خبرگزاری تسنیم-منوچهر اکبرلو (منتقد و مدرس سینما)

این کیفیت هنری و فکری یک اثر است که از آن یا سینما می سازد یانمی سازد . در یک فیلم کوتاه از یک فیلمسازجوان هم می توان در بسیاری اوقات شاهد درخشش الماس گونه بعضی از اندیشه های چندان نافذ و عمیق بود که تا ژرفای دوردست اندیشه نفوذ کند و افق دیگرگونهایی را پیش روی بیننده بگشاید.

گرچه متولیان جشنواره های مهمی همچون صد به اهمیت این قلمرو جدید پی برده اند، اما باید تصریح کرد که هنوز تا رسیدن به آثاری مستقل، ناب، زلال وتاثیرگذارفاصله بسیاری داریم و این سینما همچنان با اشکالات و مشکلات دست و پاگیر مواجه است.

هنوز با وجود همه توجهات و اهتمام به این نوع سینما اعتقاد به فیلم کوتاه و باور به توانمندی به ارزش آن درجامعه شکل نگرفته و فرهنگ فیلم کوتاه دیدن جا نیفتاده است.

درجهان کنونی با گسترش رسانه های گوناگون برای ارائه اطلاعات و مفاهیم فرهنگی، هنری وسیاسی باید زبان ایجاز راجستجو کنیم. تماشاگران آینده برای دیدن فیلمهای طولانی و یاخواندن رمانهای چندجلدی فرصت کافی نخواهند داشت.

در چنین شرایطی فیلم های کوتاه دیجیتالی حرف اول راخواهند زد و این درست برعکس تفکر برخی جوانان است که تلاش می کنند داستانهای ده دقیقه ای خود را کش دهند و فیلمهای بلند و سینمایی گاه خسته کننده بسازند.

تصور برخی ازجوانان این است که آنها زمانی می توانند خود را یک فیلمسازحرفه ای بدانند که یک فیلم ۹۰ دقیقه ای ساخته و ازطریق پخش آن درسینماها برای خود کسب درآمد کنند.

طبیعتا باچنین نگرشی سازندگان جوان آثار ویدئویی و سینمایی روز به روز ازحرکت نوینی که درجهان آغاز شده عقب خواهند افتاد و اساسا عده ای از فیلمسازان سینمای جوان ساختن آثار کوتاه را پلهای کوچکی می دانند برای عبور و رسیدن به فیلم های بلندمدت و هنگامی که قدم به عرصه فیلم بلند می گذارند در می یابند که تاچه اندازه مناسبات حرفه ای فیلمسازی خلاقیت آنان را دچارخدشه می سازد.

اکنون زمان آن رسیده که آثار کوتاه، موجز وجذاب جوانان با تفکر و دانش و نگاه نوگرای آنان درهم آمیزد تا سینمای آینده شاهد کشف سبکها و نگرشهای تازه باشد. به خاطر داشته باشیم که در دنیای شلوغ و پرازدحام آینده آدمهاحوصله پرحرفی ندارند.

فیلم کوتاه هویت خودش را دارد. این بدان معناست که تقلید از برخی فیلمهای بلندسینمایی مخاطب خاص در فیلمهای کوتاه راه به جایی نمی برد.

فضای کنونی، فیلمسازان جوان را وا می دارد که به دنبال مضامین جدید نباشند گرچه حرفهای بسیاری برای گفتن داشته باشند. ازسوی دیگرجریان خوبی در فیلم کوتاه به وجود آمده و آن ایجاد اعتماد در فیلمسازان جوان است.

نکته دیگر آنکه بخش خصوصی در عرصه فیلم کوتاه با احتیاط حضور می یابد چرا که فیلم کوتاه در داخل کشور با مشکل بازگشت سرمایه روبروست.

بدین سبب ارگانهایی چون تلویزیون، حوزه هنری، شهرداری و آموزش و پرورش باید به حمایت فیلم کوتاه بشتابند. برای عرصه خارجی فیلم کوتاه نیز ، ایجادسیستم بازرگانی حساب شده برای صدور فیلم کوتاه می تواند آن را به موردی خوب برای سودآوری تبدیل کند. گرچه باید این مهم را در نظر داشت که ساخت فیلم برای صادرات نباید به جریان عمده حاکم بر فیلم کوتاه تبدیل شود و نیز به بهای تجارت به پدیدهای ضدفرهنگی تبدیل نشود. هم اکنون در مورد فیلمهای بلند که به فیلمهای جشنواره ای معروف شده اند، چنین اتفاقی افتاده است .

سینمای آینده سینمایی است که پایبند مناسبات سینمای حرفهای مصطلح نیست. مقید نبودن به قید و بندهای سینمای حرفه ای عرصه های ناشناخته ای را در کار فیلمسازی برسینماگران جوان می گشاید و احراز هویت مستقل را برای آنان قطعی و اجتناب ناپذیر می سازد. گاه در این نوع سینما به قواعد کلیشه های مرسوم درسینمای حرفه ای اکتفا نمی شود و فیلمساز در آن به جست وجوی کشف حیطه های جدید و ناشناخته می پردازد.

چنین سینمایی به واقع درمرحله ای بالاتر ازسینمای حرفه ای متداول قرار دارد. فیلم کوتاه آکنده ازصداقت، سادگی، نوآوری وخلاقیت است و فیلمساز در این عرصه پیوسته و مداوم درجستجوی کشف لحظه ها، نگاه ها وزاویه های تازه و درصدد شکار معانی و قلمروهای جدید است.

به رغم همه کمبودها، کمی امکانات و نبود انگیزه های اقتصادی فیلمساز می کوشد با نگرشی عمیق به مسائل و واقعیات جهان پیرامون بنگرد و مناسبات حاکم برسینمای حرفه ای و نگاه های معتاد را بشکند. می کوشد با پرهیز از زیاده گویی و ریسمان بلند اکشن و دیالوگ نویسی و … به معجزه ایجاز تصویر وچرخه کوتاه زمان، ناب ترین لحظه ها وصحنه ها راخلق کند.

آفرینش چشم اندازی نو، قلمروی تازه، بیان افکار بکر همراه با مضامین ظریف و دست نخورده و کشف عرصه ها و ظرافتهای تازه زبانی عصاره همه همت و دغدغه فیلمساز فیلم کوتاه است.

جشنواره ۱۰۰، پیشتاز بیان موجز درسینمای ماست. باشد که قدرش بیش از اینها دانسته شود!

انتهای پیام/