سؤالات زیادی پیرامون اینکه آیا طالبان تمایلی به پایبندی به توافقات انجام شده با آمریکا برای کاهش خشونت دارد یا خیر و اینکه آینده رایزنی دولت افغانستان و طالبان چه خواهد شد، وجود دارد.

به گزارش خبرنگار دفاتر منطقه ای خبرگزاری فارس، روز ۲۹ فوریه، ایالات متحده با طالبان توافقنامه ای را به امضا رساند که مسیر را برای خروج سربازان خارجی از خاک افغانستان هموار می سازد و نشانگر گامی در راستای پایان بخشیدن به جنگ ۱۸ ساله در این کشور است.

اما با وجود آنکه این توافق شرایطی را برای خروج تدریجی ایالات متحده از طولانی ترین جنگش را فراهم می آورد، در عین حال بسیاری معتقدند گفت وگوها میان طرف های افغان ممکن است بسیار پیچیده تر شود.

این توافقنامه در شهر دوحه، پایتخت قطر، از سوی «زلمی خلیل زاد» به عنوان نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان و «ملا عبدالغنی برادر» رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر به امضا رسید و وزیر خارجه ایالات متحده «مایک پمپئو» نیز شاهد این مراسم بود.

«مارک اسپر» وزیر دفاع ایالات متحده، این توافقنامه را اقدامی شایسته توصیف کرد اما به باورش این صرفا شروع کار است.

در همین رابطه «اسپر» که با رئیس جمهور افغانستان «اشرف غنی» در کابل ملاقات داشت و در آنجا دو طرف بیانیه ای مشترک به موازات امضای توافقنامه صلح ایالات متحده- طالبان را قرائت کردند، اظهار داشت: دستیابی به صلح پایدار در افغانستان مستلزم شکیبایی و سازش میان همه طرف ها است.

ایالات متحده تصریح کرده متعهد به کاهش تعداد نیروهای نظامی اش در افغانستان به ۸۶۰۰ نفر– از تعداد ۱۳۰۰۰ نفر کنونی- طی ۱۳۵ روز از زمان امضا این معاهده و از طریق همکاری با متحدینش در راستای کاهش شمار نیروهای ائتلاف در افغانستان در همین دوره زمانی، در صورت پایبندی طالبان به تعهداتش، خواهد بود.

در همین رابطه اعلام شده چنانچه طالبان تا پایان توافقنامه پایبند بماند، خروج کامل نیروهای ائتلاف و ایالات متحده در عرض ۱۴ ماه اتفاق خواهد افتاد.

رئیس جمهور آمریکا، «دونالد ترامپ»، در قالب بیانیه کاخ سفید اطهار داشت: در حال تلاش برای پایان بخشیدن به طولانی ترین جنگ در تاریخ ایالات متحده و بازگرداندن نیروهای نظامی مان به خانه هستیم.

این معاهده نشان از شانسی برای دستیابی به نتایجی در راستای وعده های داده شده برای خروج نیروهای نظامی است زیرا «دونالد ترامپ» به دنبال انتخاب شدن مجدد برای سمت ریاست جمهوری در ماه نوامبر آینده است اما کارشناسان امور امنیتی از این خط مشی بعنوان نوعی بازی سیاست خارجی یاد کرده اند که موجب مشروعیت بخشیدن به طالبان در عرصه بین المللی می شود.

«غنی» اعلام کرده امیدوار است توافقنامه دوحه مسیر را برای صلح پایدار هموار سازد.

وی در کنفرانس خبری در کابل اظهار داشت: کشور چشم به راه رسیدن به آتش بس کامل است.

دولت افغانستان اعلام کرده آمادگی کامل برای انجام مذاکرات و برقراری آتش بس با طالبان را دارد. علاوه بر آن، حمایت خود برای خروج مرحله ای نیروهای ایالات متحده و ائتلاف در صورت پایبندی کامل طالبان به تعهداتش را تایید کرده است.

