به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره حج بیست دومین سوره و از سوره های مدنی قرآن است که در جزء ۱۷ جای دارد. این سوره به مناسبت اشاره به احکام و مسائل حج در آیات ۲۵ تا ۳۷ و نیز فرمان اعلان عمومی حج، به این نام برگزیده شده است.

این سوره شامل چندین حکم فقهی حج مانند وجوب حج، احکام قربانی، حلال بودن گوشت حیوانات، وجوب طواف خانه خدا در حج و … است.

آیه ۲۸ مبنی بر اعلام عموم حج، آیه ۳۲ درباره تعظیم شعائر و آیه ۳۸ درباره دفاع خداوند از مؤمنان از آیات نامدار سوره حج است. برای قرائت این سوره ثوابی همانند پاداش حج گذار و عمره گذار نقل شده است.

تلاوت مجلسی سوره حج آیات ۱-۷



بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یا أیها الناس اتقوا ربکم إن زلزلة الساعة شیء عظیم ﴿۱﴾

ای مردم از پروردگار خود پروا کنید چرا که زلزله رستاخیز امری هولناک است (۱)

یوم ترونها تذهل کل مرضعة عما أرضعت وتضع کل ذات حمل حملها وتری الناس سکاری وما هم بسکاری ولکن عذاب الله شدید ﴿۲﴾

روزی که آن را ببینید هر شیردهنده ای آن را که شیر می دهد [از ترس] فرو می گذارد و هر آبستنی بار خود را فرو می نهد و مردم را مست می بینی و حال آنکه مست نیستند ولی عذاب خدا شدید است (۲)

ومن الناس من یجادل فی الله بغیر علم ویتبع کل شیطان مرید ﴿۳﴾

و برخی از مردم در باره خدا بدون هیچ علمی مجادله می کنند و از هر شیطان سرکشی پیروی می نمایند (۳)

کتب علیه أنه من تولاه فأنه یضله ویهدیه إلی عذاب السعیر ﴿۴﴾

بر [شیطان] مقرر شده است که هر کس او را به دوستی گیرد قطعا او وی را گمراه می سازد و به عذاب آتشش می کشاند (۴)

یا أیها الناس إن کنتم فی ریب من البعث فإنا خلقناکم من تراب ثم من نطفة ثم من علقة ثم من مضغة مخلقة وغیر مخلقة لنبین لکم ونقر فی الأرحام ما نشاء إلی أجل مسمی ثم نخرجکم طفلا ثم لتبلغوا أشدکم ومنکم من یتوفی ومنکم من یرد إلی أرذل العمر لکیلا یعلم من بعد علم شیئا وتری الأرض هامدة فإذا أنزلنا علیها الماء اهتزت وربت وأنبتت من کل زوج بهیج ﴿۵﴾

ای مردم اگر در باره برانگیخته شدن در شکید پس [بدانید] که ما شما را از خاک آفریده ایم سپس از نطفه سپس از علقه آنگاه از مضغه دارای خلقت کامل و [احیانا] خلقت ناقص تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانیم و آنچه را اراده می کنیم تا مدتی معین در رحمها قرار می دهیم آنگاه شما را [به صورت] کودک برون می آوریم سپس [حیات شما را ادامه می دهیم] تا به حد رشدتان برسید و برخی از شما [زودرس] می میرد و برخی از شما به غایت پیری می رسد به گونه ای که پس از دانستن [بسی چیزها] چیزی نمی داند و زمین را خشکیده می بینی و[لی] چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش درمی آید و نمو می کند و از هر نوع [رستنیهای] نیکو می رویاند (۵)

ذلک بأن الله هو الحق وأنه یحیی الموتی وأنه علی کل شیء قدیر ﴿۶﴾

این [قدرت نماییها] بدان سبب است که خدا خود حق است و اوست که مردگان را زنده می کند و [هم] اوست که بر هر چیزی تواناست (۶)

وأن الساعة آتیة لا ریب فیها وأن الله یبعث من فی القبور ﴿۷﴾

و [هم] آنکه رستاخیز آمدنی است [و] شکی در آن نیست و در حقیقت خداست که کسانی را که در گورهایند برمی انگیزد (۷)

انتهای پیام/