به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس، فرزاد ادیبی هنرمند گرافیست درباره «علم چتری» چنین توضیح می دهد: این یک علم است. علمی که به جای تیغه چتر دارد و به جای عریض بودن، طویل است. ساختار آن به تناسب کوچه ها و معابر تنگ شهرسازی قدیمی، طوری طراحی شده که در معابر سال های دور که ارتفاع خانه ها حداکثر به دو طبقه می رسیده از دور دیده می شده که دسته ی عزاداری فلان محله در کدام مسیر است.

او اضافه می کند: نکته قابل توجه در این علم، ساختار رفیع آن است که تداعی معماری و هنر گوتیک را برای بیننده دارد. حسی معنوی که تو را از زمین به آسمان می برد.



علم سه چتری محله سرچای سنقر، عکس از: مهدی حاجیان

این گرافیست می گوید: در کودکی هایم وقتی با این نوع علم مواجه می شدم، این حس فرا زمینی و رفعت را می گرفتم. شاید آن زمان که خردسال بودم، این علم بسیار عظیم و بلند به نظر می آمد و یا واقعا چنین بوده است و امروزه علم ها را کوتاه تر می سازند.

ادیبی دربار علم چتری تصریح می کند: شنیده بودم که غیر از علم سه چتری، پنج چتری هم درست می کرد ه اند. این نوع از علم را فقط در سنقر استان کرمانشاه دیده ام. ممکن است در جاهای دیگری هم باشد اما من خبر ندارم. آیین های عاشورا در سنقر سرشار از هنر نمایش است: اسبی بی سوار با زنانی در پی اش که آرام به زبان کردی مویه می کنند، طبل های بزرگ و کرنا و …



ظهر عاشورا، محله سرچای سنقر، عکس از: حمید عزیزی خانقاهی

این هنرمند گرافیست اضافه می کند: ظهر عاشورا که امام حسین و یارانش شهید می شوند، معمولا علم های دیگر را به حاشیه مسیر می برند و این علم های چتری راخوابانده، بر دوش خود حمل می کنند که تداعی تابوتی بلند را دارد. این صحنه بسیار نمایشی و تاثیرگذار است، مخصوصا وقتی این جلوه ها و نمادها از افق دید حذف می شوند و خلأ تصویری ایجاد شده، خبر از واقعه می دهد.

به گفته این هنرمند، در هنرهای تجسمی خطوط ایستاده تداعی زندگی و خطوط افقی نشانی مرگ است و سکوت. پیشینیان همه این مفاهیم نهفته را به تجربه دریافته بودند.

ادیبی در خاتمه می گوید: در سال ١٣٧٢ به سفارش مجله شعر با برداشتی از این علم، یک تصویرسازی انجام دادم.

انتهای پیام/