به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، در جای جای این دیار گام بردارید، در نقطه نقطه دیار کهن سرزمین اهل تشیع تبرستان، آیین هایی را می بینید و می شنوید که ارادت خالصانه شان را به سید و سالار شهیدان کربلا، حضرت آقا امام حسین(ع) را نشان می دهند.

مازندرانی های شیفته دلی که با یک محرم، مانوس با برپایی سنت ها و آیین های مذهبی هستند و به همه ابراز می دارند که همه این رسوم ریشه در گذشتگان و آبا و اجدادیشان دارد و امروز با گذشت چهارده قرن با همه وجود به آقا اباعبدالله الحسین(ع) ابراز ارادت و تعظیم می کنند.

این عاشقان قبل از آغاز ماه خون بر شمشیر با کمال آراستگی، و با شست وشو، غبارروبی تکایا، حسینیه ها و زینبیه ها آن هم با گلاب، و نصب پارچه های نوشتاری برجسته سبز و سیاه زرکوب شده طلایی، به استقبال محرم می روند.

گل مالی حسینیه یکی از روستاهای رامسر یکی از آن آیین هایی ست که یک هفته مانده به شروع ماه محرم اهالی آن روستا به برپایی آن می پردازند.

طوبی اصانلو کارشناس مردم شناسی و میراث معنوی اداره کل میراث فرهنگی مازندران در گفت وگو با خبرنگار تسنیم قدمت برپایی این آیین ها را چندین ساله عنوان و مطرح کرد: بانوان روستایی به منظور استقبال از برپایی مراسم های ایام محرم و عزاداری سید و سالار شهیدان با گل سفت و چسبنده با دست تمام دیوارهای داخل و اطراف بیرون حسینیه را گل مالی می کنند که در آن روز همه اهالی در کنار این کار به عزاداری و سینه زنی نیز می پردازند.

طوبی اصانلو گفت: این آیین در مراحل انجام تحقیقات کامل میراث فرهنگی استان هست تا در فهرست آثار ملی کشور قرار گیرد.

آیین نخل گردانی ۶۰۰ ساله نوا

نخل گردانی نوا از توابع بخش لاریجان آمل نیز دیگر آیین دیرینه دیار علویان است که قدمت آن به گفته اهالی از ۶۰۰ سال نیز گذشته است و با گذشت این سال ها اهالی نوا ارادت خاصی به برپایی آن دارند.

اصانلو از ثبت شدن این کهن آیین در فهرست آثار ملی میراث معنوی کشور خبر داد و اظهار کرد: نخل گردانی نوا در روز ششم محرم در آن منطقه ییلاقی شروع و تا روز دهم ادامه دارد که هر ساله با شور عاشقانه خاصی و با حضور عزاداران زیادی از نقاط مختلف استان و سایر نقاط برگزار می شود.

پلاخوران کیاسری ها و برپایی دیگ های بزرگ

کیاسری ها نیز در این روزهای دلدادگی با حسین(ع) و فرزندان حسین(ع) با سایر مازندرانی ها عقب نماندند و ارادت خودشان را با برپایی مراسم پلاخوران آن هم از ابتدای روز محرم تا شب عاشورا به آقا اباعبدالله نشان می دهند.

کارشناس مردم شناسی و میراث معنوی اداره کل میراث فرهنگی مازندران با بیان این که در این ایام در مناطق مختلف شهر به طور وسیع شروع به اطعام دهی می کنند، افزود: حدود هزار کیلو برنج در هر روز پخت می کنند که البته این عدد در روزهای منتهی به عاشورا قدری افزایش می یابد.

وی، گفت: بالغ بر ۵۰ دیگ که به صورت ته چین آماده می شود، بره را لای برنج قرار می دهند و با کره محلی روی برنج ریخته می شود، غذایی که با هیزم پخت آن به عمل می آید.

