به گزارش خبرنگار مهر، کیارنگ علایی عکاس، نویسنده، فیلم ساز و مترجم متولد ۱۳۵۵ مشهد است که حالا چند سالی است از وادی سینما فاصله گرفته و عکاسی را پیشه اصلی خود کرده است،

وی مهمان آیین اختتامیه نهمین نمایشگاه سالانه کانون عکس سینمای جوانان اصفهان و البته رونمایی از چهارمین شماره مجله کادر بود که بخشی از آن به فعالیت های هنری وی به خصوص روایت اش از ثبت مجموعه «وضعیت چهارم» از گیلان اختصاص یافته است.

این نویسنده و عکاس در حاشیه این نمایشگاه در گفت و گو با خبرنگار مهر، درباره اینکه چطور وارد فضای هنر و عکاسی شده است، اظهار داشت: پاسخ به این سوال سخت است چراکه هنر همیشه برای من امری ناخودآگاه بوده است و هر جایی که می خواستم آن را سازماندهی کنم، کار خراب شده است.

وی با بیان اینکه هنر برای من حاصل نوعی بی خویشی بوده که این بی خویشی معمولا از یک فقدان و خلأ، فرزند چندم خانواده بودن یا بی توجهی در فضای اجتماعی و مسائلی از این دست نشأت می گیرد، ابراز داشت: جدای از استعدادهایی که بدون اینکه بخواهیم در وجود ما نهادینه شده است و در بعضی آدم ها متبلور می شود، کشیده شدن به سمت هنر بیشتر یک اتفاق است و چند نفر در اینکه من به هنر گرایش پیدا کنم نقش داشتند.

نامه نگاری با مجله کیهان بچه ها و پاسخ های با حوصله شکوه قاسم نیا

علایی نامه نگاری با مجله کیهان بچه ها و پاسخ های با حوصله شکوه قاسم نیا سردبیر ویژه نامه شاپرک این مجله و چاپ چند نقاشی و داستان از او و همچنین ارتباط از راه دور با یکی از مسئولان رصدخانه نجوم تبریز در نوجوانی را عامل ایجاد عشق معنوی خاصی دانست که در نهایت او را به جای رشته های معمول وارد وادی هنر کرده است.

وی افزود: پدر من فرد به شدت دموکراتی است که ما را در انتخاب علایق مان آزاد می گذاشت. یادم می آید که دوربینی در خانه داشتیم و پدرم تمام عروسی های فامیل را با آن فیلم برداری می کرد. همیشه دوست داشتم با این دوربین های عکاسی و فیلم برداری پدرم کار کنم و ظهرها وقتی پدرم خواب بود سراغ دوربین عکاسی او می رفتم و از مادربزرگم عکس می گرفتم و شاید تمام این اتفاقات علایقی در من به وجود آورد که در این مسیر قرار بگیرم.

این نویسنده و عکاس به سراغ خاطره ای از سال چهارم دبیرستان خود هم رفت و ادامه داد: با اینکه دبیر شیمی ما یکی از بهترین معلم های ایران بود، از درس شیمی خیلی بدم می آمد و سر امتحان نهایی شیمی چهارم دبیرستان حاضر نشدم و در همان روز با دوربین پدرم یک فیلم ساختم و من که شاگرد اول بودم برای اولین بار تجدیدی آوردم. تمام این علایق باعث شد ابتدا به سینما و سپس به عکاسی بپردازم.

با حضور علایی در اصفهان طبیعی بود که از او درباره فضای عکاسی اصفهان و جایگاه آن هم بپرسیم.

عکاسی اصفهان در ایران تبدیل به یک قطب شده است

این نویسنده و عکاس در این خصوص گفت: عکاسی اصفهان در سال های اخیر به دلایل مختلف در ایران تبدیل به یک قطب شده است و این را به دلیل اینکه در اصفهان حضور دارم نمی گویم، بلکه به عنوان یک پژوهشگر، عکاسی شهرهای مختلف ایران را دنبال می کنم و به جرأت می گویم اگر عکاسی اصفهان در ایران اول نباشد، جزو سه خاستگاه اصلی فعالیت عکاسی در ایران شناخته می شود.

وی انجام بیشترین فعالیت علمی و پژوهشی در زمینه عکاسی به یمن ظهور نویسندگان جوانی مانند حامد قصری و پژمان نظرزاده آبکنار که کار پژوهش را به درستی در اصفهان انجام می دهند را از جمله دلایل قرار گرفتن عکاسی اصفهان در این جایگاه دانست و تأکید کرد بار علمی مجله ای مانند کادر به خوبی مشهود است، در حالی که به طور کلی پژوهش در ایران به نوعی یتیم است و دیده نمی شود.

این نویسنده و عکاس دلیل دیگر پیشرفت عکاسی اصفهان را مربوط به کانون عکس سینمای جوانان اصفهان دانست و اضافه کرد: فارغ از تفاوت سلایق، اختلاف نظرها و حواشی که در هر کانون و انجمن صنفی می تواند وجود داشته باشد و در اصفهان هم هست، کانون عکس اصفهان توانسته با جذب اسپانسر، برگزاری همایش های گوناگون، دعوت از افراد سرشناس، چاپ مجله، برگزاری نمایشگاه سالانه و دعوت از داوران خاص در بین دیگر کانون های عکس در ایران متمایز باشد.

اصفهان قطب کشور در زمینه عکاسی است

علایی کسب رتبه در جشنواره های ملی و بین المللی از سوی عکاسان اصفهانی و همچنین فعالیت معلمان جوان و موفق در اصفهان را دیگر عواملی دانست که باعث شده عکاسی اصفهان در ایران پیش رو و جزو قطب های فعال کشور باشد.

وی در پاسخ به اینکه آیا در آثار عکاسان اصفهانی نگاهی متمایز از سایر عکاسان ایران وجود دارد یا خیر، گفت: امروز به خاطر تنوع ژانر و تنوع نگاهی که در عکاسی وجود دارد و گسترش دموکراتیک عکاسی دیجیتال که از دهه ۹۰ آغاز شده و اکنون در اوج آن به سر می بریم و همچنین سلایق و نگاه های متکثری که اینستاگرام ایجاد می کند، نمی توان خصوصیت ثابتی به عکس ها نسبت داد.

این نویسنده و عکاس ادامه داد: برخی عکس ها تحت تأثیر فضای مجازی تولید می شود و بخشی هم تحت تأثیر جشنواره ها وسیاست های آنها و یا فضای آکادمیک و دانشگاهی است و نمی توان یک بخش را به صورت شاخص از دیگر قسمت ها جدا کرد.

به سمت فضاهایی می روم که کمتر دیده شده است

علایی در پاسخ به اینکه قصد ندارد تجربه خود از خلق مجموعه عکس «وضعیت چهارم» در گیلان را در اصفهان هم آزمایش کند، بیان داشت: اصفهان زیاد دیده شده و در سال های اخیر زیاد از آن عکاسی شده است؛ شخصا به سمت فضاهایی می روم که کمتر دیده شده و در مجموعه وضعیت چهارم نیز از خود شهر گیلان عکاسی نکردم بلکه به سراغ حومه آن و بخش های دیده نشده رفتم.

گفتنی است؛ آیین اختتامیه نهمین نمایشگاه سالانه کانون عکس سینمای جوانان اصفهان همراه با رونمایی از چهارمین شماره مجله کادر در موزه هنرهای معاصر وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان برگزار شد.