بی مسئولیتی علوم انسانی باعث روی آوردن به علوم شناختی شده است
خبرگزاری فارس، گروه اندیشه: پس از دیدار رهبر معظم انقلاب با دست اندرکاران علوم شناختی دکتر حامد حاجی حیدری استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران طی مقاله ای که در سایت خود منتشر ساخت به استقبال از این رویداد رفت. حاجی حیدری ضمن انتقاد از عدم توجه کافی به این رویداد در سطح فعالان سیاسی این اتفاق را حائز اهمیت در سطح زیربنایی و روبنایی سیاست و معیشت دانست و درباره توجه به علوم شناختی تأکید کرد: «پس از کنش های سیاسی هوشمندانه ای همچون فکر علوم انسانی ایرانی-اسلامی، ایده مهندسی فرهنگی، و الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، چهارمین و احتمالا مهم ترین کنش دانشی رهبر عالی و خوش فکر جمهوری اسلامی است.»
این استادیار دانشگاه تهران تلاش های جهانی برای بهبود علوم انسانی پس از چند دهه بحرانی را موفق ندانست و پدیدار شدن علوم شناختی را دگرگونی مهمی تلقی کرد که می تواند به مهاجرت بزرگ از علوم انسانی نارسای موجود و پیدا شدن راه حلی برای انبوه مسائل رفتاری و اجتماعی منجر شود. انتقادی شدید از علوم انسانی که بیان آن از سوی استاد مطرح ترین دانشکده علوم انسانی کشور بر اهمیت آن می افزاید.
این جامعه شناس در ادامه علوم شناختی را مسیر برون رفت مناسبی از بن بست علوم انسانی روشنفکرزده امروز دانست و عالمان علوم انسانی را دچار مماشات و اکتفا به ابراز تأسف درباره معضلاتی همچون عدالت، آزادی، آموزش، جنسیت، تمدن، جهانی سازی و محیط زیست تلقی کرد و ادامه داد: «در حالی که فنون فنی-مهندسی، مشغول طراحی مسیرهای پیشروی تحول در حیطه های تکنولوژیک هستند، عالمان علوم انسانی، علم ورزی خود را در منفی بافی بی پایان به رخ دانشجویان و مردم عادی می کشند، و از این قرار، مدت هاست که نزد بسیاری از مردم این پرسش مطرح است که سرمایه گذاری در علوم انسانی دقیقا به چه کار می آید؟»
حاجی حیدری همچنین پیش فرض هایی نظیر کفایت رسیدگی علوم انسانی به بحث های خود برای اصلاح امور را زیر سؤال برد و این تلقی را که سیاست مداران بحث های سیاسی و فلسفی روشنفکران را به زمینه عمل سیاسی می رسانند و لازم نیست تا خود عالمان علوم انسانی غم عملیاتی شدن دیدگاه هایشان را بخورند را مردود دانست. او همچنین علوم شناختی را بر خلاف علوم انسانی بیزار از بی طرفی ارزشی تلقی نمود و در ادامه بر این موضوع تأکید کرد که علوم شناختی درخشان تر از دو مسیر میان رشته ای پیش تر گشوده شده، یعنی نظریه عمومی سیستم ها و نظریه عمومی بازی هاست.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با انتقاد از نسبیت گرایی غالب در جریان های مختلف فکری سده بیستم که علوم انسانی و عمل سیاسی را به کثرت گرایی غیرمسؤولانه ای سوق داده بود، علوم شناختی را به واسطه در نظر گرفتن شناخت به عنوان مفروض غیرقابل انکار زمینه ساز بازگشت به سمت آنچه که «دیدگاه توحیدی» خواند بعد از یک قرن آشفتگی معرفی کرد.
وی در انتها این موضوع را که سید کمال خرازی وزیر خارجه عصر اصلاحات، سمت مدیریت بر چنین مسیری را عهده دار است ادای دین و جبران مافات اصلاحات به «شناخت» و ضرباتی که نسبیت گرایی شناختی به «حکمت» و «اخلاق» و «سیاست» زد تلقی نمود.
انتهای پیام/
این استادیار دانشگاه تهران تلاش های جهانی برای بهبود علوم انسانی پس از چند دهه بحرانی را موفق ندانست و پدیدار شدن علوم شناختی را دگرگونی مهمی تلقی کرد که می تواند به مهاجرت بزرگ از علوم انسانی نارسای موجود و پیدا شدن راه حلی برای انبوه مسائل رفتاری و اجتماعی منجر شود. انتقادی شدید از علوم انسانی که بیان آن از سوی استاد مطرح ترین دانشکده علوم انسانی کشور بر اهمیت آن می افزاید.
این جامعه شناس در ادامه علوم شناختی را مسیر برون رفت مناسبی از بن بست علوم انسانی روشنفکرزده امروز دانست و عالمان علوم انسانی را دچار مماشات و اکتفا به ابراز تأسف درباره معضلاتی همچون عدالت، آزادی، آموزش، جنسیت، تمدن، جهانی سازی و محیط زیست تلقی کرد و ادامه داد: «در حالی که فنون فنی-مهندسی، مشغول طراحی مسیرهای پیشروی تحول در حیطه های تکنولوژیک هستند، عالمان علوم انسانی، علم ورزی خود را در منفی بافی بی پایان به رخ دانشجویان و مردم عادی می کشند، و از این قرار، مدت هاست که نزد بسیاری از مردم این پرسش مطرح است که سرمایه گذاری در علوم انسانی دقیقا به چه کار می آید؟»
حاجی حیدری همچنین پیش فرض هایی نظیر کفایت رسیدگی علوم انسانی به بحث های خود برای اصلاح امور را زیر سؤال برد و این تلقی را که سیاست مداران بحث های سیاسی و فلسفی روشنفکران را به زمینه عمل سیاسی می رسانند و لازم نیست تا خود عالمان علوم انسانی غم عملیاتی شدن دیدگاه هایشان را بخورند را مردود دانست. او همچنین علوم شناختی را بر خلاف علوم انسانی بیزار از بی طرفی ارزشی تلقی نمود و در ادامه بر این موضوع تأکید کرد که علوم شناختی درخشان تر از دو مسیر میان رشته ای پیش تر گشوده شده، یعنی نظریه عمومی سیستم ها و نظریه عمومی بازی هاست.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با انتقاد از نسبیت گرایی غالب در جریان های مختلف فکری سده بیستم که علوم انسانی و عمل سیاسی را به کثرت گرایی غیرمسؤولانه ای سوق داده بود، علوم شناختی را به واسطه در نظر گرفتن شناخت به عنوان مفروض غیرقابل انکار زمینه ساز بازگشت به سمت آنچه که «دیدگاه توحیدی» خواند بعد از یک قرن آشفتگی معرفی کرد.
وی در انتها این موضوع را که سید کمال خرازی وزیر خارجه عصر اصلاحات، سمت مدیریت بر چنین مسیری را عهده دار است ادای دین و جبران مافات اصلاحات به «شناخت» و ضرباتی که نسبیت گرایی شناختی به «حکمت» و «اخلاق» و «سیاست» زد تلقی نمود.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «بی مسئولیتی علوم انسانی باعث روی آوردن به علوم شناختی شده است» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.