ایسنا/ایلام نویسنده جوان ایلامی زبان کردی را برای داستان نویسی مناسب دانست و گفت: زبان کردی ایلامی آنقدر چفت و بست محکم و ظرفیت بالایی دارد که می شود سال ها با آن نوشت و خلق کرد.

«محمدامین منصوری» در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: داستان نویسی من از فارسی شروع شد اما به بهانه ی جشنواره ی رازان که تیرماه ۱۳۹۷ برگزار شد، به کردی نوشتن ترغیب شدم. اوایل خیلی مایل نبودم اما همین که دست به قلم بردم، شیفته ی قدرت کلمات این زبان شدم.

وی در خصوص ظرفیت های زبان کردی ایلامی چه از نظر پشتوانه ادبی و چه بر مبنی تجربیات امروز تصریح کرد: بدون شک زبان کردی ایلامی توانایی تبدیل شدن به یک صدای رسا در حوزه زبان کردی و در کلیت ادبیات را دارد. شاید به خاطر مصائب و مشکلاتی که بر سر راه کردی ایلام بوده، پشتوانه ی مکتوب ادبی و مخصوصا داستانی زیادی وجود نداشته باشد، اما این زبان آنقدر چفت وبست محکم و ظرفیت بالایی دارد که می شود سال ها با آن نوشت و خلق کرد.

منصوری افزود: داستان ایلام، مخصوصا داستان کردی، خیلی نوپاست و تعداد انگشت شماری داستان چاپ شده کردی در ایلام داریم که حتی برخی داستان مدرن هم نیستند و اغلب قصه ها و متل هایی هستند که گردآوری شده اند یا لااقل فضا، فضای داستانی نیست و بیشتر با قصه مواجه هستیم. واضح است که باید به سمت داستان نویسی مدرن حرکت کنیم که البته در سال های اخیر تلاش های زیادی در این زمینه انجام شده است.

این داستان نویس در خصوص نقاط ضعف و قوت داستان کردی خاطر نشان کرد: نقطه ضعف واضحی که در بیشتر آثار تولید شده (حتی داستان های من) دیده می شود، استفاده ی بیش از حد از المان های بومی و نوستالژی های محلی و اصرار و پافشاری روی آن هاست. گرایش به المان های محلی بخشی از فرهنگ ماست اما این تنها چیزی نیست که می توان نوشت. ادبیات کردی می تواند وارد شهرها در سال ۱۴۰۰ بشود؛ نه فقط در دهکده ای باشد، در موقعیت زمانی شصت سال پیش.

وی افزود: اما نقطه قوت این زبان، بکر بودن فضا و تازگی کلمات برای خواننده است. داستان کردی را می توانی هر جوری که دلت بخواهد بنویسی و به هر جا که می خواهی قدم بگذاری. همه چیز تازه و جذاب است.

نویسنده برگزیده نخستین جشنواره داستان کردی رازان تصریح کرد: با توجه به حرکت هایی که در چند سال گذشته صورت گرفته، زبان کردی و مخصوصا همین کردی ایلام، می تواند یک زبان قدرتمند برای نوشتن باشد. کتابخانه ها دارند از کتاب های کردی پر می شوند و تولیدها بیشتر شده اند. پس می شود به آینده ی این زبان امیدوار بود.

وی یادآوری کرد: بر خلاف نظر برخی از بزرگان، من موافق نیستم که صرفا برای حفظ و نگهداری زبان باید ادبیات کردی را دنبال کرد. شخصا داستان کردی می نویسم چون این زبان بسیار زیباست و برای خلق آثار ادبی مناسب است اما رسالت ها را باید گروه متخصص دیگری انجام بدهند. زبان پویاست و کار خودش را می کند؛ همان طور که فارسی و انگلیسی و بقیه ی زبان ها راه خودشان را می روند و تغییر می کنند.

منصوری گفت: نه فقط برای ادبیات کردی، بلکه خود ادبیات شایسته ی تلاش های بیشتری است. حتما می شود همت بیشتری به خرج داد و کارهای بیشتری کرد. برگزاری مرتب جشنواره ها، برنامه های آموزشی مشخص، برگزاری نشست ها و جلسات، در حضور متخصص های امر می تواند کمک بزرگی به زبان و البته زبان کردی بکند.

انتهای پیام