾

یا به پرهیزگاری وادارد برای او بهتر نیست؟ (۱۲)

أر أیت إن کذب و تولیٰ ﴿١٣﴾

و باز آیا چه پنداری که اگر او به تکذیب پردازد و روی برگرداند چه کیفری در پیش دارد؟ (۱۳)

ألم یعلم بأن الله یر یٰ ﴿١٤﴾

مگر ندانسته که خدا می بیند؟ (۱۴)

کلا لئن لم ینته لنسفعا بالناصیة ﴿١٥﴾

زنهار اگر باز نایستد موی پیشانی او را سخت بگیریم (۱۵)

ناصیة کاذبة خاطئة ﴿١٦﴾

همان موی پیشانی دروغزن گناه پیشه را (۱۶)

فلیدع نادیه ﴿١٧﴾

بگو تا گروه خود را بخواند (۱۷)

سندع الزبانیة ﴿١٨﴾

بزودی آتشبانان را فرا خوانیم (۱۸)

کلا لا تطعه و اسجد و اقتر ب ۩ ﴿١٩﴾

زنهار! فرمانش مبر و سجده کن و خود را به خدا نزدیک گردان (۱۹)

انتهای پیام/