باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛

به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، ایجاد و انعقاد قرارداد در زمان اجرای کار یا معامله ای در میان همه افراد باب است و تقریبا اکثر افراد پیش از انعقاد قرارداد، کاری را آغاز نمی کنند اما در بین این قوانین و قراردادها نام قراردادی به اسم شروط اتمام قرارداد کار مختص کارگران به چشم می خورد که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به بررسی آن بپردازد. پس با ما همراه باشید.

تعریف قرارداد کار

رابطه بین کارگر و کارفرما مطابق قانون مذکور در صورت انعقاد قرارداد بین کارگر و کارفرما رسمی می شود.

بر اساس ماده ۷، قرارداد کار عبارتست از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام می دهد.

این مطلب را از دست ندهید: موارد قانونی خاتمه «قرارداد کار»

همانطور که در این تعریف مشخص است، قرارداد کار به صورت کتبی و شفاهی قابل انجام است و از نظر اعتبار تفاوتی با هم ندارند.

مهم ترین موردی که درباره قرارداد شفاهی باید در نظر گرفته شود، این است که در صورت بروز مشکل برای کارگر و یا بروز اختلاف بین کارگر و کارفرما باید این رابطه از طریق مدارک و دلایل قابل قبول اثبات شود.

مورد دیگر این است که قرارداد کاری بین دو نفر می تواند بین شخص حقوقی با حقیقی یا شخص حقیقی با شخص حقیقی یکی به عنوان کارفرما و دیگری به عنوان کارگر (کارمند) منعقد شود.

نکات کاربردی درباره شرایط اتمام قرارداد کار برای کارگران

یکی از خصوصیات قرارداد کاری که بین کارگر وکارفرما بسته می شود این است که باید توسط خود کارگر موضوع قرارداد انجام شود؛ بنابراین اگر کارگر فوت کند و یا از کارافتاده شود قرارداد کار به پایان می رسد.

باید بدانیم که پایان یافتن قرارداد کار به موجب فوت کارگر مختص یک نوع قرارداد کار نیست و قرارداد های کار موقت و غیر موقت به این روش خاتمه می یابد.

بازنشستگی هم به معنای متوقف شدن فعالیت های حرفه ای یک فرد به علت افزایش سن است و کارگری که بازنشسته شده است، این امکان را دارد که از حقوق بازنشستگی خویش استفاده کند.

این مطلب را از دست ندهید: قرارداد کارگران مشاغل غیرمستمر چگونه است؟

سن بازنشستگی در قانون تأمین اجتماعی برای مردان ۶۰ سال و برای خانم ها ۵۰ سال تمام است.

البته این سن برای کارگران شاغل در مناطق بد آب و هوا و کار های سخت و زیان آور متفاوت و کمتر است.

همچنین با ۳۰ سال کار و پرداخت حق بیمه حتی با ۵۰ سالگی برای مردان و سن ۴۵ سالگی برای خانم ها نیز، کارگر می تواند با پرداخت ۳۵ سال تمام حق بیمه و بدون در نظر گرفتن شرط سنی، تقاضای بازنشستگی کند.

از سوی دیگر خانم ها هم می توانند با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۲ سال سن به شرط پراخت حق بیمه با ۲۰ روز حقوق بازنشسته شوند.

این مطلب را از دست ندهید: قانون کار و استخدام در کشور آلمان

ازکارافتادگی کلی نیز به معنای کاهش قدرت کار کردن بیمه شده به صورتی که نتواند به کاری که سابق داشته است مشغول شود و یا کار دیگری را انجام دهد و بیشتر از یک سوم درآمد قبلی اش را به دست آورد.

باید بدانیم ازکارافتادگی با پیری و بیماری تفاوت دارد؛ زیرا بیماری موقت است و غیبت کارگر از کار موقتی و کوتاه است؛ بنابراین، در مدت بیماری قرارداد کار به حالت تعلیق درمی آید و کارگر بیمار در مدت درمان، غرامت دستمزد می گیرد، در حالی که از کارافتاده کسی است که در طول مدت اشتغال و قبل از رسیدن به سن بازنشستگی توان و قدرت کار کردن را از دست می دهد. از کارافتادگی کلی با توجه به عوامل ایجاد کننده آن، شامل حوادث و بیماری های ناشی از کار و حوادث و اتفاقات غیر مرتبط با کار می شود.

بیشتر بخوانید: تعیین مدت قرارداد بستگی به توافق کارگر و کارفرما دارد

البته در ازکارافتادگی کلی هم مانند بازنشستگی، کارفرما موظف است بر اساس آخرین مزد کارگر به نسبت هر سال سابقه خدمت، حقوقی به میزان ۳۰ روز مزد به او پرداخت کند. به علاوه اگر از کارافتادگی کلی ناشی از کار یا بیماری حرفه ای باشد بدون لحاظ کردن مدت پرداخت حق بیمه، کارگر حق دریافت مستمری ازکارافتادگی کلی ناشی از کار را خواهد داشت.

