به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سال ۱۳۹۸ با تمام فراز و نشیب هایش رو به پایان است و ساعات پایانی اش را می گذرانیم. در این سال موسیقی ایران داغدار شماری از بهترین هایش بود. در اینجا یادی می کنیم از هنرمندانی که در عرصه موسیقی فعالیت می کردند و در سال ۱۳۹۸ رخت به دیار باقی کشیدند.

امید جعفری – بر طبل شادانه بکوب

سال ۱۳۹۸ با خبر درگذشت امید جعفری خواننده قطعه «بر طبل شادانه بکوب» آغاز شد. جعفری در آخرین روز سال ۱۳۹۷ درگذشت و این خبر در نخستین روز فروردین منتشر شد.

دلیل فوت این خواننده جوان بیماری عنوان شد و از جمله مهمترین آثار او می توان به «سمفونی ایران»، «دعا»، «دخترک قالیباف» و «مهر میهن» اشاره کرد.

عاشیق بولود جوادی

عاشیق بولود جوادی در سال ۱۳۱۲ در روستایی از توابع میانه به دنیا آمد. او از ۱۴ سالگی شروع به نوازندگی ساز قوپوز و سرودن شعر کرده است.

او چهارم اردیبهشت ۱۳۹۸ درگذشت.

عاشیق یوسف اوهانس

عاشیق یوسف اوهانس از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی منطقه آذربایجان غربی بود. او ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۹۲ سالگی درگذشت.

زنده یاد اوهانس از نژاد آشوری و مسیحی بود.

او علاوه بر موسیقی عاشیقی به نعت خوانی، حمد خوانی و مناقب خوانی مسلط بود.

بهنام صفوی

بهنام صفوی خواننده جوان موسیقی پاپ، پس از چند سال مبارزه با سرطان، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸، در ۳۶ سالگی درگذشت. این اتفاق در بیمارستان میلاد اصفهان رخ داد.

آلبوم های «عشق من باش»، «آرامش»، «فوق العاده» و «معجزه» آثاری بودند که صفوی در سال های فعالیتش منتشر کرد.

اسحاق انور

اسحاق انور خواننده، آهنگساز و شاعر، چهارم تیر ۱۳۹۸ در ۴۷ سالگی درگذشت.

اسحاق انور از هنرمندانی بود که در تنهایی و خلوت زندگی کرد و آثار بسیاری را خلق کرد.

طاهر یاویسی

استاد طاهر یارویسی از نوازندگان پیشکسوت موسیقی مقامی کرمانشاه ۲۵ تیر ۱۳۹۸ بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان بیستون کرمانشاه درگذشت.

او زندگی خود را وقف خوانندگی و نوازندگی مقام های تنبور کرده و یکی ازمهم ترین مراجع موسیقی مقامی تنبور محسوب می شد.

آی محمد یوسفی ۱۵ شهریور

آی محمد یوسفی از هنرمندان پیشکسوت موسیقی ترکمن های منطقه درگز و استادان برجسته موسیقی بخشی های خراسان بود که در ۱۵ شهریور ۱۳۹۸ و در ۹۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.

گرچه در شناسنامه تاریخ زادروزش۱۳۰۲ نوشته بودند اما او معتقد بود که در آن زمان ۱۰ ساله بوده است.

برات اصلاحی

برات اصلاحی نوازنده سرنا و اهل تربت جام بود که یکم مهر ۱۳۹۸ درگذشت. او در اواخر عمرش از بیماری شدید ریوی رنج می برد.

حسین دهلوی

حسین دهلوی از هنرمندان پیشکسوت عرصه موسیقی ۲۳ مهر ۱۳۹۸ و در ۹۲ سالگی درگذشت.

دهلوی در سال های پایانی عمرش به آلزایمر مبتلا شده بود.

دهلوی در سال ۱۳۳۹ با مدرک آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی فارغ التحصیل شد و در دوره هنرستان با همکاری ابوالحسن صبا ارکستر شماره یک هنرهای زیبا را راه اندازی و در همین دوره چند اثر از آثار صبا را برای ارکستر تنظیم کرد.

وی از سال ۷۶ تصنیف اپرای مانا و مانی را به مناسبت سال جهانی کودک آغاز کرد. ساخت این اثر سه سال به طول انجامید که تا به حال به اجرا درنیامده و فقط موسیقی سازی آن در خرداد ۷۹ با همت و رهبری علی رهبری با ارکستر فیلارمونیک اسلواکی در شهر براتیسلاو اجرا و ضبط شد.

