مرز مهران این روزها در دل کسانی جاودانه شده که آنان رابه آسانی در کمال امنیت به مامن دل های عاشقشان رساند و می گویند: همه چیز خوب بود.

به گزارش ایسنا، روز اربعین حسینی است، پایانه مسافربری ایلام نسبتا خلوت است، اما مسافرانی که از مهران می آیند بیشتر هستند، انگار مسافر مهران در پایانه نیست، مسیر هم یک طرفه شده و مسافران مهران باید از ملکشاهی بروند و این یک طرفه شدن مسیر هم ۵ هزار تومان کرایه ی بیشتر را برای مسافران آب می خورد چون کرایه ی ایلام – مهران قبل از شلوغی ایام اربعین ۱۵ تومان بوده است، با ایام اربعین به ۲۰ تومان رسید و هم اکنون با یک طرفه شدن مسیر حدود ۳۰ کیلومتر به مسافت مسیر اضافه می شود و کرایه نیز ۲۵هزارتومان شده است.

مسیر ایلام تا ملکشاهی نسبتا شلوغ است اما بسیار روان، با خودم فکر می کنم که این مسیر با جاده های نه چندان استاندارد و طبیعت پوشیده از درختان بلوط را چه چیزی به محل ترافیک ماشین های سبک و اتوبوس های مملو از مسافر تبدیل کرده است. آری عشق به حسین را به راحتی می توان دید.

کم کم وارد ملکشاهی می شویم، در کنار خیابان های شهر «ارکواز» هر کسی به اندازه ی وسع خود آماده پذیرایی از مهمانان است. مردی جوان سماوری را کنار مغازه اش گذاشته تا مردم از آب جوش و چای آن استفاده کنند، در کنار مسجد دیگر بساط پذیرایی فراهم است. راننده ی خوش مشرب ما در انتهای شهر ارکواز توقف می کند، جوانی در حال آب پاشی اطراف سیاه چادر است. با نیش ترمز راننده ما را به پایین آمدن تشویق می کند. بساط چای و آش رشته گرم است، «حیدر یاری» مرد میانسالی که متولی موکب «مدافعان حرم» است در حین پذیرایی به دوستش درباره برنامه اش برای سال آینده ی موکب می گوید. پر انرژی ادامه می دهد: سال آینده چادر را آن طرف برپا می کنیم و اینجا را به پارکینگ اختصاص می دهیم.

حیدر به اتوبوس های مسیر اشاره می کند که توقف کنند تا مسافران پذیرایی شوند، مسافرانی که شاید تا کمتر از دوساعت دیگر وارد خاک عراق شوند، پیاده می شوند و پس از پذیرایی شدن دوباره راه می افتند.

ما هم کم کم سوار می شویم، «مهران ۷۰ کیلومتر». جاده های باریک و پیچ در پیچ. هوا گرم و مراتع زرد رنگ. راننده دعا می کند باران پاییزی و در اصطلاح محلی «په له» زودتر زمین را مرطوب کند.

روستاهای مختلفی را از جمله «پاریاب»، «درگه» ، «انار» و … را پشت سر می گذاریم. نرسیده به روستای «گنبد پیرمحمد» چند نفر را می بینیم که از روستاهای اطراف پیاده به آنجا می روند. شاید به مناسبت اربعین می خواهند این مسیر را طی کنند. در روستای گنبد پیرمحمد هیئتی به نام «خادم خادمین حسین(ع) » برپا شده است و از مسافران پذیرایی می کند.

روستای «بانرحمان» روستای بعدی است. وارد مسیر اصلی که می شوی جاده شلوغ تر می شود. مهران ۵ کیلومتر. محله ی «هرمز آباد» به پارکینگ تبدیل شده است. تا چشم کار می کند همه ماشین است.

اینجا هم مهران است. پیاده می شوم. صف اتوبوس های خط واحد که مسافران را به پارکینگ اربعین می رسانند بسیار طولانی است. خودم را به آن طرف خیابان که برای مرز سوار می کنند می رسانم. اتوبوس ها تا آنجا ۳۰۰۰ تومان کرایه می گیرند.

