ایسنا/خراسان رضوی نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد، زندگی در کنار خیابان های اصلی و بزرگراه ها یکی از شاخص های اصلی در ابتلا به بیماری های زوال عقل، آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس( ام اس) است.

به گزارش نیوز، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا اطلاعات مربوط به ۶۷۸ هزار بزرگسال در ونکوور را موردبررسی قراردادند و دریافتند زندگی در فاصله کمتر از ۵۰ متر از خیابان های اصلی و ۱۵۰ متر از بزرگراه ها با ابتلا به آلزایمر، پارکینسون و ام اس مرتبط است و علت آن را نیز افزایش میزان آلاینده ها در مکان های نزدیک به خیابان های اصلی و بزرگراه ها ذکر کردند.

محققان همچنین دریافتند زندگی در نزدیکی فضاهای سبز مانند پارک ها تأثیر حفاظتی در برابر اختلالات عصبی دارد.

وایر یوچی، محقق اصلی این تحقیق از دانشگاه بریتیش کلمبیا، اظهار کرد: برای اولین بار، ارتباط بین آلودگی هوا با خطر ابتلا به زوال عقل، پارکینسون، آلزایمر و ام اس در سطح جمعیت را تایید کردیم.

وی گفت:«از نتایج مثبت این تحقیق نیز درک تأثیرات محافظتی فضای سبز در کاهش خطر ابتلا به یک یا چند مورد از این اختلالات است. البته تحقیقات بیشتری لازم است، اما نتایج این تحقیق نشان می دهد که تلاش های برنامه ریزان شهری برای افزایش دسترسی به فضاهای سبز برای سلامتی عصبی مفید خواهد بود.»

اختلالات عصبی طیف وسیعی از اختلالات را ازجمله بیماری آلزایمر، زوال عقل، پارکینسون و بیماری ام اس را شامل می شود که این بیماری ها یکی از دلایل اصلی مرگ و ناتوانی در سراسر جهان هستند. تاکنون اطلاعات اندکی در مورد عوامل خطر مرتبط با این اختلالات عصبی شناسایی شده و اکثر این بیماری ها غیرقابل درمان هستند و به طورمعمول با گذشت زمان بدتر می شوند.

در این تحقیق، محققان اطلاعات ۶۷۸۰۰۰ بزرگسال در سنین ۴۵ تا ۸۴ سال را از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۳ موردبررسی قراردادند. آنان میزان مواجهه فرد با آلودگی هوا، سروصدا و نزدیکی با جاده ها را تحلیل کردند. طی دوره پیگیری از سال ۱۹۹۹تا ۲۰۰۳، محققان ۱۳۱۷۰ مورد بیماری زوال عقل، غیر آلزایمر، ۴۲۰۱ مورد بیماری پارکینسون، ۱۲۷۷ مورد بیماری آلزایمر و ۶۵۸ مورد ام اس را شناسایی کردند.

محققان دریافتند فضای سبز موجب کاهش اختلالات عصبی شده و این اثر حفاظتی به دلیل عوامل مختلفی است.

مایکل بروئر محقق اصلی این تحقیق گفت: « افرادی که در معرض میزان بالاتری از فضای سبز قرار دارند ، احتمالا ازنظر جسمی فعال هستند و ممکن است تعاملات اجتماعی بیشتری نیز داشته باشند و حتی مشاهده پوشش گیاهی نیز بر آنان تأثیر داشته باشد.»

وی در ادامه افزود: این نتایج حاکی از اهمیت برنامه ریزی شهری در توسعه فضاهای سبز و پارک ها در محله های مسکونی است.

نتایج این تحقیق در نشریه Environmental Health منتشرشده است.

انتهای پیام