تورج شعبانخانی

تورج شعبانخانی از خوانندگان و آهنگسازان پیشکسوت موسیقی پاپ بود که هجدهم آذر ۱۳۹۸ دربستر بیماری دار فانی را وداع گفت.

ترانه «بهار بهار» از جمله قطعات خاطره ساز و پرطرفدار این خواننده در عرصه موسیقی بود.

رمضان سلمانی

استاد رمضان سلمانی بردری دوتارنواز شمال خراسان ۲۱ آذر ۱۳۹۸ درگذشت.

انگشت گذاری دقیق، ویبره های شیرین و منحصر به فرد دوتاری، روایت شفاف مقام های سازی و آوازی، پنجه های ترکیبی و ریز منحصر به فرد از ویژگی های تکنیکی این هنرمند بود.

فرود گرگین پور

فرود گرگین پور موسیقی دان و نوازندۀ کمانچه و ویولن، ۱۰ دی ۱۳۹۸ بر اثر ایست قلبی در تهران درگذشت.

استاد فرود گرگین پور، برادر فرهاد گرگین پور و خواهرزادۀ محمد بهمن بیگی از نوازندگان نامی ایل قشقایی بود. او از کودکی با نوازندگی آکاردئون یادگیری موسیقی را آغاز کرد و در سال ۱۳۴۲ از کلاس های نورعلی برومند، حبیب الله بدیعی، علی تجویدی و علی اصغر بهاری بهره برد.

سال ۱۳۵۴ تحصیلات موسیقی در دانشگاه تهران را به پایان رساند و از همان سال به تشویق نورعلی برومند به نواختن ساز کمانچه پرداخت. از آثار او می توان ترکمن صحرا، هجران، کوراغلو و مجموعه موسیقی قشقایی را نام برد.

علی اصغر بیانی

علی اصغر بیانی از مدرسان موسیقی و معاون هنری اسبق فرهنگستان هنر ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ درگذشت.

وی چندین سال به تحقیق و پژوهش در موسیقی نواحی ایران پرداخت و در بسیاری از برنامه های موسیقی فرهنگستان هنر از جمله همایش بازخوانی آرای فارابی در باب موسیقی، بخش موسیقی گردهمایی مکتب اصفهان و همایش عبدالقادر مراغی، دبیر یا عضو گروه های علمی این برنامه ها بود.

حسین اصلانی

حسین اصلانی آهنگساز معاصر سه شنبه هشتم بهمن ۱۳۹۸ در خارج از کشور درگذشت.

مرحوم اصلانی که از سال ها قبل در خارح از کشور زندگی می کرد.

حسین اصلانی در سال ۱۳۴۰ به عنوان آهنگساز، تنظیم کننده و پیانیست در رادیو و تلویزیون ملی ایران مشغول به کار شد و برای بسیاری از خوانندگان و آهنگسازان صاحب نام از جمله محمد نوری، محمد سریر، فریدون شهبازیان قطعاتی را تنظیم نمود و در کنار آهنگسازی بطور پیوسته به تدریس و آموزش موسیقی مشغول شد. وی یکم فروردین ۱۳۵۱ با مهاجرت به آمریکا تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی موسیقی معاصر و ارکستراسیون نزد اساتیدی همچون پروفسور دیری جان مایزل و پروفسور جول توم در دانشگاه پرچس سونی درس آموخت.

اصلانی با تلاش در امر آموزش موسیقی در رشته پیانو و آهنگسازی توانست، تأثیر مطلوبی بر شهر محل اقامتش یعنی نیویورک بگذارد و شاگردان بسیاری را پرورش دهد که بسیاری از آنها به چهره های موفق موسیقی در آمریکا بدل شده اند. او علاوه بر چیره دستی در هنر موسیقی شخصیتی فروتن، میهن دوست و با محبت است که احداث دو باب مدرسه در مقطع راهنمایی و دبیرستان در روستای زادگاهش به یاد مادرش، نمونه ای از این عشق به سرزمینش است.

تاثیر موسیقی محلی ایران، خاطرات کودکی و نوجوانی و نوستالژی وی نسبت به آثار موسیقی پاپ خودش و تحقیق گسترده بر روی آهنگسازانی چون چارلز آیوز، بلا بارتوک، ایگور استراوینسکی، آرون کاپلند، لئونارد برنشتاین و هوشنگ استوار و دیگر اساتیدی که ایشان علم موسیقی را نزد ایشان فرا گرفتند، همچنین ویژگی های موسیقی معاصر با خصوصیاتی پیشرو و درعین حال، اصیل و ریشه دار، از آثار حسین اصلانی، خصوصیاتی چندوجهی و منحصر به فرد ساخته بود.

