به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، فدک نام منطقه ای حاصل خیز و نزدیک منطقه ی خیبر است. این زمین نخست از آن یهودیان بود و سرانجام در سال هفتم هجری قمری، یهودیان خیبر برای جبران خیانت خویش، آن را به پیامبر اکرم (ص) واگذار کردند و حضرت رسول آن را به حضرت زهراء سلام الله علیها به عنوان حق اقرباء بخشید.

سید بن طاووس در کتاب کشف المحجة می نویسد: درآمد سالیانه ی فدک ۲۴ هزار دینار و بنابر روایتی ۷۰ هزار دینار بوده است. به هر روی، فدک تنها تکه ای زمین نبوده است، بلکه نماد تشیع بر روی زمین و محور تقویت اقتصادی آن است و خلفای اموی و عباسی نیز به این مسئله آگاه بودند.

در تاریخ آمده که روزی هارون الرشید عباسی به امام موسی بن جعفر (ع) پیشنهاد کرد فدک را پس بگیرد. حضرت نخست نپذیرفت و چون پافشاری فراوان خلیفه ی عباسی را مشاهده کرد، فرمود من فدک را با گستره ی جغرافیایی که خود تعیین می کنم، پس می گیرم. هارون پرسید حدود فدک کجاست؟ و امام پاسخ داد که اگر من مرزش را به تو بگویم هرگز آن را باز پس نمی دهی. هارون امام را سوگند داد که لب به سخن بگشاید و حضرت فرمود: مرز نخستش عدن (یمن) است؛ چهره ی خلیفه در هم رفت. کرانه ی دومش سمرقند (ازبکستان) است؛ رنگ از رخ هارون پرید. مرز سومش آفریقاست؛ چهره ی خلیفه سیاه شد. کرانه ی چهارمش نیز سیف البحر(دریای خزر و سواحلش در شمال ایران) است؛ هارون هنگامی که سخن امام را شنید گفت دیگر برای ما چیزی باقی نماند، پس بیا جای من بنشین! حضرت کاظم فرمود: من گفتم اگر مرز آن را تعیین کنم فدک را نخواهی داد!

مسئله ی فلسطین در زمان ما همانند تاریخچه ی فدک است. امروز اصرار رهبر معظم انقلاب بر عدم انحصار موضوع بر فلسطین، به خاطر همان اندیشه ای است که در زمان امام کاظم (ع) مطالبه ی فدک را منحصر به قطعه زمینی در زمانه ی رسول الله (ص) نمی کند. همان خط یهودی-صهیونیستی که فلسطین را به اشغال خود درآورده است، مردم مسلمان یمن را به چالش کشیده و امت مسلمان کشمیر را به یغما کشانده و منشأ اختلاف داخلی در سوریه شده و داعش را در آنجا ایجاد کرده است.

در واقع، بیش از آن که خاک و تعداد مردم فلسطین اهمیت داشته باشد، آرمان این سرزمین است که برای ما ارزش دارد و نابود کردن اندیشه ی صهیونیسم که خود را به ناروا ملت برگزیده ی خدا می داند، نابود کردن خط اشغالگری و سلطه بر جامعه ی انسانی و اسلامی است.

*حجت الاسلام دکتر سید احمد غفاری قره باغی، عضو هیئت علمی مؤسسه حکمت و فلسفه ایران

انتهای پیام/