مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 07 شهریور 1401 - 09:41

شهرستانی با بیان اینکه تهران پایگاه حضور علما و فلاسفه بوده است، افزود: با فقدان ایشان خلائی از لحاظ علمی به خصوص به مکتب تهران وارد شد.ایشان آخرین بازمانده مکتب حکمی تهران بودند.

سید حسین شهرستانی مدیر گروه حکمت هنر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص زندگی آیت الله سید حسن مصطفوی گفت: آیت الله سید حسن مصطفوی عضو هیأت علمی قطعی و تمام وقت دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق (ع) و مدیر گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده بود.
وی ادامه داد: ایشان یکی از علمای جامع معاصر بودند و از نسل علمایی بودند که ابعاد جامع علوم و حکمت اسلامی از جمله فقه، اصول، ادبیات، تاریخ، حدیث و به طور خاص فلسفه و عرفان را دارا بودند.
بیش از همه شهرتشان در حوزه فلسفه بود و در این عرصه به فلسفه مشاء معروف بودند و در شعبه های مختلف فلسفه اعم از فلسفه مشاء ابن سینا، فلسفه اشراق سهروردی، فلسفه حکمت متعالیه صدرالمتالهین در هر سه مکتب بزرگ جهان اسلام تحقیق داشتند و استوانه ای در حفظ میراث فلسفه اسلامی را بر دوش داشتند.
ورود به تدریس حوزه علوم طبیعی
شهرستانی ادامه داد: در تکمیل جامعیت عرصه های فعالیت این عالم فقید باید گفت ایشان در حوزه طبیعیات اسلامی و علوم طبیعی سرآمد در دوره معاصر بودند و بر خلاف بسیاری از علمای اسلامی که در این وجهه از علوم اسلامی را به آن وارد نشدند طبیعیات را تدریس کرده و شاگردانی در حوزه های مختلف را پرورش دادند.
وی با اشاره به ابعاد دیگری زندگی این عالم گفت: ایشان نقش عالم محل و پیشنماز مسجد را ترک نکردند.
۵۰ سال ایشان امام جماعت مسجد جامع نیاوران و امام محل بودند و برای مردم وقت می گذاشتند.
این ویژگی ایشان خیلی خاص بود که یک عالم برای عامه مردم کوچه و بازار منبر برود.
البته برای ایشان دشوار بود و سختی هایی داشت.
برای ما که از شاگردان ایشان بودیم هم شنیدن گرفتاری ها و سختی هایی که برطرف می کنند دشوار بوده است.
محله نیاوران سال ها مرهون حضور و فرمایشات و هدایت های ایشان بود.
نشاط از بحث های عقلی و علمی
مدیر گروه حکمت هنر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی با تاکید بر اینکه ۱۶ سال شاگرد ایشان بوده است گفت: آیت الله مصطفوی در کلاس درس بسیار آزاد اندیش بودند.
به راحتی با او می توانستیم با صدای بلند وارد گفتگو و نقد علمی شویم و به نظریات اشکال وارد کنیم و بدون هیچ تکبری ایشان می شنیدند و استقبال می کردند.
آیت الله مصطفوی از بحث عقلی و فلسفی نشاط پیدا می کردند همیشه می گفتند من خستگی ام در می رود وقتی بحث فلسفی رخ می دهد.
وی با بیان اینکه تهران پایگاه حضور علما و فلاسفه بوده است، افزود: با فقدان ایشان خلائی و ضربه ای از لحاظ علمی به خصوص به مکتب تهران و حوزه علمیه وارد شد.
ایشان آخرین یادگار مکتب حکمی تهران بودند و این سرمایه بزرگ از دست رفت.
شهرستانی گفت: این عالم فلسفی در بین اهل علم شناخته شده بودند اما از حواشی دور بودند و کسانی که در دانشگاه و حوزه حضور داشتند ایشان را به خوبی می شناختند.
در حوزه علمی نیز ایشان چند سالی رئیس دانشکده الهیات و مدیر گروه الهیات دانشگاه امام صادق (ع) بودند و به همین مناسبت با اهالی دانشگاه هم حشر و نشر و ارتباط خوبی داشته و شاگرد پروری کردند.
بدون هیچ تکبر و با تواضع تمام در کنار ایشان شاگردان بسیاری پرورش پیدا کردند.