حشمت الله جودکی

حشمت الله جودکی نوازنده پیشکسوت ویولن، دوم اسفند ۱۳۹۸ در ۸۹ سالگی در شهر بروجرد از دنیا رفت.

این هنرمند در طول دوران فعالیت خود در کنار هنرمندانی همچون علی اصغر بهاری، عبدالله جهان پناه، اسماعیل زرین فر، ابراهیم قنبری، عباس تهرانی تاش، اکبر سلیمی تبار، عباس شاپوری، محمد میرنقیبی و محمد رضا شجریان به هنرنمایی پرداخت.

محمد جمشیدی و مجید جمشیدی

محمد جمشیدی و مجید جمشیدی دو برادر نوازنده بودند که اوایل اسفند ۱۳۹۸ براثر ابتلا به کورنا جان خود را از دست دادند.

مجید جمشیدی در گیلان آموزشگاه موسیقی داشت و آهنگساز موسیقی ایرانی و نوازنده سنتور بود.

محمد جمشیدی هم از نوازندگان پیشکسوت موسیقی ایرانی بود.

ابوالحسن خشرو ۱۰ اسفند

ابوالحسن خوشرو دهم اسفند ۱۳۹۸ درگذشت.

خشرو چندی پیش موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شده بود، وی آفرینشگر خوانش تازه ای از آواز تبری و احیاگر حماسه های پنهان سرزمین مادری است، بی شک صدای او صدای درختان هیرکانی است که پا در زمین و سر به خورشید دارند.

وی با تسلط در ردیف های آوازی و دقت در رفتار کلمه، اتفاقی فراهم کرد تا در کم کردن اندوه و فراوانی شادی های مردم نقشی غیر قابل انکار داشته باشد. از ویژگی های ممتاز استاد خوشرو تأثیر فزاینده بر جوانان در پیروی از لحنی است که پیوند سنت و مدرنیته است.

مرتضی دلشب ۱۰ اسفند

مرتضی دلشب از مدرسان پیشکسوت و شناخته شده «تئوری موسیقی و سلفژ» پس از ماه ها مبارزه با بیماری، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸ درگذشت.

هوشنگ ظریف ۱۷ اسفند

هوشنگ ظریف نوازنده تار و مدرس موسیقی هفدهم اسفند ۱۳۹۸ بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

وی در دورهٔ عالی هنرکدهٔ موسیقی از محضر استاد علی اکبرخان شهنازی جهت فراگیری ردیف بهرمند شد. هوشنگ ظریف از سال ۱۳۴۲ به مدت ۱۷ سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت و از جمله شاگردان وی می توان به حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی را اشاره کرد.

هوشنگ ظریف نوازنده تار، ردیف دان و مدرس موسیقی سال ها سولیست (تکنواز) تار در ارکسترهای متعدد وابسته به وزارت فرهنگ و هنر بود و در اجرای برنامه های موسیقی ارکسترهای مزبور در سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران همکاری داشت، او اجراهای متعددی با گروه استاد فرامرز پایور داشته است و با این گروه در کشورهای اروپایی و آسیایی زیادی به اجرای موسیقی ایرانی پرداخته است. از دیگر فعالیت های او می توان به نوازندگی تار در برنامه های موسیقی ملی ایران در رادیو تلویزیون ایران به مدت ۲۰ سال، اجرای برنامه های موسیقی اصیل و سنتی ایران در شهرهای مختلف ایران و کشورهای دنیا از جمله آمریکا، شوروی، کانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربی، ایتالیا، مصر، تونس، مراکش، الجزایر، هندوستان، پاکستان، ترکیه و تمام کشورهای اروپای شرقی همراه با ارکسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر سابق اشاره کرد.