وی ادامه داد: در ایام دهه اول زمانی که نوای "بسم الله، بسم الله، در کیاسر به گوش تان خورد یعنی بفرمایید دعوتید، مراسمی که خبری از قاشق و چنگال نیست و بر اساس سنت قدیمی با آفتابه لگنی مسی که دور می دهند، دستان شسته می شود.

اصانلو گفت: آئین مذهبی «محرم پلاخوار» در شهر کیاسر در سال ۱۳۹۸ در فهرست آثار ملی معنوی به ثبت رسید.

پیشکشان ساروی ها با نوای «یا حسین یا حسین»

کهن آئینی چون پیشکشان ساروی ها که در تکیه حضرت ابوالفضل(ع) شهر ساری مرکز مازندران برگزار می شود یکی دیگر از رسوم دهه اول ماه محرم است.

این سنت دیرینه از سوی عزاداران حسینی در شب هفتم ماه محرم به اجرا در می آید به گونه ای که عزاداران در این شب به عزاداری مولا حسین(ع)، فرزندان و یارانش می پردازند.

مهم ترین نکته ای که در این مراسم قابل توجه است و این آئین کهن را در لیست ثبت آثار ملی معنوی قرار داده است نذر قربانی است که در این شب هر کس به بضاعت خود به ادای نذر قربانی خود می پردازد.

از قربانی گاو و گوسفند گرفته تا اردک و غاز که تعداد آنها به هزار راس و عدد می رسد و اهالی تکیه این قربانی ها را جمع آوری و در دیگر شب های محرم به شام دهی عزادران و سینه زنان می پردازند.

کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی مازندران گفت: دو اثر مراسم «علم سلام» رستم کلای بهشهر و " ش پیشکشان تکیه ابوالفضل(ع) ساری در لیست آثار ملی قرار گرفتند.

ارادت بانوان مازندرانی به امام حسین(ع) با مجمع گذاری

مجمع گذاری نیز از آئین های محرم دیار علویان است که قدمتش در شرق استان به ۲۰۰ سال می رسد. این آئین بیشتر در روستاهای مناطق کوهستانی و ییلاقی مازندران برگزار می شود ولی جا افتاده ترین شیوه مجمع گذاری که در این استان شهرت دارد مربوط به روستای کوهستان از توابع شهرستان بهشهر است.

اصانلو از این آیین می گوید: در این آئین، کدبانوهای روستایی غذاهای مختلفی برای پذیرایی از عزاداران حسینی در روزهای تاسوعا و عاشورا تدارک می بینند و غذاها را داخل سینی بزرگی که مجمع نامیده می شود قرار می دهند و به حسینیه و محل عزاداری می برند تا از عزاداران پذیرایی کنند؛ این سنت نیز در فهرست آثار ملی معنوی قرار دارد.

به گزارش تسنیم؛ آئین ها و سنت های ایام محرم در این سرزمین علوی تبار چون علم گردانی پیر علم کلوده بخش مرکزی محمودآباد، نخل گردانی روستای اورطشت، تشت گذاری ترک نشین قائمشهری ها، حسن و حسین، زاری باری نکایی ها آنقدر زیاد است که یا در فهرست آثار ملی کشور ثبت شدند یا در دستور کار ثبت قرار دارند اما مهمترین نکته این است که بیشتر این آیین ها همچنان حفظ ماندند و نسل به نسل از پیر به جوان و از جوان به کودک انتقال داده شد تا امروز محرم سال ۱۴۴۵ ه.ق شاهد برپایی هر چه باشکوه تر آنها باشیم و تعهد ویژه مردم دیار علویان را به سید و سالار شهید کربلا آقا اباعبدالله الحسین(ع) نشان می دهد که بگویند تا آخر عمرشان در راه حسین(ع) گام برمی دارند و آن بیرق ساقی دشت کربلا را با اقتدار در دست و بر بالای سرشان می گیرند تا به صاحب اصلی آن یعنی آقا صاحب الزمان(عج) برسانند.

انتهای پیام/