به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره فتح چهل و هشتمین سوره جزء بیست و ششم و از سوره های مدنی قرآن است. این سوره به دلیل آنکه در ابتدای آن از فتح مبین (پیروزی درخشان) سخن می گوید فتح نامیده شده است محتوای اصلی این سوره درباره پیروزی نهایی مسلمانان، پاداش ایمان و جهاد و اخلاص، بخشش لغزش های مجاهدین، هشدار به کافران و مسلمانان کاهل و در نهایت جهانی شدن دین خدا است. آیه نخست درباره فتح مبین و آیه ۱۸ درباره بیعت رضوان از آیات مشهور سوره فتح است.

در فضیلت قرائت سوره فتح آمده است؛ کسی که این سوره را قرائت کند همانند کسی است که همراه پیامبر (ص) در فتح حضور داشته یا مانند کسی است که با او در بیعت شجره بیعت کرده است.

بر اساس روایتی به نقل از پیامبر اسلام (ص) هنگام نزول این سوره به یارانشان فرمودند: سوره ای بر من نازل شد که نزد من محبوب تر و دوست داشتنی تر از همه آن چیز هایی است که خورشید بر آن تابیده است. از امام صادق (ع) نیز نقل شده مال و زن و فرزندانتان را با قرائت سوره فتح از تلف، گزند و آسیب حفظ کنید زیرا هر کس بر قرائت آن مداومت ورزد، روز قیامت منادی به صورتی که همه بشنوند ندا می دهد او را به بندگان شایسته ام ملحق کنید و او را به بهشت نعمت های من وارد سازید و از شربت گوارا و سربسته ای که به کافور بهشتی مخلوط است سیراب کنید.

برای این سوره خواصی نقل شده است ازجمله مصون ماندن از خطرات و برطرف شدن خوف و در امان ماندن از شر حاکم ظالم.

فایل صوتی تلاوت آیات ۲۸ و ۲۹ سوره فتح با صدای سید جواد حسینی

متن آیاتی از سوره فتح همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

هو الذی أرسل رسوله بالهدیٰ و دین الحق لیظهره علی الدین کله ۚ و کفیٰ بالله شهیدا ﴿٢٨﴾

اوست کسی که پیامبر خود را به قصد هدایت با آیین درست روانه ساخت تا آن را بر تمام ادیان پیروز گرداند و گواه بودن خدا کفایت می کند (۲۸)

محمد رسول الله ۚ و الذین معه أشداء علی الکفار رحماء بینهم ۖ تراهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا ۖ سیماهم فی وجوههم من أثر السجود ۚ ذٰلک مثلهم فی التوراة ۚ و مثلهم فی الإنجیل کزرع أخرج شطأه فآزره فاستغلظ فاستویٰ علیٰ سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار ۗ وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات منهم مغفرة و أجرا عظیما ﴿٢٩﴾

محمد (ص) پیامبر خداست و کسانی که با اویند بر کافران سختگیر و با همدیگر مهربانند آنان را در رکوع و سجود می بینی فضل و خشنودی خدا را خواستارند. علامت مشخصه آنان بر اثر سجود در چهره هایشان است. این صفت ایشان است در تورات و مثل آن ها در انجیل، چون کشته ای است که جوانه خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه های خود بایستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از انبوهی آنان، خدا کافران را به خشم دراندازد خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند آمرزش و پاداش بزرگی وعده داده است(۲۹)

انتهای پیام/