شب بیست و هفتم، شب بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله) و از شب های پربرکت است و در آن چند عمل مستحب است:

اول:

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: از حضرت جواد(علیه السلام) روایت شده: همانا در ماه رجب شبی است که از هر آنچه آفتاب بر آن می تابد بهتر است و آن، شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیامبر(صلی الله علیه وآله) به رسالت مبعوث شد. برای کسی که از شیعۀ ما عمل کننده در آن شب است، پاداش نیکوکاری شصت سال مقرر است،

به محضر آن حضرت عرض شد: عمل در آن شب چیست؟ فرمود:

چون نماز عشا را خواندی و به بستر استراحت رفتی تا پیش از نیمه شب، هر ساعتی که خواستی از بستر برمی خیزی و دوازده رکعت نماز هر دو رکعت به یک سلام می خوانی، در هر رکعت «حمد» و سوره ای از سوره های کوچک مفصل می خوانی و کوچک مفصل از سوره «محمد»(صلی الله علیه وآله) تا آخر قرآن است.

زمانی که از دوازده رکعت نماز فارغ شدی، در همان حال نشسته هر یک از سوره های «حمد» و «قل أعوذ برب الفلق» و «قل أعوذ برب الناس» و «قل هو الله أحد» و «قل یا أیها الکافرون» و «إنا أنزلناه» و «آیت الکرسی» را «هفت مرتبه» بخوان و به دنبال همه آن ها این دعا را به بخوان:

پخش صوت

الحمد للٰه الذی لم یتخذ ولدا، ولم یکن له شریک فی الملک، ولم یکن له ولی من الذل وکبره تکبیرا . اللٰهم إنی أسألک بمعاقد عزک علیٰ أرکان عرشک ومنتهی الرحمة من کتابک، وباسمک الأعظم الأعظم الأعظم، وذکرک الأعلی الأعلی الأعلیٰ، وبکلماتک التامات أن تصلی علیٰ محمد وآله وأن تفعل بی ما أنت أهله.

ستایش ویژۀ خداست که فرزندی نگرفته و شریکی در فرمانروایی و یاوری از روی خواری و نیاز برایش نبوده است، او را بسیار بزرگ شمار. خدایا! از تو می خواهم به حق جایگاه های عزتت بر پایه های عرشت و نهایت رحمتت در قرآنت و بنام بزرگ تر بزرگ تر بزرگترت و ذکر برتر برتر برترت و به کلمات کاملت، بر محمد و خاندانش درود فرست و با من چنان کن که شایسته آنی.

سپس بخوان هر دعایی را که می خواهی؛

و نیز غسل در این شب مستحب است و نمازی که داود بن سرحان از امام صادق(علیه السلام) برای «شب نیمه رجب» روایت کرده و جزو اعمال شب نیمه ذکر شد در این شب نیز خوانده می شود.

دوم:

زیارت حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) که برترین اعمال این شب می باشد؛

و بدان که ابوعبدالله محمد بن بطوطه که یکی از دانشمندان اهل سنت است در ششصد سال پیش از این زمان [زمان نوشته شدن مفاتیح الجنان] می زیسته، در سفرنامه خود معروف به «رحله ابن بطوطه» در بیان ورودش از مکه معظمه به نجف اشرف، روضه و قبر مبارک مولایمان امیرالمؤمنین(علیه السلام) را بیان کرده و گفته است همه ی اهل این شهر رافضی هستند، و برای این روضه مبارکه کراماتی ظاهر شده:

از جمله در شب بیست وهفتم ماه رجب که نامش نزد اهل آنجا «لیلة المحیا» [شب بیداری یا شب زندگانی] است، از عراقین [بصره و کوفه] و خراسان و شهرهای فارس و روم، افراد شل و مفلوج و زمین گیری را که حدود سی یا چهل نفر می شوند پس از عشا نزد ضریح مقدس علی می آورند، آنگاه مردم اجتماع می کنند و به انتظار شفا یافتن و برخاستن آنان می مانند.

گروهی از اجتماع کنندگان نماز می خوانند و برخی ذکر می گویند و گروهی قرآن می خوانند و بعضی هم به تماشای روضه مبارکه مشغول می شوند تا آنکه نصف یا دوسوم از شب بگذرد، در این هنگام تمام مبتلایان و زمین گیران که محروم از حرکت بودند، از جای برمی خیزند درحالی که صحیح و تندرست اند و نقصی در آنان نیست و می گویند:

«لاإلٰه إلا اللٰه»

(معبودی جز خدا نیست)،

«محمدا رسول الله»

(محمد فرستاده خداست)،

«علی ولی اللٰه»

(علی ولی خداست) و این امری است مشهور و معروف.

