نعمتی که با آن از دوزخ نجات می یابیم / پرتگاهی از آتش عاقبت تفرقه افکنان بین امت
خبرگزاری فارس- گروه قرآن و فعالیت های دینی: وحدت موضوعی است که در قرآن کریم بارها به آن اشاره شده و خداوند در آیات مختلفی مسلمانان را به وحدت و همبستگی برای رسیدن به پیروزی و عزت امر کرده است.
آیه ۱۰۳ سوره مبارکه آل عمران یکی از آیات مهم درباره وحدت است که خداوند در این آیات بیان می کند که چگونه بوسیله وحدت انسان را از آتش رهانید و میان دلهای بندگان را با هم برادر ساخت.
به این آیه توجه کنید؛
«واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا واذکروا نعمت الله علیکم إذ کنتم أعدآءفألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته إخونا وکنتم علی شفا حفرة من النار فأنقذکم منها کذلک یبین الله لکم ءایته لعلکم تهتدون» (آل عمران ۱۰۳)
ترجمه
و همگی به ریسمان خدا (به دین و کتاب و آورندگان وحی) چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را درباره خود به یاد آرید آنگاه که با هم دشمن بودید پس میان دل های شما الفت افکند، پس به نعمت او برادر یکدیگر شدید. و شما بر لب گودالی از آتش بودید پس شما را از آن برهانید. خداوند این چنین نشانه های (توحید و قدرت و حکمت) خود را برای شما روشن می کند شاید هدایت یابید. (آل عمران ۱۰۳)
قرآن، رسول الله(ص) و ائمه (ع) حبل الله مطلق
در این آیه خداوند انسان را به جمع شدن حول محور حبل الله دعوت می کند که اعتصام به خدا و رسول خدا است. در واقع حبل الله واسط و رابط بین خدا و بنده است که همان قرآن، رسول الله (ص) و ائمه اطهار (ع) هستند.
حال خداوند به وسیله آنها همه امت اسلام را به وحدت فرا می خواند و در واقع جمع شدن حول محور قرآن، پیامبر و اهل بیت (ع) را سبب برادری امت می داند. در واقع قوام اسلام بر یگانگی جامعه و روابط برادری ایمانی در بین آنان است.
خداوند بندگانش را که دشمن هم بودند و با ستیز به کشتار یکدیگر می پرداختند را به واسطه حبل الله با هم برادر کرد و این را یکی از نعمت های خود ذکر می کند که بوسیله آن بندگان از پرتگاهی از آتش نجات پیدا کردند.
خدا با وحدت و الفت بین امت آنها را از هواهای نفسانی و خودپرستی و مذلت که انسان را به فناء و زوال و جنگ و سقوط می کشاند، رهاند
خدا بین شما الفت برقرار کرد و شما را از آتش اختلاف و دشمنی رهانید، چون اساس آنها بر هواهای نفسانی و خودپرستی و مذلت بود و اینها انسان را به فناء و زوال و جنگ و سقوط می کشاند، اما خدا شما را به حقیقت امنیت رسانید که مال، جاه، ناموس و جان مردم را در برگرفت و آنگاه شیرینی نعمت و لذت سعادت را چشیدید.
«کذلک یبین الله لکم آیاته لعلکم تهتدون» این چنین خدا نشانه های خود را به شما می نمایاند تا شاید هدایت شوید) این آیات نوری هستند که قلب ها را نورانی می کنند تا در مسیر هدایت سریع تر گام بردارند.
حضرت علی علیه السلام می فرماید: قرآن، حبل الله است. (نهج البلاغه، خطبه۱۷۶) و از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «نحن حبل الله» ما اهلبیت، حبل الله هستیم. (تفسیر مجمع البیان) و در روایت دیگری آمده است: علی بن ابی طالب علیهم ا السلام حبل الله است. (تفسیر نورالثقلین)
تألیف دلها تنها به دست خداست. «فالف بین قلوبکم» قرآن خطاب به پیامبر می فرماید: «لو انفقت ما فی الارض جمیعا ما الفت بین قلوبهم» اگر همه سرمایه های زمین را خرج کنی نمی توانی بدون خواست او بین دلها ایجاد الفت کنی. (انفال، ۶۳)
پیام هایی از آیه ۱۰۳ سوره مبارکه آل عمران
محور وحدت دین خدا است نه نژاد، زبان، ملیت، و … . «بحبل الله»
وحدت، عامل اخوت است. «فأصبحتم بنعمته اخوانا» اتحاد، نعمت بزرگ الهی است. «فاصبحتم بنعمته»
تفرقه و عدوات، پرتگاه و گودال آتش است. «شفا حفرة من النار»
نعمت های خداوند آیات او هستند. «واذکروا نعمت الله …یبین الله لکم آیاته»
یادآوری نعمت های الهی عامل عشق و زمینه ساز هدایت است. «واذکروا نعمت الله … لعلکم تهتدون»
انتهای پیام/
آیه ۱۰۳ سوره مبارکه آل عمران یکی از آیات مهم درباره وحدت است که خداوند در این آیات بیان می کند که چگونه بوسیله وحدت انسان را از آتش رهانید و میان دلهای بندگان را با هم برادر ساخت.
