به گزارش خبرگزاری تسنیم، پس از درگذشت غمناک خانم مهسا امینی و وارد آمدن شوک به جامعه ایران، تعداد قابل توجهی از اهالی هنر و بازیگری و فیلمسازی ایران نیز در این باره موضع گیری کردند. موضع گیری هایی که برخی از آنها یکسویه و تند بود و بعضی نیز تلاش می کردند ضمن ابراز اندوه بابت فوت خانم مهسا امینی و طرح برخی انتقاداتشان، هیزمی روی آتش نریزند و مسئله ایران را درون ایران و با مرزبندی با بدخواهان پیش ببرند.

به هرحال راجع به هرکدام از این موضع گیری ها می توان داوری کرد و نظر داد؛ لزوما همه موضع گیری ها درست نبود، اما از بین همه آنها که حتی غلط هم موضع گرفتند، همه نیت یکسانی نداشتند و نباید ساده انگارانه و بسیط، همه را به یک شکل تفسیر کرد.

همچنین جوانانی هم بودند که برخی با تحلیل و تفسیر خود و بعضی هم بر اساس حس و تفسیری که از چهره ها دریافت می کردند، معترض شدند؛ برخی هم به خیابان آمدند که یکسان دیدن همه آنها هم قاعدتا راه درستی نیست.

حتی برای آنها که در سخن رادیکال شدند، تا جایی که این موضوع از دغدغه شان و تحلیل نادرستشان و حتی غلیان احساساتشان برمی آمد، و تا جایی که یک بحث و جدل درونی و در میان ایرانیان و با نیت اصلاح امورات ایران است، امری قابل درک است. می توان سخنشان و موضعشان را نقد کرد، اما متهم کردن و راندن شان و شدید کردن شکاف ها، حتما عاقلانه نیست.

با این حال، ظاهرا برخی هرچند اندک در این میان، ریاکارانه با همه ی این ماجراها فقط تجارت می کردند! احسان کرمی با اقدام امروز خود در پیوستن به شبکه سلطنت طلبان من وتو از این جنس است. امثال احسان کرمی بسیار کم اند، اما همین ها با این ظاهرسازی که ما که رادیکال تریم پس برای ایران دلسوزتریم، دیگر هنرمندان را حتی به محافظه کاری و عافیت طلبی متهم می کردند. آنها به دیگر هنرمندان و جوانان القا و وانمود می کردند که اگر به کمتر از جنگ خیابانی ایرانی با ایرانی راضی باشند، پس متهمند که از قافله ملت عقبند! بر همین اساس همدستان آنها به بسیاری از هنرمندان، حتی آنها که منتقدانه، اما دلسوزانه و آرام تر موضع گرفته بودند، می تاختند!

ماجرای امروز نشان داد که چقدر امثال احسان کرمی هفت خطند و چقدر اکثریت هنرمندان، حتی آنها که موضع منتقدانه نسبت به برخی امورات در کشور دارند اما دلبسته وطن هستند، مظلومند! احسان کرمی و اندک افراد مانند او، کاسبی و رزومه سازی خود را می کنند و منفعت خود را دنبال می کنند، آنها با سلطنت طلبان به اسم آزادی! بی شرمانده می نشینند، اما دیگران را به عدم پیگیری آزادی متهم می کنند! و چه قصه و غصه تلخ و عبرت آموزی است این وضعیت!



احسان کرمی با شبکه ی سلطنت طلبها و با آنها که ایران را پاره پاره می خواهند می نشیند و مدعای دموکراسی دارد! مصی علی نژاد با پمپئو، قاتل شهید سلیمانی می نشیند و تحریم بیشتر و بیشتر مردم ایران را می خواهد و مدعای دفاع از مردمش را دارد! میلیون ها دلار به اسم زن ایرانی تجارت می کند و ادعای حمایت از بانوی ایرانی دارد! و همه ی این تناقض ها را با هم دارند و اصلا شرمی هم بر چهره ندارند.

این کم تعدادان و کم مقداران تاجر خون و خشم ایرانیان هستند؛ آنها هفت خطند …؛ ولی قاطبه هنرمندان ایران، حتی آنها که شدیدا منتقدند، قطعا محترمند.

انتهای پیام/