در حالی که رهبران جهان از فردا (سه شنبه) سخنرانی هایشان خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل را به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس این سازمان شروع می کنند، کارشناسان خواستار اصلاحات در ساختار بروکراسی این سازمان برای تقویت جنبه نمایندگی و فراگیری آن هستند.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی، درخواستی که بیش از مطالبه توسعه شورای امنیت برای افزایش نمایندگان در آن مطرح است، اصلاح بروکراسی بین المللی است. کارشناسانی که با نظام سازمان ملل ارتباط داشته اند معتقدند از آنجا که کارکنان سازمان ملل مایل به کار به نفع کشورهای متبوعشان هستند، لازم است که در این نظام بی طرفی از طریق جذب افراد بیشتری از کشورهایی که کمتر نماینده دارند، اعمال شود.

بر اساس سند مربوط به ترکیب دبیرخانه سازمان ملل که در سال ۲۰۱۹ به مجمع عمومی ارائه شد، از مجموع ۳۵۸ منصب این نهاد، ۹۸ کرسی معادل ۲۷ درصد متعلق به چین، فرانسه، انگلیس، آمریکا و روسیه، پنج عضو دائم شورای امنیت است که از حق وتو برخوردارند. هند نیز ۱۲ منصب، پاکستان چهار منصب و ترکیه هم تنها یک منصب بروکراتیک ارشد در این نهاد جهانی دارد.

در زمینه کارمندان حرفه ای ارقام نگران کننده تر می شوند. از مجموع ۸۹۰ منصب، ۵۲۱ عدد معادل ۵۸ درصد در اختیار پنج عضو دائم شورای امنیت بوده و هند، پاکستان و ترکیه در این رده هیچ منصبی در اختیار ندارند. همچنین از مجموع ۳۷۵۰۵ کارمند سازمان ملل، ۵۹۴۷ نفر معادل ۱۵ درصد متعلق به پنج عضو دائم هستند. در حالی که ۱۱۳ نفر از کارمندان سازمان ملل معادل ۰٫۳۰ درصد متعلق به ترکیه بوده و هند دارای ۵۷۱ و پاکستان دارای ۲۹۵ منصب است.

بان کی مون، دبیر کل قبلی سازمان ملل گفته بود تلاش داشته کارآمدی را به دبیرخانه سازمان ملل اعمال کند اما نصفه و نیمه موفق بوده است.

او در سخنرانی خطاب به اعضای باشگاه خبرنگاران خارجی جنوب آسیا در دهلی نو از طریق ویدیوکنفرانس بحران شیوع کووید ۱۹ را وحشتناک تر از حملات ۱۱ سپتامبر یا بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ دانست و اظهار تاسف کرد که آمریکا و اروپا به جای پیوستن به یکدیگر برای یافتن یک پاسخ جهانی به بحران، منافع خودشان را به منافع مشترک جمعی ترجیح دادند.

بان کی مون عنوان کرد: ابزارهای اساسی همکاری بین المللی به چالش کشیده می شوند و نیروی یک جانبه گرایی رو به افزایش است. این حتی موجب چالشهای وخیم تر در کشورهای در حالی توسعه به لحاظ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می شود.

وی متذکر شد، مجمع عمومی ۲۰۲۰ باید برای ایجاد یک نظام حاکمیت بین المللی که برای پاسخ به بحرانهای جهانی طراحی شده باشد تلاش کند و این نظام به عنوان یک نهاد دائمی باید متشکل از سازمان های متخصص و سازمانهای مرتبط دیگر در سازمان ملل شامل دفتر سازمان بهداشت جهانی در سازمان ملل، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول با هدف اطمینان پیدا کردن نسبت به تاثیر و فعالیت فوری آن در وضعیت اضطراری باشد.

بان کی مون خاطر نشان کرد، باید مساله سلامت با تغییرات آب و هوایی مرتبط باشد تا تکنولوژی های نوآورانه حاصل شود.

بان کی مون گفت که شورای امنیت سازمان ملل قادر به انجام وظیفه اش حتی طبق منشور سازمان ملل نبوده است.

این دبیر کل سابق سازمان ملل تاسیس دیوان کیفری بین المللی در سال ۲۰۰۲ را یکی از عالی ترین دستاوردهای این نهاد جهانی در دوره معاصر خواند که ترس و سیگنالهای قدرتمندی را به رهبران و مجرمان جهان فرستاده است.

ویجای نامبیار، دیپلمات بازنشسته هندی که قبلا به عنوان دستیار بان کی مون در سازمان ملل کار کرده اظهار کرد، تهدید فزاینده این است که کشورها در حال عقب نشستن از چندجانبه گرایی هستند که علتش غرور بسیاری از قدرتهای بزرگ جهانی است.

نامبیار با تاکید بر این که زمان اصلاح و بازبینی در ساختار اساسی سازمان ملل فرا رسیده گفت، اسناد و شواهد نشان می دهند که کشورها در حال دور شدن از این سازمان و رفتن به سراغ دیگر سازمان های منطقه ای و بین المللی برای یافتن راه حل برای مشکلاتشان هستند و به خاطر ناکارآمدی سازمان ملل بالغ بر ۳۴ گروه منطقه ای و بین المللی دیگر از اتحادیه اروپا گرفته تا گروه هفت، گروه ۲۰، ناتو، سازمان همکاری شانگهای، اتحادیه آ.سه.آن و سازمان های دیگر به وجود آمده است.

سید اکبرالدین، یک دیپلمات بازنشسته دیگر که چندی پیش نماینده دائم هند در سازمان ملل در نیویورک بود در خصوص اصلاح نظام این سازمان عنوان کرد، تنها یک درگیری پتانسیل تغییر نظم جهانی را دارد. در گذشته نظم جهانی بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ تغییر کرد و همچنین در سالهای ۱۸۱۴-۱۸۱۵ به خاطر کنگره وین که سازمان اروپا را بعد از جنگهای ناپلئون تغییر داد و در سال ۱۶۴۸ به خاطر معاهده وستفالیا که به هشتاد سال جنگ بین اسپانیا و هلند پایان داد، نیز تغییر کرده بود.

انتهای پیام