به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام احمد رهدار ظهر امروز در نشست تخصصی علوم دینی گفت: متأسفانه جامعه ما در مبانی و نظریه تولید علم دینی متوقف مانده است، لذا باید گفت که وضع تاریخی نیز این توقف را بر ما تحمیل کرده است.

مؤسس و رئیس مؤسسه مطالعات و تحقیقات اسلامی فتوح اندیشه قم در ادامه افزود: مهمترین بستر عینی دین، بستر انقلاب اسلامی است. نباید در خلأ به دنبال علم دینی گشت بلکه علم دینی همان چیزی است که محقق شده است. به عنوان مثال اگر اسلام در عرصه مقاومت قصد تربیت فردی را داشت، فردی غیر از شهید سلیمانی می شد؟ فردی که بدون تحصیلات دانشگاهی، سواد کافی از استراتژی و مسائل نظامی را داشت.

رهدار همچنین بیان کرد: بنده معتقدم که بدترین وضع جوامع اسلامی از بهترین وضعیت جوامع غربی، بهتر است، دلیل آن هم حاکمیت دین و اسلام است و همچنین باید گفت در برخی شاخص های زندگی از غرب جلوتر هستیم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با بیان اینکه انقلاب اسلامی بدون حوزه علمیه و طلاب شکل نمی گرفت، گفت: همچنین در طول چهار دهه انقلاب ادبیات تأثیرگذاری در جامعه شکل گرفته است.

حجت الاسلام حمید پارسانیا، بیان کرد: نسبت علم و دین یکی از مباحث مهم و بنیادی مورد نیاز نه تنها در ایران، بلکه همه امت اسلامی است لذا در این مقطع تاریخی باید بیش از گذشته بدان پرداخت.

وی همچنین افزود: یکی از مفاهیمی که می تواند هویت جامعه را نشان دهد، مفهوم علم است. ارزش هر جامعه به علم آن جامعه است. در واقع هر نظام اجتماعی بخشی از علم را می پذیرد و در برابر بخشی از علم مقاومت می کند.

پارسانیا در ادامه بیان کرد: کتاب قرآن باعث شکل گیری امت اسلامی می شود و این کتاب، کتاب علمی دین و اسلام است. همچنین وحی و عقل جزو ابزارهای معرفتی هستند، لذا یکی از بحث هایی که در تاریخ اسلام وجود داشته، رابطه جامعه اسلامی با دین و علم است.

همچنین آیت الله علی اکبر رشاد، رئیس شورای سیاستگذاری حوزه های علمیه تهران در ادامه جلسه گفت: برای تولید علم دینی و قبل از شروع آن باید به پرسش هایی نظیر امکان علم دینی، امکان سودمندی آن و همچنین بایستگی علم دینی پاسخ داد. اگر پاسخ به این پرسش ها مثبت باشد، سخن گفتن از علم دینی روا می شود.

وی در ادامه افزود: یکی از خطاهایی که افراد و محققان انجام می دهند این است که این پرسش ها را در زمره مبادی علم برمی شمارند درحالی که این پرسش ها ماقبل از مبادی علم مطرح است.

رشاد در ادامه تصریح کرد: برخی بر این باورند که تولید علم در اختیار کسی نیست و در واقع تولید علم، امری ارادی و دستوری نیست و فرآیندی دارد که خود به خود اتفاق خواهد افتاد. این مسئله قابل قبول نیست و در رد آن باید گفت که علم، فعالیت مغزی و یک فعل است و این فعل تحت تأثیر آگاهی و اراده انسان است.

وی در ادامه افزود: در حقیقت، تاریخ علم خلاف این روند را اثبات کرده است و می توان از مردان بزرگی نام برد که آگاهانه به تدابیر حکمت اتکا کردند و توانستند علومی را توسعه دهند و متحول کنند.