شوق دیدار روشندلان در حریم بارگاه نور / زیارتی با چشم دل- اخبار خراسان رضوی - اخبار استانها تسنیم



به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، مسافرانی از مازندران سرسبز با دل های روشن شان برای دیدار با شمس الشموس امام مهربانی ها، آرام و قرار ندارند؛ پشت به پشت هم آماده ورود به بارگاه منور رضوی هستند. با چشمانی که ظاهرا «سو» ندارد اما به سوی بارگاه منوری کشیده شده است امام مهربانی هایی که آرامش و قرار زائرانش را ضمانت کرده است.

دقایقی با کمک خدام امام مهربانی «زیارت آسان» را پشت سر می گذرانند و در رواق دارالهدایه مهمان برنامه ای می شوند که جان و دلشان را به رأفت امام هشتم(ع) گره می زند. در تمام این لحظات که در کنارشان هستم، به حس زیبایی که روی صورت شان نشسته، به ذکرهایی که لبخندهای دلنشین از لبانشان جاری ساخته و به زیارتی که حلاوتش را با تمام وجود درک کرده اند قبطه می خورم.

هر چند چشمانشان سویی برای دیدن زیبایی حرم امام رضا(ع) ندارد اما دلشان روشن است و با چشم دل زیبایی های حرم شمس الشموس را لمس می کنند و تلالوی نور گنبد طلایی امام رضا(ع) را که بر صورتشان می تابد را حس می کنند.

یکی از این زائران نابینا به خبرنگار تسنیم می گوید: برای نخستین بار است که به زیارت امام رضا(ع) آمده ام و خیلی خوشحالم که روبه روی گنبد حرم امام رضا(ع) ایستاده ام همیشه از زیبایی و حس و حال حرم برایم تعریف کرده اند و هر چند نمی توانم ببینم اما فضای حرم و زیبایی های آن را می توانم حس کنم مخصوصا وقتی صدای اذان از گلدسته های حرم پخش می شود و یا نجوای صلوات خاصه را که می شنوم حس خوبی دارم.

یکی دیگر از زائران روشن دل ادامه می دهد:رو به سوی گنبد حرم امامرضا که ایستاده بودم آرامش خاصی داشتم با اینکه اصلا گنبد حرم مطهر رضوی را ندیدم، آرامش وصف ناپذیری را در حرم مطهر رضوی حس کردم که شاید تا به امروز تصوری از آن نداشتم.

وی می گوید:خوشحالم که امام رضا(ع) من را پذیرفت تا به زیارتش بیایم، خانواده و خادمان امام رضا خیلی کمک کردند تا ما بتوانیم یک زیارت واقعی را همانند همه مردم تجربه کنیم.

عاطفه هم نابینا است، هم ناشنوا و توانیاب جسمی و حرکتی که به کمک و همراهی دوستانش در پاسخ می گوید: ۳۲ سال دارم و از شهرستان نور آمده ام همه به من کمک کردند تا تجربه زیارت را داشته باشم و با کمک خادمان این زیارت برایم سخت نبود.

وی می افزاید:هر چند باید تابع و تسلیم محض پروردگار باشیم اما در این سفر از امام رضا(ع) شفای خودم را خواستم و اینکه عاقبت بخیر بشوم.

صحبت از عاقبت بخیری و شفا که می شود لب هایی زیر لب آمین را زمزمه می کنند و دستانی برای طلب حاجت به سمت آسمان می رود.

انتهای پیام/۲۸۲/.

پرسش و پاسخ در شوق دیدار روشندلان در حریم بارگاه نور / زیارتی با چشم دل- اخبار خراسان رضوی - اخبار استانها تسنیم

گفتگو با هوش مصنوعی