به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: حکیمی پور درباره این شورا که به دو گروه ۷ و ۸ نفره مدعیان اصلاح طلبی تقسیم شده و ضمن کش و قوس با دولت وقت، موجب فرسایش افکار عمومی بود، به روزنامه هم میهن گفت: خیلی تلاش کردیم که وزارت کشور نتواند شورا را تضعیف کند؛ منتها بعضی از دوستان مثل عبدالله نوری و محمد غرضی و جمیله کدیور عجله کردند و با استعفای سریع از شورای شهر به مجلس امید بستند. این اقدام آنها اولین دوره شورای شهر را تضعیف کرد و آن را به حاشیه راند. این در حالی است که قول داده بودیم همه مان در شورای شهر بمانیم.

ما در شورای شهر اول، الویری(شهردار) را استیضاح کردیم که رای نیاورد و تصمیم گرفتیم، او را کمک کنیم. اما دوستانی که مخالف استیضاح الویری بودند و باعث ابقای او شدند، چند ماه بعد زیر پایش را خالی کردند.

در شورای شهر سه طیف از اصلاح طلبان حضور داشتند؛ طیف کارگزاران، طیف مشارکت و طیفی که من، مرحوم دوزدوزانی، اصغرزاده، لطفی، خسروی بودیم و به ما می گفتند چپ سنتی، یا به اصطلاح آن زمان خط امامی، اوایل خانم وسمقی هم با ما بود ولی بعد از استیضاح جدا و منفعل شد. من فکر می کنم از بیرون یک توافقی صورت گرفت.

بعد از چند ماه جبهه مشارکت با کارگزاران به تفاهم رسید که بالاخره شهرداری از کارگزاران باشد و عطریانفر رئیس شورای شهر شود. آنها با هم بستند و یک خرده چون بعضی مانند اصغرزاده تند پیش می رفتند، باعث شد بعضی بچه ها حذف شوند. خلاصه اینکه سعید حجاریان استعفای الویری را گرفته بود. الویری گفته بود: «اگر شهردار جای من پیدا کنید، من حتما استعفا می دهم» و برای حسن نیت استعفایش را امانت به حجاریان داده بود.

یک روز عطریانفر آمد، استعفای الویری را که با ترفندی به دست آورده بود در جلسه بالا خواند. از حجاریان شنیدم که در حال استراحت بوده، آنها هم استعفا را از جیب حجاریان برداشته، آورده و در جمع خواندند و بلافاصله استعفایش هم رای آورد. بعد رفتیم دنبال شهردار جدید.

بعدا ملک مدنی، بدون آنکه شورای شهر در جریان باشد، فروش تراکم را قطع کرد! یعنی درباره موضوعی به این مهمی که باید مصوبه شورای شهر داشته باشد را خارج از روال قانونی به اجرا گذاشت. به قول معروف کدخدا را دیده بود و شورای شهر را به حاشیه برد. به یاد دارم که عید بود و من در جاده بودم، یک نفر به من زنگ زد و گفت: «در بنگاه های معاملات ملکی دارند تراکم خرید و فروش می کنند. چه خبر است؟ می گویند قرار است بعد از عید فروش تراکم قطع شود!»

شورای شهر تهران بزرگ ترین آوردگاه جریان اصلاحات بود … انحلال آن شورا هم سوغات دوستان خودمان بود.

پشت پرده انحلال شورای شهر تهران این بود که برخی از دوستان اصلاح طلب بیرون شورا فکر می کردند درست چند ماه مانده به انتخابات فرش قرمز برایشان پهن است. مگر یک جریان سیاسی، در مدت زمان چند ماه مانده به انتخابات، شورای بزرگ ترین شهر و پایتخت کشور را منحل می کند؟ این جریان با خود گفته بودند که نگذاریم این دوره از شورا به پایان برسد. شهردار را هم برمی داریم و به جای شورای شهر، قائم مقام می گذاریم.

آنها مقیمی که آن زمان معاون عمرانی وزارت کشور بود را به عنوان قائم مقام شورای شهر و شهردار تهران انتخاب کردند و ملک مدنی را هم عزل کردند. اینجا بود که همه اصلاح طلبان دور خوردند؛ چه مشارکت و چه کارگزاران. اعتراضاتی که داشتیم هم به جایی نرسید. چون فکر می کردند مثل مجلس ششم لیست خودشان را بیرون می دهند و یکجا رای می آورند.

این داستان ها باعث خودزنی اصلاحات شد. به تعبیر من جریان اصلاحات کلت را برداشت، گلنگدن را کشید و به خود شلیک کرد. وقتی مردم تهران دیدند شورای شهری که با رای آنها شکل گرفته، دوماه مانده به انتخابات در دولت اصلاحات منحل می شود.