من گرچه آن شب را در آن روضه درک نکردم، ولی از مردمان مورد اطمینان که بر گفتارشان اعتماد داشتم شنیدم.

و همچنین در مدرسه ای که مهمانخانه آن حضرت است، سه نفر زمین گیر را که قدرت بر حرکت نداشتند دیدم، یکی از مردمان روم و دیگری از اهالی اصفهان و سومی از مردم خراسان بود، از هر سه پرسیدم، چگونه شما درمان نیافته و در اینجا مانده اید؟
گفتند: ما شب بیست وهفتم رجب را درک نکردیم، اینجا مانده ایم تا شب بیست وهفتم آینده برسد و شفای خود را بگیریم و به خاطر این شب، مردم زیادی از شهرها جمع می شوند و بازار بزرگی به مدت ده روز برپا می گردد.

نویسنده گوید: مبادا این حکایت را دور از واقع بدانی، چه همانا معجزات و کراماتی که از این مشاهد مشرفه به ظهور رسیده و به حد تواتر نقل شده بسیار زیادتر از آن است که در شمار آید؛

و در ماه شوال گذشته [نسبت به زمان نوشتن این بخش از مفاتیح الجنان به وسیله نویسنده بزرگوارش مرحوم محدث قمی(رحمة الله علیه)] سال هزار و سیصد و چهل وسه هجری قمری در حرم مطهر حضرت ثامن الأئمة الهداة و ضامن الامة العصاة مولانا ابو الحسن علی بن موسی الرضا(علیه السلام)، سه زن که هر سه به علت بیماری فلج و مانند آن زمین گیر بودند و درمانشان از توان پزشکان بیرون بود، شفا یافتند و این معجزه از آن قبر مطهر بر همه واضح و آشکار شد، همچون نمودار شدن خورشید در آسمان صاف و بی ابر و باز شدن دروازه نجف به روی عرب های بادیه نشین؛

و شفا یافتن این سه زن به اندازه ای روشن بود که برای مردم بیان شد و دکترهایی که از بیماری آنان آگاه بودند، با اینکه در امر مداوای آنان دقت بسیار داشتند، شفا یافتن معجزه گونه آنان را تصدیق کردند و بعضی از آن ها تصدیق خود را بر شفای آنان به صورت نوشته اعلام داشتند و اگر ملاحظه اختصار و عدم مناسبت محل نبود، داستان آن ها را به به صورت مشروح بیان می کردم.

ولقد أجاد شیخنا الحر العاملی فی أرجوزته (چه زیبا سروده شیخ ما شیخ حر عاملی در قصیده اش):

وما بدا من برکات مشهده

فی کل یوم أمسه مثل غده

و آنچه از برکات بارگاهش در همه روز نمایان شده

دیروزش مانند فردایش می باشد

وکشفا العمیٰ والمرضیٰ به

إجابة الدعاء فی أعتابه

و مانند شفای کور و بیماران به سبب عنایتش

اجابت دعا در آستانش می باشد

سوم:

شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» فرموده است: شب مبعث این دعا را بخوان:

پخش صوت: نورایی پخش صوت

اللٰهم إنی أسألک بالتجلی الأعظم فی هٰذه اللیلة من الشهر المعظم، والمرسل المکرم، أن تصلی علیٰ محمد وآله وأن تغفر لنا ما أنت به منا أعلم، یا من یعلم ولا نعلم .

خدایا! از تو می خواهم، به تجلی اعظم، در این شب از ماه تجلیل شده و به حق رسول محبوب و شایستۀ احترام که درود فرستی بر محمد و خاندانش و بیامرزی بر ما، آنچه را تو به آن از ما داناتری، ای آن که می داند و ما نمی دانیم،

اللٰهم بارک لنا فی لیلتنا هٰذه التی بشرف الرسالة فضلتها، وبکرامتک أجللتها، وبالمحل الشریف أحللتها .

خدایا! به ما برکت ده در این شب، شبی که آن را به شرف رسالت برتری دادی و به بزرگ منشی و بخشندگی ات بزرگ کردی و به جایگاه شریفی برآوردی،

اللٰهم فإنا نسألک بالمبعث الشریف، والسید اللطیف، والعنصر العفیف، أن تصلی علیٰ محمد وآله وأن تجعل أعمالنا فی هٰذه اللیلة وفی سائر اللیالی مقبولة، وذنوبنا مغفورة، وحسناتنا مشکورة، وسیئاتنا مستورة، وقلوبنا بحسن القول مسرورة، وأرزاقنا من لدنک بالیسر مدرورة .

