ایسنا/خراسان رضوی نتایج بررسی در مورد تاثیر بیماری همه گیر کنونی بر روی نوجوانان ایالات متحده نشان می دهد که بیماری کووید- ۱۹ برای نوجوانان، چالش برانگیز است، زیرا همه گیری شرایطی ایجاد کرده که متناسب با نیازهای رشد آنان نیست.

به نقل از سایکولوژی نیوز، در حال حاضر، همه می دانند که بیماری کووید- ۱۹ چگونه زندگی در کشورهای مختلف ازجمله ایالات متحده را تحت تاثیر قرار داده و تا حدودی موجب تغییر شکل زندگی شده است.

اغلب خبرها شامل آمار این بیماری، واکنش دولت ها، نتایج اقتصادی و نوسانات در بازارهای مالی است. شاید کمتر این خبرها را شنیده باشید که بسیاری از نوجوانان با شرایطی مانند تعطیلی مدارس، یادگیری از راه دور، محدودیت ترک خانه و عدم توانایی دیدار حضوری با دوستان مواجه شدند.

نوجوانان، نسبت به پذیرش اجتماعی از طرف دوستان، حساسیت بیشتری دارند و در روزهای خانه نشینی، ارتباط با دوستان را محدود کرده اند. برخی از جوانان که خواهان استقلال بیشتر بودند، در این دوران به خانواده وابسته شدند و در این مورد نیز مشکلاتی ایجاد شده است.

محققان با بررسی بر روی بیش از ۴۰۰ نوجوان ۱۴ تا ۱۷ ساله به نتایجی دست یافتند.

در این تحقیق، از آنان پرسیده شد که بیماری کووید- ۱۹ ازنظر اجتماعی و عاطفی چه تاثیری بر روی آنان داشته است؟ یافته ها خیلی تکان دهنده نبود، اما زمینه مفیدی برای کار با نوجوانان را فراهم می کند.

حس دوری از دوستان

ویژگی مهم نوجوانی، افزایش نیاز به ارتباط اجتماعی است. بنابراین، تعجبی ندارد که چالش مهم در بین نوجوانان، از دست دادن اوقات با دوستانشان باشد.

باوجود استفاده از وسایل الکترونیکی ارتباطی، هنوز بسیاری از افراد، این احساس رادارند که از دوستانشان فاصله گرفته اند و ازنظر عاطفی جداشده اند. برخی نگران هستند که دوستان خود را از دست بدهند.

برخی از نظرات نوجوان شامل عدم توانایی دیدن و گفت وگوی حضوری با دوستان بود که دوستی ها را تحت فشار قرار می دهد و یا اینکه، قبل از بیماری کووید- ۱۹ دوستانم در آرامش به من کمک می کردند و در زمان خانه نشینی چنین نیست.

ارتباط تصویری ممکن است خوب باشد، اما حضور فیزیکی با دیگران می تواند در پیوند و پایداری دوستی ها موثر باشد.

اضطراب و بی قراری

فعالیت هایی مانند سرگرمی ها و برنامه های فوق برنامه به نوجوانان در کشف علایق، استعدادها و درنهایت احساس هویت کمک می کند. نوجوانان سرخوردگی عدم توانایی بیرون رفتن از خانه برای شرکت در فعالیت هایی که برایشان مهم هستند را نیز ذکر کردند. برای مثال، نوجوانی گفت که عدم توانایی حضور در تمرینات ورزش بسکتبال موجب عصبانیت، غمگینی و افسردگی من شده است.

ترس از همه گیری

بسیاری از نوجوانان نگران بیماری همه گیر بودند. آنان از مبتلا شدن عزیزان مسن و آسیب پذیرشان می ترسیدند. همچنین نگران این هستند که انتقال دهنده بیماری به خانواده های خود شوند.

از دست دادن ناگهانی روال و ساختار زندگی باعث شده برخی از نوجوانان احساس کنند که در یک مخمصه هستند و احساس بی حالی، ناراحتی داشته باشند.

البته این دوران، علاوه بر نکات منفی با موارد مثبتی نیز همراه شده است؛ با توجه به دشواری های ایجادشده، نوجوانان فرصت های مثبت مختلف اگر چه اندک ناشی از همه گیری را شناسایی کردند.

بسیاری از نوجوانان مزایای گذراندن اوقات با خانواده را بیان کردند. برای مثال، احساس نزدیکی بیشتر با والدین، خواهر و برادر برایشان بسیار مفید بوده است.

همچنین کاهش سرعت در زندگی روزمره باعث شده تا وقت بیشتری برای خودسازی و تامل داشته باشند.

این موارد به انعطاف پذیری طبیعی نوجوانان اشاره دارد و نشان می دهد که باوجود چالش های این زمان، امکانات مثبتی برای توسعه وجود دارد، برای مثال، گذراندن وقت بیشتر با والدین می تواند فواید بسیاری داشته باشد، البته درصورتی که به مرزها و استقلال نیز توجه شود.

با توجه به اینکه، ممکن است این بیماری همه گیر برای مدتی با ما باشد، باید برای ایجاد روش ها و محیط های ایمن تر تلاش کنیم و این موارد را به روش هایی انجام دهیم که نیازهای منحصربه فرد جوانان و نوجوانان را در نظر بگیرد.

انتهای پیام