به این آیه توجه کنید؛
«واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا واذکروا نعمت الله علیکم إذ کنتم أعدآءفألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته إخونا وکنتم علی شفا حفرة من النار فأنقذکم منها کذلک یبین الله لکم ءایته لعلکم تهتدون» (آل عمران ۱۰۳)
ترجمه
و همگی به ریسمان خدا (به دین و کتاب و آورندگان وحی) چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را درباره خود به یاد آرید آنگاه که با هم دشمن بودید پس میان دل های شما الفت افکند، پس به نعمت او برادر یکدیگر شدید. و شما بر لب گودالی از آتش بودید پس شما را از آن برهانید. خداوند این چنین نشانه های (توحید و قدرت و حکمت) خود را برای شما روشن می کند شاید هدایت یابید. (آل عمران ۱۰۳)
قرآن، رسول الله(ص) و ائمه (ع) حبل الله مطلق
در این آیه خداوند انسان را به جمع شدن حول محور حبل الله دعوت می کند که اعتصام به خدا و رسول خدا است. در واقع حبل الله واسط و رابط بین خدا و بنده است که همان قرآن، رسول الله (ص) و ائمه اطهار (ع) هستند.
حال خداوند به وسیله آنها همه امت اسلام را به وحدت فرا می خواند و در واقع جمع شدن حول محور قرآن، پیامبر و اهل بیت (ع) را سبب برادری امت می داند. در واقع قوام اسلام بر یگانگی جامعه و روابط برادری ایمانی در بین آنان است.
خداوند بندگانش را که دشمن هم بودند و با ستیز به کشتار یکدیگر می پرداختند را به واسطه حبل الله با هم برادر کرد و این را یکی از نعمت های خود ذکر می کند که بوسیله آن بندگان از پرتگاهی از آتش نجات پیدا کردند.
خدا با وحدت و الفت بین امت آنها را از هواهای نفسانی و خودپرستی و مذلت که انسان را به فناء و زوال و جنگ و سقوط می کشاند، رهاند
خدا بین شما الفت برقرار کرد و شما را از آتش اختلاف و دشمنی رهانید، چون اساس آنها بر هواهای نفسانی و خودپرستی و مذلت بود و اینها انسان را به فناء و زوال و جنگ و سقوط می کشاند، اما خدا شما را به حقیقت امنیت رسانید که مال، جاه، ناموس و جان مردم را در برگرفت و آنگاه شیرینی نعمت و لذت سعادت را چشیدید.
«کذلک یبین الله لکم آیاته لعلکم تهتدون» این چنین خدا نشانه های خود را به شما می نمایاند تا شاید هدایت شوید) این آیات نوری هستند که قلب ها را نورانی می کنند تا در مسیر هدایت سریع تر گام بردارند.
حضرت علی علیه السلام می فرماید: قرآن، حبل الله است. (نهج البلاغه، خطبه۱۷۶) و از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «نحن حبل الله» ما اهلبیت، حبل الله هستیم. (تفسیر مجمع البیان) و در روایت دیگری آمده است: علی بن ابی طالب علیهم ا السلام حبل الله است. (تفسیر نورالثقلین)
تألیف دلها تنها به دست خداست. «فالف بین قلوبکم» قرآن خطاب به پیامبر می فرماید: «لو انفقت ما فی الارض جمیعا ما الفت بین قلوبهم» اگر همه سرمایه های زمین را خرج کنی نمی توانی بدون خواست او بین دلها ایجاد الفت کنی. (انفال، ۶۳)
پیام هایی از آیه ۱۰۳ سوره مبارکه آل عمران
محور وحدت دین خدا است نه نژاد، زبان، ملیت، و … . «بحبل الله»
وحدت، عامل اخوت است. «فأصبحتم بنعمته اخوانا» اتحاد، نعمت بزرگ الهی است. «فاصبحتم بنعمته»
تفرقه و عدوات، پرتگاه و گودال آتش است. «شفا حفرة من النار»
نعمت های خداوند آیات او هستند. «واذکروا نعمت الله …یبین الله لکم آیاته»
یادآوری نعمت های الهی عامل عشق و زمینه ساز هدایت است. «واذکروا نعمت الله … لعلکم تهتدون»
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «نعمتی که با آن از دوزخ نجات می یابیم / پرتگاهی از آتش عاقبت تفرقه افکنان بین امت» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.