خدایا! ما از تو درخواست می کنیم به حق بعثت برجسته و آقای مهربان و بنیاد و نژاد پارسا که بر محمد و خاندانش درود فرستی و اعمال ما را در این شب و در سایر شب ها پذیرفتۀ پیشگاهت قرار دهی و گناهانمان را آمرزیده بداری و خوبی هایمان را مورد پاداش فراوان و بدی هایمان را پوشیده گردانی و دل هایمان را به گفتار خوش شادمان سازی و روزی هایمان را از سوی خود به آسانی فراوان کنی.

اللٰهم إنک تریٰ ولا تریٰ، وأنت بالمنظر الأعلیٰ، و إن إلیک الرجعیٰ والمنتهیٰ، و إن لک الممات والمحیا، و إن لک الآخرة والأولیٰ؛

خدایا! تو می بینی و خود دیده نمی شوی و تو در چشم انداز برتری و بازگشت و سرانجام به سوی توست و مرگ و حیات و آخرت و دنیا از تو است؛

اللٰهم إنا نعوذ بک أن نذل ونخزیٰ، وأن نأتی ما عنه تنهیٰ .

خدایا! به تو پناه می آوریم از اینکه خوار و رسوا شویم و از اینکه مرتکب عملی شویم که از آن نهی کرده ای.

اللٰهم إنا نسألک الجنة برحمتک، ونستعیذ بک من النار فأعذنا منها بقدرتک، ونسألک من الحور العین فارزقنا بعزتک، واجعل أوسع أرزاقنا عند کبر سننا، وأحسن أعمالنا عند اقتراب آجالنا، وأطل فی طاعتک، وما یقرب إلیک، ویحظی عندک، ویز لف لدیک أعمارنا، وأحسن فی جمیع أحوالنا وأمورنا معرفتنا، ولا تکلنا إلیٰ أحد من خلقک فیمن علینا، وتفضل علینا بجمیع حوائجنا للدنیا والآخرة، وابدأ بآبائنا وأبنائنا وجمیع إخواننا المؤمنین فی جمیع ما سألناک لأ نفسنا یا أرحم الراحمین؛

خدایا درخواست بهشت را به رحمتت از تو داریم و به تو پناه می آوریم از آتش دوزخ، پس ما را به قدرتت از آتش پناه ده و از تو درخواست حورالعین داریم، پس به عزتت روزی ما کن و فراخ ترین روزی را هنگام پیری ما قرار ده و نیکوترین اعمالمان را به گاه فرا رسیدن مرگمان و عمر ما را در طاعتت و در آنچه ما را به سویت نزدیک کند و در نزدت بهره مندمان نماید و در پیشگاهت بر منزلتمان افزاید، طولانی گردان و در همه حالات و کارها معرفتمان را نیکو ساز و ما را به احدی از مردمان وامگذار تا بر ما منت نهد و بر ما به برآورده ساختن تمام حاجات دنیا و آخرتمان لطف کن و بخشش آغاز کن به پدرانمان و فرزندانمان و همه برادران با ایمانمان، در همه آنچه از تو برای خود درخواست کردیم، ای مهربان ترین مهربانان؛

اللٰهم إنا نسألک باسمک العظیم، وملکک القدیم، أن تصلی علیٰ محمد وآل محمد وأن تغفر لنا الذنب العظیم، إنه لایغفر العظیم إلا العظیم .

خدایا! از تو می خواهیم به نام بزرگت و فرمانروایی دیرینه ات که بر محمد و خاندان محمد درود فرستی و بیامرزی بر ما گناه بزرگ را، چراکه بزرگ را جز بزرگ نمی آمرزد.

اللٰهم وهٰذا رجب المکرم الذی أکرمتنا به أول أشهر الحرم، أکرمتنا به من بین الأمم، فلک الحمد یا ذا الجود والکرم، فأسألک به وباسمک الأعظم الأعظم الأعظم، الأجل الأکرم الذی خلقته فاستقر فی ظلک فلا یخرج منک إلیٰ غیرک أن تصلی علیٰ محمد وأهل بیته الطاهرین، وأن تجعلنا من العاملین فیه بطاعتک، والآملین فیه لشفاعتک .

خدایا! این ماه محبوب و قابل احترام رجب است که ما را به آن گرامی داشتی، نخستین ماه های حرام است که ما را به آن از میان امت ها اکرام کردی، پس تو را سپاس ای دارای بخشش و بزرگواری، از تو می خواهم به حق ماه رجب و به حق نام بزرگ تر بزرگ تر بزرگ تر باشکوه تر و باارزش تر که آن را آفریدی، پس در سایه ات استقرار یافت، نامی که از تو به غیر تو نرسد که بر محمد و اهل بیت پاکش درود فرستی و ما را در این ماه از برپادارندگان طاعتت و آرزومندان شفاعتت قرار دهی.

