وزارت راه و شهرسازی در اجرای قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، آیین نامه اجرایی ساماندهی و توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی را جهت سیر مراحل بررسی و تصویب هیئت وزیران ارائه نموده است.

به گزارش حوزه دولت خبرگزاری فارس، وزارت راه و شهرسازی در اجرای قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، آیین نامه اجرایی ساماندهی و توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی را جهت سیر مراحل بررسی و تصویب هیئت وزیران ارائه نموده است.

به موازات رشد شهرنشینی در کشور در دهه های اخیر، سکونت گاه های نامتعارف و خودانگیخته ای درون یا مجاور شهرها با تقدم در مجموعه های شهری بزرگ به سرعت ایجاد شده و رشد یافته است که از آن ها با عنوان سکونت گاه های غیررسمی نام برده می شود.

مطابق سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، سکونت گاه های غیررسمی عبارت است از: محله ها و محدوده هایی که خارج از ضوابط و قوانین، در درون یا خارج از محدوده شهرها به صورت شتاب زده ساخته شده و دچار ضعف شدید خدمات و سرانه های شهری و مشکلات حقوقی مالکیت هستند.

این سکونت گاه ها دارای ویژگی هایی به شرح زیر هستند:

- مسکن سازی شتاب زده توسط استفاده کنندگان آنها که عمدتا به دلیل نداشتن پروانۀ ساختمان و تبعیت نکردن از برنامه ریزی رسمی شهرسازی، مجموعه ای نابسامان به وجود آورده اند،

- پیوستگی عملکردی با شهر اصلی و گسست کالبدی از آن با تجمعی از اقشار عمدتا کم درآمد و فقیر،

- محیطی با کیفیت پائین زندگی و کمبود شدید خدمات و زیربناهای شهری و تراکم بالای جمعیتی.

بر اساس برآوردهای انجام شده از جمعیت شهری کشور در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰، جمعیت ساکن در سکونت گاه های غیررسمی، بالغ بر ۱۲ میلیون نفر برآورد شده است. بنابراین با توجه به شدت و ابعاد مسئله فقر شهری و اسکان غیررسمی در کشور، لزوم برنامه های پیش گیری و پیش نگری ضروری است.

توجه دولت به اسکان غیررسمی به سال ۱۳۸۲ باز می گردد. در این زمان، هیئت وزیران، مصوبه ای تحت عنوان سند توانمندسازی و ساماندهی اسکان غیررسمی به تصویب رساند.

حساس سازی مدیریت شهری نسبت به این مسئله، به موازات تدوین رویکرد لازم و تشکیل ستاد های ملی و استانی توانمندسازی و ساماندهی سکونت گاه های غیررسمی، از عمده ترین دستاوردهای سند مذکور به شمار می رود.

همچنین به دنبال این مصوبه، تلاش های دولت برای گرفتن کمک های جهانی آغاز شد و متعاقب آن بانک جهانی با کمک های مالی خود و تأسیس دفاتر محلی زیر نظر وزارت کشور، باعث شد مطالعات مربوط به توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی در تعدادی از کلان شهرها آغاز شود.

با گذشت زمان و تغییر شرایط کشور، بایستی یک سند جدید با رویکرد امروزی و دارای کارکرد اجرایی پذیری تهیه و تدوین شود.

همچنین مطابق ماده (۱۲۰) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه، دولت موظف است تا پایان سال دوم اجرای این قانون، اسناد ملی «کار شایسته»، «راهبرد انرژی کشور» و «توانمندسازی و ساماندهی سکونت گاه های غیررسمی» را با رعایت قوانین و مقررات مربوط، تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند.

در این راستا وزارت راه و شهرسازی در اجرای ماده (۱۶) قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، آیین نامه اجرایی جزء (۳) بند (الف) ماده (۱۲۰) قانون برنامه درخصوص ساماندهی و توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی را جهت سیر مراحل بررسی و تصویب هیئت وزیران ارائه نموده است.

گفتنی است، این پیشنهاد در دستور کار کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست هیئت دولت قرار دارد.

انتهای پیام/