زیدان بعد از ۳ قهرمانی لیگ قهرمانان با رئال مادرید به صورت پی در پی تصمیم به استراحت گرفت. در همان زمان مدیران وقت یوونتوس به سراغ هافبک سابق تیمشان رفتند و درخواست حضور او روی نیمکت یووه را داشتند. کار یوونتوس و زیدان به حدی بالا گرفت که خبر حضور او در تورین پخش شد و حتی کادر فنی او هم مشخص شده بود، اما فلورنتینو پرس توانست بعد از فصلی بد برای رئال دوباره قلب و روح زیدان را با مادرید پیوند بزند. این پیوند شاید در ظاهر زیزو را از تورین دور کرد، اما شوق یووه و ماجراجویی اش در وجود زیدان زنده ماند.

زیدان بعد از استراحت در کنار سواحل «اوران» و رویاپردازی برای آینده و حضورش در یووه دوباره به مادرید رفت و ۳ سال دیگر را در رئال مادرید گذراند. بعد از مادرید، اولویت زیدان فرانسه بود و امید داشت بعد از پایان قرارداد دشان موفق به رهبری تیم ملی فرانسه شود، اما فرانسه و دشان پیوند چند ساله خود را تمدید کردند و با یکدیگر ادامه دادند. در تمام این مدت زیدان هر پیشنهادی را رد کرد و نشان داد چیزی جز اهدافش نمی تواند مسیرش را تغییر دهد. اکنون بعد از سال های طولانی زیدان آماده است تا این پروژه قدیمی را دوباره به راه اندازد و مسیری طولانی را با بانوی پیر هم قدم شود. پروژه زیزو-یووه حتی به جایگاه تیم بستگی ندارد و اگر بعد از برگرداندن ۱۵ امتیاز کسر شده دوباره این امتیازات از تیم کم شود؛ پروژه به قوت خود باقی خواهد ماند.

با مواردی که می دانیم و قصد جدی ۲ طرف برای این همکاری، مسائلی هست که شاید بتواند عامل جدایی و عقب افتادن دوباره پروژه آن ها شود. اولین مورد این است که ماسیمیلیانو آلگری تا سال ۲۰۲۵ با بانوی پیر همراه است و در صورتی که آن ها زیدان را بخواهند، باید به الگری غرامت زیادی بپردازند. مورد دیگر موقعیت کنونی رئال مادرید است. گمانه زنی هایی از پایان همکاری با آنچلوتی شنیده می شود و این موضوع و دلبری دوباره پرس از زیدان دیگر موضوع مورد بحث است. دیدن زیدان در قامت مربی یووه در سال های طولانی و زنده کردن فوتبال ایتالیا توسط این مربی می تواند زیبایی های دوچندانی به فوتبال اروپا اضافه کند.