خبرگزاری فارس یادداشت میهمان؛ احمد ثقفی: با اینکه در رابطه با دولت می توان به حق چنین گفت «که ای مردم بدانید با شما من درد دل دارم / که از مردان دولت همچنان رویی خجل دارم»، اما امروز حکومت جمهوری اسلامی قدرتش به قدری زیاد شده است که دامنۀ نفوذش از مرزهای مملکت ما عبور کرده است.

در منطقۀ ما مسئولین حکومت ها به قدری مفتضح هستند که چنین ننگی را اسلام تا به حال به خود ندیده است. مالشان را می دهند، توهین هم می شنوند، گاوشیرده هم لقب می گیرند و جز سکوت راهی ندارند؛ درعوض تنها امتیازی که در سطح بین المللی نصیبشان می شود این است که بتوانند مردم بی گناه یمن را بزنند و کسی هم اعتراضی نکند. جالب این است که بعد از شیری که به ترامپ ملعون دادند سران کشورهای عربی را به زور به هر طریقی که می توانستند جمع کردند و شاه ملعون عربستان آمد و تمام آنها از جایشان بلند شدند چون ایشان خادم حرم الهی می باشد! نامرد خودش را گول می زند.

امام عزیز ما آمد راهی را ترسیم کرد به نام اسلام؛ راهی که برتر از همۀ راه های دیگر است. در زمان حاضر اجماع علما و فهم مردم - از خواص و عوا - بر این است که امام خمینی پس از معصومین اسلام را از همه بهتر می داند؛ پس ایشان بعد از معصومین بر ما ولایت دارد. حال چنین شخصیتی گفته این راه را بدون کم و کاست پیش بروید.

به خدا قسم برای من مثل روز روشن است که این راه به پیش خواهد رفت انشاءالله و هیچ کس نمی تواند تغییری در آن ایجاد کند. برای مثال من برای درمان بیماری جانبازی ام، چون در ایران امکان معالجه فراهم نبود، با خرج خودم به لندن رفته بودم. در آنجا در مراسمی شرکت کردم که نماینده فلسطین در آنجا سخنرانی می کرد. او می گفت در جای دیگری مشغول صحبت بودم که یک فلسطینی بلند شد و گفت چرا شما اینقدر سنگ ایران را به سینه می زنی؟! گفتم قرآن را بیاورید سوره حضرت محمد صلوات الله علیه و آله را باز کنید آیه آخرش را بخوانید و آنان خواندند. پس از نزول آیه، یک اعرابی سه بار از رسول خدا سوال کرد آن امت کیست. پس از سه مرتبه سوال - وقتی که توجه همه جلب شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله سه مرتبه بر روی شانه سلمان، که کنارش نشسته بود، زد و فرمود: امت سلمان؛ امت سلمان؛ امت سلمان.

پس این امت برگزیده می باشد و همه ما باید بدانیم که چه بخواهیم و چه نخواهیم این کار از نظر خداوند به دست این امت تعیین شده است. هر که فکر بد در سر دارد حتما ضرر می کند. مثلا الآن انتخابات آمریکاست و عده ای می گویند این بشود برای ما بهتر است و برخی میگویند آن بشود بهتر است. من می گویم سگ زرد برادر شغال است. هر دوی آنان سر و ته یک کرباسند. اگر دموکرات ها بیایند با دورویی ممکن است وعده الهی دیرتر انجام بشود و اگر ترامپ بیاید چون حرف کسی را گوش نمی دهد و از مشاورانش خیلی کم استفاده می کند شاید وعده الهی زودتر به تحقق بپیوندد؛ یعنی او هر کاری که بکند به نفع ماست مگر اینکه در عمل برعکس کاری را که می خواهد، انجام بدهد؛ که نمی تواند. خداوند کاری کرد که در بین همه سیاستمداران آمریکا او روی کار بیاید تا اینکه انقلاب پیروزی را زودتر به خود ببیند.

در داخل اگر کسی با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری قدر و اندازه انقلاب را نداند و خودش جلو برود، مثلا آقایانی که در کنار رئیس جمهور هستند بگویند مردم تحت فشار هستند پس ما بیاییم و امتیازی بگیریم و به نام خود این وضع را درست کنیم، آنها هم می شوند گاوشیرده یا اینکه آدم آنها می شوند که بدتر از گاو شیرده است، زیرا ظاهر و باطن خود را در اختیار شیطان گذاشته اند.

