به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره غاشیه هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

این سوره با توصیفی از بهشت و دوزخ از احوال و عاقبت کار منکران و نیز از خشنودی، شادابی و رستگاری مومنان سخن می گوید و انسان ها را به تفکر در شگفتی های آفرینش فرا می خواند.

بر اساس روایاتی به نقل از پیامبر (ص)، هرکس سوره غاشیه را قرائت کند، خداوند در حسابرسی روز قیامت بر او آسان می گیرد.

همچنین از امام صادق (ع) نقل شده؛ هر کس در نماز های واجب یا مستحب سوره غاشیه را بخواند و به این کار مداومت کند، خداوند به رحمت خود در دنیا و آخرت او را می پوشاند و در قیامت از عذاب دردناک آتش ایمنش می دارد.

فایل صوتی تلاوت سوره غاشیه با صدای شهریار پرهیزگار

متن سوره غاشیه همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

هل أتاک حدیث الغاشیة ﴿۱﴾

آیا خبر «غاشیه» به تو رسیده است (۱)

وجوه یومئذ خاشعة ﴿۲﴾

در آن روز چهره هایی زبونند (۲)

عاملة ناصبة ﴿۳﴾

که تلاش کرده رنج بیهوده برده اند (۳)

تصلیٰ نارا حامیة ﴿۴﴾

ناچار در آتشی سوزان درآیند (۴)

تسقیٰ من عین آنیة ﴿۵﴾

از چشمه ای داغ نوشانیده شوند (۵)

لیس لهم طعام إلا من ضریع ﴿۶﴾

خوراکی جز خار خشک ندارند (۶)

لا یسمن و لا یغنی من جوع ﴿۷﴾

که نه فربه کند و نه گرسنگی را باز دارد (۷)

وجوه یومئذ ناعمة ﴿۸﴾

در آن روز چهره هایی شادابند (۸)

لسعیها راضیة ﴿۹﴾

از کوشش خود خشنودند (۹)

فی جنة عالیة ﴿۱۰﴾

در بهشت برین اند (۱۰)

لا تسمع فیها لاغیة ﴿۱۱﴾

سخن بیهوده ای در آنجا نشنوند (۱۱)

فیها عین جاریة ﴿۱۲﴾

در آن چشمه ای روان باشد (۱۲)

فیها سرر مرفوعة ﴿۱۳﴾

تخت هایی بلند در آنجاست (۱۳)

و أکواب موضوعة ﴿۱۴﴾

و قدح هایی نهاده شده (۱۴)

و نمارق مصفوفة ﴿۱۵﴾

و بالش هایی پهلوی هم چیده (۱۵)

و زرابی مبثوثة ﴿۱۶﴾

و فرش هایی زربفت گسترده (۱۶)

أفلا ینظرون إلی الإبل کیف خلقت ﴿۱۷﴾

آیا به شتر نمی نگرند که چگونه آفریده شده (۱۷)

و إلی السماء کیف رفعت ﴿۱۸﴾

و به آسمان که چگونه برافراشته شده (۱۸)

و إلی الجبال کیف نصبت ﴿۱۹﴾

و به کوه ها که چگونه بر پا داشته شده (۱۹)

و إلی الأرض کیف سطحت ﴿۲۰﴾

و به زمین که چگونه گسترده شده است (۲۰)

فذکر إنما أنت مذکر ﴿۲۱﴾

پس تذکر ده که تو تنها تذکردهنده ای (۲۱)

لست علیهم بمصیطر ﴿۲۲﴾

بر آنان تسلطی نداری (۲۲)

إلا من تولیٰ و کفر ﴿۲۳﴾

مگر کسی که روی بگرداند و کفر ورزد (۲۳)

فیعذبه الله العذاب الأکبر ﴿۲۴﴾

که خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب کند (۲۴)

إن إلینا إیابهم ﴿۲۵﴾

در حقیقت بازگشت آنان به سوی ماست (۲۵)

ثم إن علینا حسابهم ﴿۲۶﴾

آنگاه حساب خواستن از آنان به عهده ماست (۲۶)

انتهای پیام/