به گزارش خبرگزاری مهر ، ناهید حیدری، در بازدید از آسایشگاه خانه سالمندان ایران مهر، افزود: سالمندان ستون جامعه بشری هستند و ذخایر فکری و معنوی دارند و تکریم آنها در هر جامعه ای امری اجتناب ناپذیر است.

وی، دانش و تجربه سالمندان را یک سرمایه اجتماعی بزرگ توصیف کرد و گفت: سالمندی بیماری نیست؛ بلکه مرحله ای از چرخه زندگی است که متوقف نمی شود.

حیدری تاکید کرد: دوران سالمندی انباشته شدن دانش، تخصص و تجربه است که سالمندان می توانند با بهره گیری از دانش روز، این سرمایه اجتماعی را به نسلهای بعدی انتقال دهند.

مدیر کل تأمین اجتماعی غرب تهران بزرگ با اشاره به بیماری های رایج دوران سالمندی گفت: در این دوران سلامتی، توانمندی های جسمی و روانی افراد کاهش می یابد و بیماری های گوناگون نیز روان آنها را تهدید می کند. داشتن وضعیت جسمی روانی، اجتماعی، خانوادگی، درآمد و باورهای مذهبی نقش مهمی در ارتقای سلامتی آنها دارد.

حیدری، سلامت سالمندان را یکی از شاخص های مهم توسعه یافتگی در جوامع دانست و افزود: با توجه به افزایش سن امید به زندگی در ایران طی دو دهه آینده یک پنجم جامعه ایران را سالمندان تشکیل می دهند. ازاین رو در مقابله با چالش های سالمندی نیازمند سیاستگذاری و برنامه ریزی های دقیق و آینده نگر از سوی همه متولیان هستیم.

وی با اشاره به تغییر سبک زندگی در سطح جامعه گفت: امروز سبک زندگی در اقشار مختلف جامعه از جمله سالمندان تغییر کرده و سالمندان نسبت به گذشته نیازمند تکریم و حضور در فعالیت های ثمربخش اجتماعی و نشاط آور هستند.

مدیر کل تأمین اجتماعی غرب تهران بزرگ یکی از دغدغه های مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی و صاحبنظران در سازمان را توجه به افزایش روحیه نشاط در میان بازنشستگان و مستمری بگیران دانست و گفت: حمایت های بیمه ای مناسب سالمندان و بیمه تکمیلی، توجه به مراکز درمانی، برگزاری اردوهای سیاحتی، زیارتی و اعزام بازنشستگان و مستمری بگیران به سفر مشهد مقدس و شیراز در اجرای طرح کرامت رضوی، تجلیل از بازنشستگان نمونه در سطح کشور، برگزاری المپیادهای فرهنگی، ورزشی بازنشستگان و سالمندان و مسابقات ورزشی و پیاده روی طرح نسیم سلامت از جمله فعالیت های فرهنگی اجتماعی است.

قنادان، مسئول خانه سالمندان ایران مهر با اشاره به شیوه زندگی سالمندان در مشکلات آنها گفت: اواخر زندگی در برخی از سالمندان با تجربه های ناخوشایند سپری می شود، بنابراین بعضی از این عزیزان سالمند به انزوا رفته و از مشارکت های اجتماعی دور می شوند.