«ناتو» نیز در درجه اول به صورت جداگانه متعهد به تعدیل شمار نیروهای ائتلاف بوده است، یعنی کاهش تعداد نیروهای ناتو از ۱۶۰۰۰ نفر کنونی به ۱۲۰۰۰ نفر.

دبیرکل «ناتو»، «ینس استولتنبرگ» که روز شنبه در کابل حضور داشت به خبرنگاران گفت: ما در سال ۲۰۰۱ با هم رفتیم، اکنون هم با هم کاهش تدریجی نیروها را خواهیم داشت و در زمان مناسب با هم خارج خواهیم شد، اما فقط هنگامی خارج خواهیم شد که شرایط مناسب باشد.

چند روز قبل از امضای توافقنامه مذکور، طالبان به همه اعضایش در افغانستان دستور داد تا « از هر گونه حمله خودداری کنند.»

«ذبیح الله مجاهد»، سخنگوی این گروه اعلام کرد: بزرگترین مساله این است که امیدواریم ایالات متحده نسبت به وعده هایش در طول مذاکرات و توافقنامه صلح متعهد بماند.

برای میلیون ها افغانستانی، این توافقنامه بارقه های امیدی برای پایان بخشیدن به سالها خونریزی را به ارمغان آورده است.

جنگ که دهها هزار تن را به کام مرگ کشانده است زمانی در گرفت که ایالات متحده حملات علیه افغانستان را چند هفته پس از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به بهانه مبارزه با القاعده مستقر در افغانستان، آغاز کرد.

واشنگتن، طالبان را به پناه دادن به القاعده و رهبرش «اسامه بن لادن» متهم کرد و متحدینش نیز این گروه را از قدرت کنار زدند اما طالبان همواره بعنوان نیروی توانمند در صحنه مانده است و در حال حاضر نیز کنترل حدود ۴۰ درصد از قلمرو افغانستان را در اختیار دارد.

گام بعدی برای مذاکرات کار بر روی رسیدن به توافق بر سر آتش بس جامع و حاکمیت آینده کشور است.

مقامات و آگاهان امور بر این باورند که این امر، چالش های جدی را به دنبال خواهد داشت، زیرا دولت افغاستان تدریجا از میدان رانده شده است.

حتی پیش از گفت وگوی واشنگتن با طالبان، دو رقیب سیاسی اصلی در صحنه افغانستان- «غنی» و رییس اجرایی، «عبدالله عبدالله»، می بایست بر سر اختلافاتی که مقامات، اعضای اپوزیسیون و فعالان باید با طالبان مذاکره نمایند، به راه حل هایی برسند.

در چارچوب این توافقنامه، طالبان درخواست آزادی ۵۰۰۰ نفر از اعضایش را از زندان های افغانستان دارد.

«حمد الله محب»، مشاور امنیت ملی افغانستان، طی مصاحبه ای با شبکه خبری طلوع اعلام کرد که دولت افغانستان هیچ گونه تعهدی برای آزادی ۵۰۰۰ زندانی تا ۱۰ مارس – تاریخ تصریح شده در معاهده- را نداده است.

همچنین، وی اعلام کرده این معاهده در خصوص مناسبات طالبان با پاکستان شفاف سازی نکرده است.

افغانستان به طور پیوسته پاکستان را متهم به حمایت از شبه نظامیان طالبان کرده است. پاکستان این اتهامات را رد می کند و در مقابل افغانستان را به حمایت از شبه نظامیان درگیر جنگ علیه خود متهم می کند.

علاوه بر آن، سوالاتی چند پیرامون اینکه آیا طالبان که وفادار به گرو ه های تندرو و افراطی هستند تمایلی به پایبندی توافقات برای کاهش خشونت خواهند داشت یا نه؛ همچنان به قوت خود باقی خواهند بود.

انتهای پیام/ح