مربی سابق تیم ملی دوچرخه سواری گفت: با توجه به روالی که از فدراسیون دیده ایم امیدمان برای المپیک کم رنگ می شود و در این سال ها هدفمند کار نشده و از قافله جا مانده ایم.

مجید ناصری در گفتگو با ایسنا درباره ی اینکه تا المپیک چه برنامه ریزی می توان انجام داد تا یک سهمیه دوچرخه سواری ایران در توکیو نتیجه بگیرد، بیان کرد: المپیک میدان بزرگی است و برنامه کشورهای دیگر برای المپیک دراز مدت است. ما ۹ ماه تا المپیک داریم که زمان خیلی کمی است و باید نگاه کنیم برای این یک سهمیه چه برنامه ای داشته ایم و اصلا چه کار کرده ایم که این ۹ ماه بخواهد ادامه برنامه ما باشد.

او ادامه داد: با توجه به پتانسیلی که در ورزشکاران ما هست این باور را دارم همین ۹ ماه را درست استفاده کنیم، می توانیم ورزشکاری را به مرحله ای برسانیم که المپیک را به پایان برساند اما با توجه به روال کاری که در این چند ساله از فدراسیون دیده ایم، امیدمان خیلی کم رنگ می شود. چون میدانی مانند قهرمانی آسیا که صاحب نام بودیم الان دو سال است دست خالی برمی گردیم.

ناصری در مورد اینکه ایران با کمبود رکابزن خوب مواجه شده است، تاکید کرد: در سال های گذشته هدفمند کار نشده است و ضعف عملکرد موجب شده تعدادی از ورزشکاران یا انگیزه قبل را نداشته باشند و یا فاصله گرفته اند و در عرصه رقابت نیستند. من معتقدم باید نگاه ریشه ای داشت. درست است می خواهیم یک سهیمه ما در المپیک نتیجه خوبی بگیرد اما از همین الان باید توجه به تیم های پایه هم بیشتر باشد.

او افزود: ما در سال ۲۰۰۸، در اولین فرصت نفرات خود را در نهایی کردیم و در کنار بزرگسالان، یک تیم امید را قرار دادیم و در تمام برنامه ها هر دو تیم را شرکت می دادیم. همین رکابزنان امید پایه خوبی برای تیم ملی شدند و اگر آن سیستم حفظ می شد امروز دیگر نگران عبور از خط پایان نبودیم. وقتی در یک بازه زمانی ۷-۸ ساله هیچ برنامه خاصی برای تقویت تیم پایه اعمال نشده است تیم ملی تحلیل می رود. نتیجه اش را هم داریم می بینیم که نتایج افت کرده است. باشگاه ها هم دیگر رغبت زیادی برای تیمداری ندارند. مسابقات بین المللی زیادی در گذشته داشتیم که امروز دیگر برگزار نمی شود. همه این عوامل باعث شده امروز در این تنگنا قراربگیریم. با این حال در همین شرایط رکابزنانی داریم مانند محمد گنج خانلو، امیر کلاهدوز، بهنام آرین که اگر قابلیت هایشان درست دیده شود، می توانیم به موفقیت های بزرگی برسیم.

مربی سابق تیم ملی در مورد غیبت ایران در مسابقات جهانی نیز گفت: الان تیم های سطح دوم آسیا هم به فکر مسابقات جهانی و المپیک هستند اما ما از این قافله جا مانده ایم. متاسفانه از وزارت ورزش هم موضوع پیگیری نمی شود یا شاید هم خواسته آنها نیست توفیقات بین المللی به دست آوریم. در غیر این صورت نظارت دقیق تری روی عملکرد فدراسیون ها صورت می گرفت و همچنین علت شکست ها مشخص می شد. بیت المال دارد صرف می شود اما خروجی لازم را ندارد و عمر ورزشکاران هم دارد می گذرد. ما استعدادهایی داریم که می توانستند قهرمان جهان شوند اما حتی مدال آسیایی هم ندارند. وقتی پرچم ایران به اهتزاز در می آید و سرود ایران نواخته می شود باعث خوشحالی ما است و زمانی هم که در آخر جدول رده بندی قرار می گیریم باعث سرافکندگی است.

انتهای پیام