«چند مرد و چند زن» از انتظار و اعتراض می گویند / معضل اجرای همزمان



حنیف مظفری کارگردان نمایش «چند مرد و چند زن» که این روزها در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است درباره میزان استقبال از اجرای این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه یا خوشبختانه بخشی از اجرای ما همزمان با برگزاری جشنواره تئاتر فجر بود و همین مساله تاثیر کمی روی فروش بلیت نمایش داشت اما از آنجا که نمایش خوب خودش می تواند برای خودش تبلیغ کند ما نیز تلاش کردیم از همین پتانسیل استفاده و تماشاگران را جذب کنیم تا به صورت سینه به سینه دست به تبلیغ نمایش بزنند. خوشبختانه تا امروز بازخوردهای خیلی خوبی از اجرای نمایش گرفتیم و تماشاگران از دیدن اجرا راضی بوده اند.

وی درباره ویژگی های نمایش توضیح داد: «چند مرد و چند زن» نوشته رسول بانگین است و من در اجرا به دلیل شکل نگارش نویسنده و برای روان تر شدن متن، بازنویسی روی نمایشنامه انجام دادم. نمایش اثری رئالیستی در قالب ۶ اپیزود است که محتوا و درون مایه ای در ارتباط با چالش های اقتصادی نظام سرمایه داری و نظام کارگری دارد. این مساله که فرقی نمی کند انسان های امروزی در چه طبقه اقتصادی زندگی کنند چون در هر طبقه ای چه مرفه و چه فقیر باز هم شرایط سختی را سپری می کنند؛ مضمون اصلی این اثر نمایشی است. تم کلی نمایش نیز در ۲ کلمه اعتراض و انتظار خلاصه می شود. مردمی که انتظار می کشند تا شرایط بهتری داشتند و مردمی که اعتراض دارند چرا در چنین شرایطی زندگی می کنند.

مظفری با اشاره به اینکه این نمایش در هر اپیزود به صورت مونولوگ به مخاطب ارائه می شود، یادآور شد: با توجه به نگاهی اپیکی که در شیوه اجرایی نمایش وجود دارد بازیگران در برخی از اپیزودها با توجه به نیاز داستان با مخاطبی که دیده نمی شود و پشت به تماشاگر است، صحبت می کنند و تماشاگران فقط صدای آن شخص را می شنوند. در واقع شاهد گفتگویی ذهنی هستیم که تماشاگر صدای ذهن کاراکتر را می شنود.

این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به مینیمالیستی بودن سبک نمایش ادامه داد: در اجرا تلاش شده هر چیز زائد و اضافه ای برای بهتر دیده شدن کار از میان برداشته شود و این ویژگی در طراحی لباس و موسیقی، دکور و فضای کلی اثر رعایت شده است. تم کلی طراحی لباس و گریم نمایش سیاه و سفید است و بازیگران جلوی چشم مخاطبان روی صحنه گریم می شوند و با تعویض لباس هایشان نقششان را بازی می کنند.

مظفری درباره فعالیت هایش در سال های اخیر عنوان کرد: من از سال ۷۶ مشغول فعالیت در تئاتر هستم. حدود ۱۷-۱۸ سال درگیر تولید آثار کلاسیک برای حضور در جشنواره های تئاتری بودم و کمتر تمایل به اجرای عمومی آثارم داشتم اما از مقطعی به بعد به دلیل نیاز مالی مجبور شدم که برای تئاترهای کمدی شبانه متن بنویسم و بعضا خودم هم آثاری را کارگردانی کنم که خوشبختانه جزو آثار پرفروش هم بودند. تصمیم گرفتم بعد از این تجربیات به فضای حرفه ای تئاتر برگردم و نمایشی را برای اجرای عمومی آماده کنم که نتیجه اش «چند مرد و چند زن» شد.

وی در پایان صحبت هایش درباره مشکلاتی که اجرای همزمان ۴ اثر نمایشی در سالن شماره ۳ تئاتر شهرزاد برای گروه ها به وجود می آورد، یادآور شد: می توان گفت در حال حاضر قلب تئاتر تهران در تماشاخانه شهرزاد می تپد و مدیر همراه و دلسوزی چون قاسم جعفری دارد اما ترافیک اجراها در سالن های این مجموعه مساله مهمی است. متاسفانه ما مجبور هستیم در ۵ دقیقه دکور نمایش را برای اجرا آماده کنیم و از طرف دیگر بعد از اجرا هم سریع باید صحنه را جمع و سالن را به گروه بعدی تحویل دهیم به همین دلیل یکی از دلائل پرتابل بودن و کم حجم بودن دکورها همین مساله است و بعد از اجرا هیچ فرصتی برای معاشرت با مخاطبان و قرار گرفتن در جریان نظراتشان وجود ندارد. اگر حداقل یک نمایش کمتر می شد گروه ها راحت تر می توانستند برنامه ریزی کنند.

نمایش «چند مرد و چند زن» داستان درد است و انتظار و اعتراض که از زبان سه زوج از طبقات پایین، وسط و بالای جامعه اقتصادی، روایت می شود.

حنیف مظفری، احسان شیخی، فاطمه زمانی، نازنین بیوک، رسول احمدی، لاله ذوالفقاری بازیگران این اثر نمایشی هستند که تا ۲۸ بهمن ماه ساعت ۲۰:۳۰ در سالن شماره ۳ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می رود.
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی ««چند مرد و چند زن» از انتظار و اعتراض می گویند / معضل اجرای همزمان» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.