تاکنون این آقایان نتوانسته اند اندازۀ خود را بدانند. انقلاب در کنار قدرت به لطف خدا حتما حکمت هم می خواهد. قاسم سلیمانی مثل فرمانده لشکرهای دیگر بود و اندازۀ خودش را می دانست. البته لشکر ایشان مانند لشکرهای همت و باکری و خرازی و کاظمی و دیگران خط شکن نبود؛ همچنین مانند آقای رشید و جعفری و غلام پور در قرارگاه خاتم الانبیا و نجف و کربلا که اشراف به لشگرها داشتند. ولی از آنجایی که قدرت انقلاب در منطقه را می دانست، اندازه خودش را هم می دانست.

مثالی میزنم: بنده به لطف خداوند هیچ وقت از قراردادهای ننگینی مثل ۲۰۳۰ و برجام نترسیدم. مثلا ما از طریق برجام زمان گرفتیم؛ اما از آن طرف هر قرارداد ننگینی را هم بر فرض محال ببندند قدرت انقلاب که زیاد شود تمام این قراردادها منتفی است! پس نگرانی ما چیست؟

بیشتر انسانها می خواهند خودشان را مطرح کنند و البته نمی دانند چه کار کنند تا مطرح شوند؛ یا این که مخلصانه شیطان در وجودشان رخنه کرده و با آب و تاب جریانی را می گویند و فکر می کنند که خیلی استاد هستند. آنان حتی حاضرند یک پیرخرابات را نفهم و خود را دانا جلوه دهند.

موردی که امروز خیلی اهمیت دارد و اکثر ما باید آن را بدانیم جایگاه الهی مردم ایران یعنی خودمان است. هر کسی باید همین الآن چشمان خود را ببندد و بیندیشد که جایگاهش کجاست. به نظر حقیر اگر کسی انقلاب را تضعیف نکند، سکوت کند و سکوتش در جهت رضایت انقلاب باشد در صف امام حسین علیه السلام قرار دارد. و آنهایی که انقلابی هستند و این مسیر را تایید می کنند نیز در آن صف قرار می گیرند. در قرآن آیات زیادی در رابطه با مبارزه با کفر و طاغوت وجود دارد. آیاتی از قرآن که داستانهایی از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد علیهم السلام را بیان می کند، همگی - مستقیم یا غیر مستقیم- داستان مبارزه با کفر است؛ همچنین است ماجراهای داوود و سلیمان و شعیب و غیره و مبارزۀ آنان با کفر و نادانی مردم. اینها نشان می دهد که اهمیت کفرستیزی از موارد دیگر بیشتر است. مثلا در رابطه با خوردن و آشامیدن که امروزه ما بسیار به آن اهمیت می دهیم تنها فرموده است بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید. آری! در قرآن در رابطه با مادیات و رفاهیات خیلی کمتر از مبارزه با طاغوت زمان صحبت شده است. از این روست که امام خمینی کبیر آمده و حداقل ۵۰ میلیون ایرانی را مجاهد فی سبیل الله کرده؛ اما از آن طرف بزرگترهای دنیا و منطقه را ببینید که چه می کنند!

ما که نمی توانیم اسلام یا امام حسین علیه السلام را قبول نداشته باشیم. اینها در وجود امام متجلی شد و از آن طریق بر مردم ایران و جهان تجلی کرد. البته اگر به نیت باشد، اجر مقاومت مردم ایران به مردمی که خارج از ایران هستند و دلشان با ایران است هم تعلق می گیرد. بنده سفری به مراکش و شهر مغرب و کازابلانکا داشتم و به چشم خود دیدم که اکثریت مردم آنجا با ایران بودند و اطلاعات آنان در رابطه با انقلاب از ما کمتر نبود و خالصانه انقلاب ما را پذیرفته بودند. پس آنان هم اگر همینطور بمانند به ایشان هم تعلق می گیرد.

مردم ما دیدند که اگر کسی درسش را خوب بخواند و بفهمد و در کنارش تزکیه نفس هم داشته باشد در این دنیای وانفسا میلیون ها انسان را به مقام مجاهد فی سبیل الله می رساند.

زینب کبری در زمانی که وارد کاخ کوفه شد عزتمندانه راه می رفت. چشم عبیدالله به ایشان افتاد. ملعون گفت آن زن متکبره کیست؟ گفتند زینب دختر علی و مسئول کاروان اسرا می باشد. آمد جلوی ایشان و گفت کربلا را چگونه دیدی؟ ایشان فرمودند ما رایت الا جمیلا. عبید الله اول گمان کرده بود به هدفش می رسد و ایشان آه و ناله می کنند که ما فرزندان پیامبریم و غیره. ولی نشد و دست از پا دراز تر رفت.

انتهای پیام/