به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره فجر هشتاد و نهمین سوره جزء سی ام و از سوره های مکی قرآن است. فجر به معنای سپیده دم است که خداوند در آیه اول سوره به آن قسم می خورد و در تفسیر های روایی به امام مهدی (عج) دوازدهمین امام شیعیان تفسیر شده است.

سوره فجر با سوگند آغاز می شود و به سرگذشت قوم عاد، ثمود و فرعون و فساد و طغیان آنان اشاره می کند و می گوید انسان در معرض آزمایش الهی قرار دارد اما عده ای در این آزمایش شکست می خورند که دلایل این شکست نیز بیان شده است.

بنا بر روایتی به نقل از پیامبر (ص) در تفسیر مجمع البیان آمده است؛ سوره فجر به سوره امام حسین (ع) شهرت دارد و در احادیث منظور از «نفس مطمئنه» در آیات پایانی آن، امام حسین (ع) دانسته شده است همچنین نقل شده هر کس آن را در شب های ده گانه تلاوت کند خداوند او را می بخشد و اگر در بقیه روز ها تلاوت کند نوری در قیامت همراه او خواهد بود سوره فجر از جمله سوره هایی است که بر ضریح کنونی امام حسین (ع) (نصب شده در سال ۱۳۹۱ش) حک شده است.

همچنین از امام صادق (ع) نقل شده است: سوره فجر را در نماز های واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی (ع) است و هر کس آن را قرائت کند در قیامت در بهشت با او در یک رتبه است.

فایل صوتی تلاوت آیات ۱۵ تا ۳۰ سوره فجر با صدای شعبان عبدالعزیز صیاد

متن آیاتی از سوره فجر همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

فأما الإنسان إذا ما ابتلاه ربه فأکرمه و نعمه فیقول ربی أکرمن ﴿١٥﴾

اما انسان، هنگامی که پروردگارش وی را می آزماید و عزیزش می دارد و نعمت فراوان به او می دهد، می گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است(۱۵)

و أما إذا ما ابتلاه فقدر علیه رزقه فیقول ربی أهانن ﴿١٦﴾

و اما چون وی را می آزماید و روزی اش را بر او تنگ می گرداند، می گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است(۱۶)

کلا ۖ بل لا تکرمون الیتیم ﴿١٧﴾

ولی نه بلکه یتیم را نمی نوازید(۱۷)

و لا تحاضون علیٰ طعام المسکین ﴿١٨﴾

و بر خوراک دادن بینوا همدیگر را بر نمی انگیزید(۱۸)

و تأکلون التراث أکلا لما ﴿١٩﴾

و میراث ضعیفان را چپاولگرانه می خورید(۱۹)

و تحبون المال حبا جما ﴿٢٠﴾

و مال را دوست دارید دوست داشتنی بسیار(۲۰)

کلا إذا دکت الأرض دکا دکا ﴿٢١﴾

نه چنان است آنگاه که زمین، سخت در هم کوبیده شود(۲۱)

و جاء ربک و الملک صفا صفا ﴿٢٢﴾

و فرمان پروردگارت و فرشته ها صف درصف آیند(۲۲)

و جیء یومئذ بجهنم ۚ یومئذ یتذکر الإنسان وأنیٰ له الذکریٰ ﴿٢٣﴾

و جهنم را در آن روز حاضرآورند آن روز است که انسان پند گیرد ولی کجا او را جای پندگرفتن باشد(۲۳)

یقول یا لیتنی قدمت لحیاتی ﴿٢٤﴾

گوید:کاش برای زندگانی خود چیزی پیش فرستاده بودم(۲۴)

فیومئذ لا یعذب عذابه أحد ﴿٢٥﴾

پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند(۲۵)

و لا یوثق و ثاقه أحد ﴿٢٦﴾

و هیچ کس چون در بند کشیدن او در بند نکشد(۲۶)

یا أیتها النفس المطمئنة ﴿٢٧﴾

ای نفس مطمئنه(۲۷)

ارجعی إلیٰ ربک راضیة مرضیة ﴿٢٨﴾

خشنود و خداپسند به سوی پروردگارت بازگرد(۲۸)

فادخلی فی عبادی ﴿٢٩﴾

و در میان بندگان من درآی(۲۹)

و ادخلی جنتی ﴿٣٠﴾

و در بهشت من داخل شو(۳۰)

انتهای پیام/