از سوی دیگر، اگر پایان یافتن قرارداد کار در نتیجه کاهش یافتن توانایی های جسمی و فکری ناشی از کار کارگر باشد، کارفرما باید به نسبت هر سال سابقه خدمت، معادل دو ماه آخرین حقوق به او پرداخت کند.

در قرارداد های مدت موقت، زمان مشخصی برای انجام تعهدات معلوم شده است و دو طرف در زمان بستن قرارداد، انجام تعهدات خود را محدود به زمان مشخصی کردهاند.

بیشتر بخوانید: قوانین کار باید برای امنیت شغلی جوانان اصلاح شود

در صورت پایان این مدت، تعهدات دو طرف هم خود به خود تمام می شود. در قرارداد هایی که مربوط به کار معین است، بعد از انجام کار قرارداد به پایان می رسد.

استعفا در قرارداد کار

استعفا هم یکی دیگر از روش های خاتمه قرارداد کار (البته از نوع دائمی) است و کارگر می تواند از ادامه همکاری با کارفرما منصرف شود. قانون کارگر را مکلف کرده که کپی استعفا را به شورای اسلامی کارگاه، انجمن صنفی یا نماینده کارگران تحویل دهد. با این حال عدم انجام این تکلیف ضمانت اجرای خاصی ندارد و تأثیری هم بر استعفا ندارد.

باید بدانیم که کارگر می تواند از استعفای خود منصرف شود و حداکثر مدتی که می تواند پس از دادن استعفای کتبی اش به کارفرما اعلام انصراف از استعفا کند، ۱۵ روز بوده است و بنابراین در صورت عدم استفاده کارگر از این اختیار قانونی در مدت زمان مقرر امکان انصراف از استعفا فقط منوط به موافقت کتبی کارفرما با درخواست کارگر است و در غیر اینصورت استعفا در راس زمان انقضای یک ماه از تسلیم آن محقق می شود و قرارداد کار تمام می شود.

این مطلب را از دست ندهید: قرارداد کار کارگران چه زمانی منقضی می شود؟

ممکن است کارگری بدون اینکه شرایط استعفا را رعایت کند، کار را برای همیشه رها کند. در قانون به این عمل کارگر ترک کار می گویند.

قانونگذار قرارداد کار را لازم دانسته است یعنی دو طرف نمی توانند هر وقت که بخواهند قرارداد را بر هم زنند؛ بنابراین، کارگر هم نمی تواند قرارداد را یک طرفه بدون رعایت شرایط قانونی و مواردی که قانون پیش بینی کرده، برهم بزند.

البته غیبت کارگر، استعفای او محسوب نمی شود. غیبت کارگر با این قصد انجام می شود که قرارداد کار ادامه دارد؛ اما مدتی در کارگاه حاضر نمی شود و از انجام تعهدات خویش به صورت موقت امتناع می کند که می تواند از موارد تعلیق قرارداد کار محسوب شود. به هر حال احراز ترک کردن کار یا غیبت غیر موجه کارگر در صلاحیت مراجع حل اختلاف کار است.

اما برخلاف رویه برخی از این مراجع که ترک کار را فی نفسه از موارد خاتمه قرارداد کار می دانند و به لحاظ عدم رعایت تشریفات استعفا از سوی کارگر، او را مستحق دریافت سنوات نمی شناسند؛ باید گفت؛ آثار حقوقی ترک کار با غیبت غیر موجه کارگر تفاوتی ندارد و این امر می تواند برای کارفرما این حق را ایجاد کند که کارگر را در چارچوب شرایط قانونی اخراج کند.

معلوم است که میزان غیبت کارگر باید در حدی باشد که مقررات مربوط، اجازه اخراج او از سوی کارفرما را اجازه دهد.

کارگری که استعفا می دهد هم مستحق دریافت حق سنوات به ازای هر سال، یک ماه آخرین حقوق است.

بیشتر بخوانید: بیش از نود درصد قراردادهای کار، یک تا سه ماهه است

باید بدانیم که در قرارداد کار معین و یا کار موقت، کارگر نمی تواند قرارداد را بر هم بزند؛ بنابراین استعفا در این نوع قرارداد ها تأثیری ندارد؛ بنابراین، اگر کارگر بدون توجه به این مسأله استعفا دهد، چنین استعفایی توسط قانونگذار پذیرفته نمی شود و در صورت وارد شدن خسارت به کارفرما، کارگر ملزم است که خسارت کارفرما را بر اساس نظر مراجع حل اختلاف پرداخت کند.

مواردی همچون تعطیلی دائمی کارگاه، فسخ موجه قرارداد کار از سوی کارفرما، فسخ دو طرفه قرارداد کار و یا بازخریدی نیز از موارد پایان قرارداد کار است. تعطیلی کارگاه اگر به نحوی باشد که در آینده امکان اینکه مجددا باز شود وجود نداشته باشد، از موارد خاتمه قرارداد کار است.

در خصوص آن دسته از کارگرانی که کارگر فصلی هستند با تمام شدن فصل کاری، قرارداد کار نیز تمام می شود.

انتهای پیام/