این خیابان مملو از انسان های با رنگ های مختلف و چهره های گوناگون است. مرد، زن ، پیر، جوان ، میانسال، فارس، ترک ، کرد و … اما در یک چیز مشترک اند در کربلایی بودن و یا کربلایی شدن.

وارد پایانه که می شوی دپو شدن اتوبوس ها، آشپزخانه ی آستان قدس رضوی، استراحتگاه های مختلف، خودپردازهای فراوان و مهمتر از آن انسان هایی که شاید خستگی از چهره شان ببارد اما پرانرژی اند بیشتر به چشم می خورد.

ایستگاه های صلواتی کارکنان ادارات و سازمان های مختلف مشغول پذیرایی هستند، بازار خرمافروشان هم گرم است، دست فروشان فراوان اند. در برخی ایستگاه ها از زیارت آمدگان با هندوانه و سیب نیز پذیرایی می شوند.

با چند نفر از زائران به گفتگو می نشینم. «جواد» که از اهالی زنجان است ، گفت: امسال مرز مهران بسیار منظم تر از سال گذشته است، خیلی راحت تر بودیم. هر چند در عراق با برخی کمبودها مواجه شدیم اما بالاخره کشور دیگر است. مهم زیارتی بود که انجام دادیم.

«صادقی کاکرودی» از شمال کشور به زیارت آمده است. فقط گفت: همه چیز خوب بود.

مردی میانسال که در گوشه پایانه نشسته هم گفت: ما با ماشین شخصی از خسروی به عراق رفتیم در راه بازگشت از مهران آمدیم که ماموران عراقی اجازه خروج ماشین را از این مرز ندادند و می گویند باید از مرزی که وارد شده اید خارج شوید.

یک نفر دیگر هم گفت: در مسیر رفت در آن طرف مرز آب آشامیدنی خیلی کم بود. اذیت شدیم. اما در برگشت این مشکل حل شده بود و الان هم که می بینی آب اینجا فراوان است.

صدای اذان ظهر تمام پایانه را در برمی گیرد.

بعد از نماز خبرنگاران را می بینم. برخی از آنها امروز شانردهمین روز حضورشان در مرز مهران بود. آنانی که این ۱۶ روز را هم در دفتر خاطرات خود ثبت کردند و هم آن را ماندگار، از اربعین امسال می گویند:

«اکبر یعقوبی» گفت: امسال همه سنگ تمام گذاشتند و جا دارد از همه تشکر کرد.

«محمد سجاد صفرپور» هم اربعین امسال را منظم ارزیابی کرد.

«سبحان حیدری زاد» گفت: به اندازه یک سال عکس گرفته ام . اربعین امسال در مرز خیلی خوش گذشت.

«احسان صحرایی»، «مجتبی کاور»، «حسین ایمانی» و همه و همه از سختی کار خبرنگاران در این ایام گفتند و امیدوار بودند که این زحمات و تلاش ها در برنامه های بعد از اربعین دیده شود.

قدردانی از زحمات فرماندار مهران و دیگر مسئولان شهرستان هم که فضای لازم را برای اسکان آنان تدارک دیده بود. حرف مشترک این خبرنگاران بود.

در راه بازگشت با خود گفتم که این موکب ها دو سه روز آینده جمع می شوند. اما ظرف یک بار مصرف و پلاستیک در کف خیابان ها هم کم نیست. نیروهای شهرداری هم تعدادشان کفایت نمی کند. کاش همه به پاکسازی شهر کمک کنند.

به پارکینگ بزرگ اربعین هم می رویم ، به گفته ی شهردار ۴۰ درصد پارکینگ خالی شده است. یعنی کم کم کربلایی ها می روند و علاوه بر سفر کربلا مهر مهران در دلشان جاودانه شد.

کربلایی، زیارت قبول!

انتهای پیام