ظریف در سال ۱۹۷۳ نیز به منظور اجرای برنامه های آموزشی موسیقی سنتی و ملی ایران در بخش موسیقی تعدادی از دانشگاه های آمریکا در سراسر این کشور مسافرت داشته و نیز در فستیوال موسیقی «شانکار لعل» که در سال ۱۹۷۵ در هندوستان برگزار شد شرکت و در بیست و یکمین فستیوال جهانی موسیقی که در همین سال در فرانسه بر پا شده بود شرکت داشته است. این هنرمند با شرکت فعال در اجرای کنسرت های معتدد موسیقی ایرانی در وین پایتخت اتریش موجب شناسایی هرچه بیشتر موسیقی سنتی ایران به این مرکز موسیقی و فرهنگی اروپا گردید، سپس در سال ۱۹۸۵ که در فستیوال اینسبورگ شرکت کرد موجب شناسایی و اشاعه موسیقی سنتی ایران شد. مرحوم ظریف علاوه بر سمت استادی تار با نواختن سه تار و تنبک آشنایی کامل دارد و شاگردان متعددی را در هنرستان و مؤسسات فرهنگی و کلاس های خصوصی و عمومی تعلیم داده است. او همچنین درجهت تدوین متد نوازندگی تنبک با مرحوم استاد حسین تهرانی همکاری داشته که حاصل این همکاری در کتابی تحت عنوان آموزش تنبک به چاپ رسیده است.

دیگر همکاری وی در تصحیح ردیف های آوازی مرحوم محمود کریمی استاد آواز ایران بوده است که تحت عنوان کتاب ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران به بازار عرضه شده است. او شش سال متوالی عضو هیئت مدیره خانه موسیقی و چهار دوره رئیس هیئت مدیره کانون نوازندگان سازهای ایرانی بوده است و هم اکنون نیز عضو شورای عالی خانه موسیقی است. ضمن اینکه نت نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف الله مجد، جلیل شهناز و فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش، مجموعه های صوتی تکنوازی های استاد از جمله دشتی و اصفهان، همنوازی با استاد فرامرز پایور در آثار متعدد ایشان، اجرای گوشه هایی از ردیف موسی خان معروفی به کوشش کامبیز روشن روان، کتاب دستور مقدماتی تار، کتاب اول و دوم هنرستان از جمله اثار این هنرمند است.

عباس تهرانی تاش

عباس تهرانی هنرمند پیشکسوت ساز قره نی و مؤلف کتاب «آهنگ های فولکلور» که سال های زیادی را صرف فعالیت های متعدد پژوهشی و اجرایی موسیقی کرد، روز یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۸ درگذشت.

عباس تهرانی تاش متولد ۱۳۰۷ در تهران، مبدع ردیف آوازی ایرانی با ساز کلارینت است که سال ها با ساز غربی نوای شرقی را به گوش علاقمندان موسیقی رساند. او از آخرین نوازندگان قره نی در موسیقی ایرانی بود که در سال های دور، از محضر اساتید برجستۀ موسیقی بهره ها برد. این هنرمند از دوران کودکی مجذوب موسیقی شد و خیلی زود در ارکسترها و رادیو راه پیدا کرد. وی در رادیو تلویزیون فعالیت داشت و در آموزشگاه موسیقی به تدریس شاگردان اشتغال داشت.

خانگل مصرزاده

مرحوم خانگل از زنان آوازخوان ایل کرمانج در خراسان شمالی بود و او را بیشتر با لالایی هایش می شناختند.

زندگی او از کودکی همواره با سختی ها و فشارهای سنگین همراه بود. جوانی خانگل به کارکردن در باغ های گردو برای گذران زندگی گذشت.

او دو بار ازدواج کرد که هر دوبار به جدایی انجامید. همین مساله او را بیشتر به انزوا برد.

وی در خاطراتش مدام به دوستی به نام مدینه اشاره می کند که همراهش آواز می خوانده است. همه این افراد از دنیا رفتند و خانگل تنها در کوچه خلوت روستا می نشست و زیر لب آواز می خواند.

خانگل آواز خواندن را خوب بلد بود و وقتی از او می خواستند آواز بخواند چشمانش از خوشحالی برق می زد، اندکی به فکر فرو می رفت و از اعماق ذهنش آوازی انتخاب می کرد. با یک نفس عمیق شروع می کرد و با تمام وجود می خواند. حرکات و حالات او هنگام آوازخواندن منحصر به فرد بود.

او مجموعه ای بی نظیر از آوازها و اشعار کرمانجی در سینه داشت که متاسفانه به دلیل آلزایمر بیشتر آنها را از یاد برد و تنها آلبوم ضبط شده، کاری است با عنوان «آوازهای زنان کرمانج» که تنها گوشه ای از آوازهای خانگل را در بر دارد و تلاشی برای حفظ همین گنج محدود است.

خانگل می گفت: وقتی تنهام، وقتی ناراحتم یا خوشحالم، فقط و فقط آواز می خوانم، برای دلم می خوانم و با همین آوازها زنده ام.

او ۲۷ اسفند ۱۳۹۸ در سکوت تنهایی از دنیا رفت.

انتهای پیام/