به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برخی شبهه کنندگان علیه ادیان، تلاش می کنند به مخاطب خود القا کنند که دین و مذهب تنها ساخته و پرداخته خود انسان و صاحبان مذهب - کشیشان مسیحی، خاخام های یهودی و روحانیت شیعه- است و هیچ اصل و پایه ای ندارد و همیشه به نفع این افراد بوده و احکام آن نیز طوری طراحی شده که دیگران به این افراد خدمت کنند اما با دیدن دستورات اسلام و زندگی ساده بزرگان دین مانند پیامبر اکرم و ائمه اطهار علیهم السلام و علمای طراز اول شیعه، نادرستی این سخن آشکار می شود.

شاید این سخن در مورد برخی ادیان تحریف شده و فرقه ها که برای تأمین مخارج معابد و محافل و ساختن کاخ و جمع ثروت، به بدعت های مختلف و خلاف عقلی مانند فروش آمرزش نامه، فروش بهشت و … روی آورده اند [۱] صحیح باشد اما هرگز در مورد اسلام و به خصوص تشیع صادق نیست، زیرا نه تنها هیچ کدام از این خرافات را ندارد، بلکه بزرگان آن نیز در نهایت سادگی زندگی کرده و هرگز ثروتی را برای خود جمع و هرگز حکمی را به سود خود وضع نکرده اند.

لذا در پاسخ به آن چند نکته بیان می کنیم:

نکته اول: اصول کلی ادیان - توحید، معاد و نبوت- مورد تأیید و تأکید عقل و دانش بوده و این اصول، در واقع پاسخ به سؤالات اساسی انسان است که از خود می پرسید: «از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا می روم و آخر ننمایی وطنم» ذهن آدمی کنجکاو است و از خود سؤالاتی می پرسد، سؤال در مورد اینکه از کجا آمده است، آیا جهانی با این عظمت خالق دارد یا نه؟ اگر دارد او چگونه است و چه خصوصیات و ویژگی هایی دارد، آیا مرگ پایان زندگی است یا سرای دیگری هم وجود دارد و هزاران سؤال دیگر که عقل انسان به آنها پاسخ می دهد، بدون اینکه از مذهب کمک بگیرد.

بنابراین اصول دین، به خصوص دین مبین اسلام، هرگز ساخته و پرداخته متصدیان مذهب نیست که بتوان آنها را متهم به خودپسندی و استثمار دیگران کرد، بلکه دلایل و براهینی هستند که عقل انسان بر اساس قواعد منطقی و فلسفی به آنها خواهد رسید. به همین خاطر است که بسیاری از فیلسوفان مسلمان بعد از تلاش های زیاد فکری و عقلی به اسلام و قرآن و دستورات پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله گردن نهاده اند، افرادی مانند فارابی، ابن سینا، سهروردی، ملاصدرا و … .

در مورد فروع دین هم اگر دقت کنیم هیچ حکمی وجود ندارد که دستور داده باشد مردم به پیامبر یا ائمه اطهار علیهم السلام یا علمای شیعه خدمت کنند و مال و اموال خود را در اختیار آنان قرار دهند و مانند بردگان در خدمت امیال و خواهش های نفسانی آنان باشند، اگر این دین ساخته و بافته خود آنان بود، باید بیشتر احکام آن به نفع آنان می بود و حال آن که چنین نیست.

دستور به نماز، روزه، حج، امر به معروف و نهی از منکر و … همچنین دستور به ترک دزدی، زنا، شراب خواری، ربا، غیبت، تهمت، دروغ و … چه سودی برای آنان دارد؟ حتی اگر دستور به زکات و خمس داده اند، برای خود نبوده و برای فقرای جامعه اسلامی بوده است و مصارف این خمس و زکات را نیز تعیین کرده اند و یک عالم شیعه حق ندارد حتی یک ریال از خمس یا زکات مردم را صرف خود بکند و به دلخواه و بر اساس شهوت و امیال خود از آن استفاده کند.

اگر به زندگی معصومین، اصحاب آنان و علمای شیعه دقت کنیم خواهیم دید آنان برای کسب روزی خود، تلاش کرده اند و هرگز از دسترنج شیعیان و مسلمین برای امور شخصی خود استفاده نکرده اند. در روایات متعددی وارد شده که ائمه اطهار از جمله امیرالمؤمنین، امام صادق، امام رضا و امام کاظم علیهم السلام خود به زراعت مشغول بوده و سر زمین رفته و خود با آلات کشاوزی زمین را شخم زده و به کشاورزی مشغول بوده اند، به طور مثال: نقل شده امیرالمؤمنین عیه السلام زمین های زیادی را به نخلستان تبدیل کرد و با فروش آنها حدود ۱۰۰۰ برده آزاد کرد.

همچنین ابوعمر شیبانی می گوید: روزی امام صادق علیه السلام را دیدم که در یکی از باغ های خود، لباس کار پوشیده و بیل به دست گرفته و مشغول زراعت است و چنان با جان و دل کار می کرد که بدن مبارکش خیس عرق شده بود. جلو رفتم و گفتم: جانم به فدایت، اجازه می دهید من به جای شما بیل بزنم و این کار سخت را انجام دهم. حضرت از پیشنهاد من ناراحت شد و فرمود: «من دوست دارم انسان برای به دست آوردن درآمد حلال در مقابل آفتاب آزرده شود.»[۲]

اگر به زندگی علمای شیعه هم نگاه کنیم، خواهیم دید که آنان نیز در نهایت سادگی و بی آلایشی زندگی کرده و هرگز برای خود ساختمان مجلل نساختند تا چه رسد به کاخ و تجملات دنیایی، حتی نقل شده علمای شیعه و مراجع تقلید در سال های گذشته گاهی برای تهیه مخارج اولیه زندگی دچار مشکل بوده و خرج سال خود را نیز نداشته اند.[۳]

بنابراین بر اساس شواهد و قرائن و سیره زندگی بزرگان دین، به راحتی می توان فهمید این دین، از جانب خدا آمده و بزرگان آن انسان های عادی نیستند و خود اولین افرادی اند که به دین عمل می کنند و تمایلی به استفاده از نعمت های دنیایی ندارند، با آن که پول زیادی در اختیار آنها بوده و می توانستند برای خود کاخ های مجلل و زیبا بسازند.



* حجت الاسلام محمد فرضی پوریان استاد حوزه علمیه

_______________________

پی نوشت:

[۱]. برای مطالعه بیشتر به این مطلب مراجعه کنید: https://www.hawzahnews.com/news/۸۵۸۸۶۳

[۲].شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ ق، ج۱۷، ص ۳۷ – ۴۱.

[۳]. برای مطالعه به این مطلب مراجعه کنید: https://www.welayatnet.com/fa/news/۱۵۲۰۰۰

انتهای پیام/