اللٰهم اهدنا إلیٰ سواء السبیل، واجعل مقیلنا عندک خیر مقیل، فی ظل ظلیل، وملک جزیل، فإنک حسبنا و نعم الوکیل .

خدایا! ما را به راه راست هدایت کن و جایگاه ما را نزد خود بهترین استراحتگاه در سایه سار رحمت همیشگی و فرمانروایی عظیمت قرار ده، تو ما را بسی و چه نیکو کارگشایی.

اللٰهم اقلبنا مفلحین منجحین غیر مغضوب علینا ولا ضالین برحمتک یا أرحم الراحمین .

خدایا! ما را به حالت رستگاری و موفقیت برگردان که در گروه مورد خشم قرارگرفتگان و در طایفه گمراهان نباشیم، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.

اللٰهم إنی أسألک بعزائم مغفرتک، وبواجب رحمتک، السلامة من کل إثم، والغنیمة من کل بر، والفوز بالجنة، والنجاة من النار؛

خدایا! به آهنگ های استوار آمرزشت و به رحمتت که بر خود لازم کرده ای، از تو می خواهم، سلامت از هر گناه و بهره مندی از هر کار نیک و رسیدن به بهشت و رهایی از دوزخ را به من عطا کنی؛

اللٰهم دعاک الداعون ودعوتک، وسألک السائلون وسألتک، وطلب إلیک الطالبون وطلبت إلیک .

خدایا! خوانندگان تو را خواندند و من هم تو را خواندم و درخواست کنندگان از تو درخواست کردند و من هم از تو درخواست نمودم و جویندگان تو را جویا شدند و من هم جویای تو شدم.

اللٰهم أنت الثقة والرجاء، و إلیک منتهی الرغبة فی الدعاء .

خدایا! تو مورد اطمینان و امیدی و نهایت میل و رغبت در خواندن دعا به سوی توست،

اللٰهم فصل علیٰ محمد وآله واجعل الیقین فی قلبی، والنور فی بصری، والنصیحة فی صدری، وذکرک باللیل والنهار علیٰ لسانی، ورزقا واسعا غیر ممنون ولا محظور فارزقنی، وبارک لی فیما رزقتنی، واجعل غنای فی نفسی، ورغبتی فیما عندک، برحمتک یا أرحم الراحمین.

خدایا! بر محمد و خاندانش درود فرست و یقین را در قلبم قرار ده و روشنی را در دیده ام و خیرخواهی را در سینه ام و ذکرت را در هر شب و روز بر زبانم و روزی گستردۀ پایان ناپذیر و غیر حرام را روزی ام کن و در آنچه روزی ام کردی برکت قرار ده و بی نیازی ام را در خودم و دلبستگی ام را در آنچه نزد توست قرار ده، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.

پس به سجده برو و بگو:

الحمد للٰه الذی هدانا لمعرفته، وخصنا بولایته، ووفقنا لطاعته، شکرا شکرا

(تا صد مرتبه)

سپاس ویژۀ خداست که ما را به معرفتش رهنمون شد و به ولایتش اختصاص داد و به طاعتش توفیقمان عطا کرد، سپاس، سپاس.

پس سر از سجده بردار و بگو:

اللٰهم إنی قصدتک بحاجتی، واعتمدت علیک بمسألتی، وتوجهت إلیک بأئمتی وسادتی . اللٰهم انفعنا بحبهم، وأوردنا موردهم، وارزقنا مرافقتهم، وأدخلنا الجنة فی زمرتهم برحمتک یا أرحم الراحمین.

خدایا من تو را برای حاجتم قصد کردم و به خواسته ام بر تو اعتماد نمودم و روی آوردم به تو به واسطه امامان و سرورانم. خدایا! ما را به محبتشان سود بخش و به جایگاه آنان وارد ساز و هم نشینی با ایشان را روزی ما گردان و ما را در زمره آنان وارد بهشت کن، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.

این دعا را سید ابن طاووس برای«روز مبعث» ذکر فرموده.

مطالب مرتبط

- زیارت امیرالمومنین حضرت امام علی(ع) در شب و روز مبعث
- نماز پیامبر خدا حضرت محمد(ص)
- فضیلت زیارت حضرت رسول خدا(ص) و حضرت فاطمه زهرا(ع) و ائمه بقیع(ع)
- زیارت حضرت رسول خدا(ص) از راه دور
- صلوات بر حضرت رسول خدا(ص) و فضیلت آن
- صلواتی که باعث سرور محمد و آل محمد می شود
- پناه بردن به رسول خدا برای رفع گرفتاری
- دعای رسول خدا، حضرت محمد(ص)
- دعای رسول خدا، حضرت محمد(ص) برای امان از جن و انس

https://www.erfan.ir/mafatih۹۴