ایسنا/خراسان رضوی استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی با اشاره به لزوم تأمین درآمد صحیح توسط شهرداری ها، نحوه تأمین درآمد شهرداری ها در شهرهای پیشرفته جهان را تشریح کرد.

دکتر محمدرحیم رهنما در گفت وگو با ایسنا، در خصوص نحوه تأمین درآمد شهرداری های ایران و سایر کشورهای جهان، اظهار کرد: در هر کشوری نحوه تأمین درآمدها متفاوت است. در ایران، تا اوایل انقلاب درآمدها از طریق کمک های دولت و عوارض نوسازی تامین می شد، اما همزمان با جنگ کمک های دولت به شهرداری ها قطع شد و به شهرداری ها اجازه داده شد به دنبال درآمدهای مستقل بروند.

وی ادامه داد: از آن زمان به بعد تأمین درآمد شهرداری با فروش تراکم و مازاد تراکم آغاز شد. متأسفانه از همان ابتدا پایه های درستی گذاشته نشد و ساده ترین راه ها برای تأمین درآمد انتخاب شد.

رهنما تصریح کرد: متأسفانه هم اکنون این رویه اشتباه جا افتاده است و جدا کردن شهرداری ها از این رویه ممکن نیست، زیرا ۷۰ تا ۷۵ درصد درآمد شهرداری از این طریق تأمین می شود.

وی خاطرنشان کرد: با این وجود در کشورهای دیگر تأمین درآمدها معمولا بر مبنای ارزش افزوده پایه گذاری شده است.

این استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی با بیان اینکه «در ایران بدنه شهرداری پرهزینه است»، گفت: شهرداری ها در ایران ساختار بزرگ، گسترده و هزینه های بالایی دارند و فعالیت هایی انجام می دهند که به آن ها مربوط نیست.

وی تأکید کرد: باید توجه داشت که در ایران هزینه های زیادی از مردم گرفته می شود؛ مثلا شهرداری عوارض برق، آب، گاز و تلفن از مردم می گیرد. همچنین از مردم برای مالیات، دارایی، اصناف هزینه گرفته می شود و مجموع این هزینه ها رقم بالایی می شود، اما هر کدام جداگانه هزینه می شود. اگر این موارد سرجمع شوند می تواند به منبع درآمدی برای شهرداری تبدیل شود.

رهنما خاطرنشان کرد: در ایران سیستم ها پراکنده اند و هر کدام برای خود کاری انجام می دهند و هزینه های مختلفی برای یکدیگر ایجاد می کنند؛ به طور مثال شهرداری ابتدا آسفالت می کند و بعد لوله گاز، فاضلاب و کارهای دیگر را انجام می دهد، اما کشورهای دیگر هنگام ساختن خانه ابتدا فاضلاب و برق کشی ساختمان را انجام می دهند و بعد اجازه ساخت به آن ها داده می شود.

وی گفت: در شهرداری کشورهای اروپایی مالیات بر نقل و انتقال و مالیات بردرآمد زیاد است و این امور به معنای واقعی به مدیریت شهری کمک می کند، اما بر خلاف ایران در این کشورها مالیات بر مسکن زیاد نیست؛ چراکه مالیات بر مسکن تنها باعث افزایش هزینه های زندگی می شود. با این وجود در ایران تراکم مازاد به فروش می رسد و هزینه مسکن را بالا می برد و به طبقات پایین فشار وارد می کند.

این استاد دانشگاه با اشاره به الگوی ساخت و ساز مسکن در کشورهای اروپایی، تصریح کرد: بر خلاف ایران که اکثر ساخت وسازها شخصی است، در کشورهای دیگر شرکت های خانه سازی کار ساخت خانه را انجام می دهند. بر این اساس که الگویی از خانه را به فرد نشان می دهند و براساس آن الگو قرارداد بسته می شود و ظرف کمتر از یک سال خانه را تحویل می دهند. همچنین معمولا تا ۷۰ درصد قسمت خانه به فرد وام داده می شود.

وی افزود: کشورهای اروپایی در امور شهری کاملا با ما متفاوت هستند و مسائل داخلی ما را ندارند. سیستم ما با آن ها در مدیریت شهری، ساخت وساز، نظارت و دریافت مالیات متفاوت است. آنان بازار قماری مسکن ما را ندارند و در آنجا اینگونه نیست که مردم برای این که ارزش پولشان پایین نیاید در مسکن سرمایه گذاری کنند. اینگونه است که در ایران خانه های زیادی خالی هستند و یا با اجاره های بالا به افراد داده می شود. مسکن در ایران روند خوبی ندارد و مسائل این چنینی بسیاری وجود دارد که باعث می شود شهرداری نتواند خروجی خوبی داشته باشد.

رهنما خاطرنشان کرد: در مدیریت شهری ما رقابت بین دستگاه زیاد و نظارت بر روی آن ها وجود ندارد در حالی که در کشورهای دیگر بین سازمان ها هماهنگی وجود دارد و یک مرجع بر آن ها نظارت میکند.

وی اضافه کرد: در کشورهای دیگر شهرداری کاملا چابک ، هوشمند دارای مقررات ساده و فعال مشغول به فعالیت است. در این میان شرکت های مشاوره تخصصی نقش مهمی در برنامه ریزی شهری دارند و شهرداری بیشتر در زمینه نظارت، هدایت و کنترل فعالیت می کند.

انتهای پیام