به گزارش مشرق، صفحه اینستاگرامی موسسه مطالعات تاریخ معاصرایران نوشت:

روزهایی که کارهای شاه به دست یک زن افتاده بود / تفاوت نظر شاه و فرح درباره اویسی!

روزی که ناهار را در حضور اعلیحضرت می خوردیم، ایشان از اویسی صحبت به میان آوردند. شهبانو با ناراحتی گفتند: «اویسی نظامی خشنی است و با آدمکشی و خونریزی اوضاع را آشفته تر خواهد کرد.» اعلیحضرت گفتند: «خیال نمی کنم، نظر شما درست باشد.» گفت وگو بالا گرفت و به خشونت کشیده شد. شهبانو دستمال سفره را پرت کرد و از اتاق خارج شد. این را بگویم که ملکه نقش مؤثری در تمشیت امور داشت و تقریبا بیشتر کارهای دربار به وسیلۀ ایشان انجام می گرفت. آدمها و مهره های قدیمی همه از دربار پراکنده شده بودند و از این رو واقعا زمینه خالی بود. روزهای آخر شهبانو بودند که تصمیمهای اعلیحضرت را عوض می کردند. اعلیحضرت روزهای آخر، به واسطۀ افسردگی و ضعف مزاج، قادر به تصمیم گیری نبودند. چون زمینه از آدمهای سنتی خالی شد، پای افرادی مثل دکتر حسین نصر، هوشنگ نهاوندی، دکتر احسان نراقی نویسنده و جامعه شناس، حتی شاملو شاعر دفتر علیاحضرت به دربار باز شد. همینها بودند که مشیر و مشاور شهبانو بودند. تقریبا این گروه بیشتر نظرهای خود را به شهبانو الغاء می کردند و گاه ملکه بیشتر تصمیمهای اعلیحضرت را عوض می کردند.

۱- امیراصلان افشار. سروها در باد: آخرین روزهای شاه در تهران. به تقریر امیراصلان افشار؛ تهیه و تنظیم محمود ستایش، تهران: نشر البرز، ۱۳۷۸، صص ۱۰۴ ۱۰۶