نظریات و رهنمودهای <a href="/fa/dashboard/ ir/امام حسین سلام الله علیه" class="text info">امام حسین سلام الله علیه</a> در رابطه با مسائل انسانی


نظریات و رهنمودهای امام حسین سلام الله علیه در رابطه با مسائل انسانی



شناخت خداوند و عبادت او



حضرت امام حسین سلام الله علیه فرموده اند:



«ایها الناس! إن الله جل ذکره ما خلق العباد إلا لیعرفوه، فإذا عرفوه عبدوه فإذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة ما سواه».



امام حسین (ع) فرمود: «ای مردم! خداوند بندگان را آفرید تا او را بشناسند، آنگاه که او را شناختند، پرستش کنند و آنگاه که او را پرستیدند، از پرستش غیر او بی نیاز شوند».



(بحار الانوار، ج ۵ ص ۳۱۲ ح۱ )



۲. یافتن خداوند



«ماذا وجد من فقدک و ما الذی فقد من وجدک؟».



امام حسین (ع) فرمود: «پروردگارا! آن که تو را نیافت، چه یافت و آن که تو را یافت، چه از دست داد؟».



(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ )



۳. خداوند، مراقب انسان



«عمیت عین لا تراک علیها رقیبا».



امام حسین (ع) فرمود: «چشمی که تو را مراقب خویش نبیند، کور است».



(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ )



۴. عبادت تجار، بندگان و آزادگان



«إن قوما عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار و إن قوما عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و إن قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار و هی افضل العبادة».



امام حسین (ع) فرمود: «گروهی خدا را از روی میل به بهشت عبادت میکنند، که این عبادت تجارتکنندگان است و گروهی خدا را از ترس دوزخ میپرستند و این عبادت بردگان است، و گروهی خدا را به سبب شایستگی میپرستند، و این عبادت آزادگان است که برترین عبادت است».



(تحف العقول، ص ۲۷۹ ح۴ )



۵. پاداش عبادت حقیقی خداوند



«من عبد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانیه و کفایته».



امام حسین (ع) فرمود: «هرکس حق معبودیت خدا را بهجا آورد، خداوند بیش از حد انتظار و کفایتش به او عطا می کند».



(بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۱۸۴ ح۴۴ )



۶. زیانکار



«لقد خاب من رضی دونک بدلا».



امام حسین (ع) فرمود: «هرکس به غیر تو دل ببندد، زیان کرده است».



(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۱۶ ح۳ )



۷. ستایشگران خداوند



«ما خلق الله من شیء إلا و له تسبیح یحمد به ربه».



امام حسین (ع) فرمود: «خداوند هیچ موجودی را نیافرید، جز آنکه برای او تسبیحی قرارداد تا با آن خدا را ستایش کند».



(بحار الانوار، ج ۶۱ ص ۲۹ ح۸ )



۸. دوستی خداوند، سرمایه انسان



«خسرت صفقة عبد لم تجعل له من حبک نصیبا».



امام حسین (ع) فرمود: «پروردگارا! کسی که از محبت خود بهرهمندش نکردی، زیان کرده است».



(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ )



۹. اشک چشم و ترس دل، رحمت خداوند



«بکاء العیون و خشیة القلوب رحمة من الله».



امام حسین (ع) فرمود: «گریستن چشمها و ترسیدن قلبها، رحمتی از جانب خداست».



(مستدرک الوسائل، ج ۱۱ ص ۲۴۵ ح۳۵ )



۱۰. دوستی اهل بیت سبب ریزش گناهان



«إن حبنا لتساقط الذنوب کما تساقط الریح الورق».



امام حسین (ع) فرمود: «محبت ما اهل بیت سبب ریزش گناهان است، چنانکه باد، برگ درختان را میریزد».



(حیاة الامام الحسین، ج ۱ ص۱۵۶ )



۱۱. اهل بیت(ع)، معلمان ملائکه



«ای شیء کنتم قبل أن یخلق الله عزوجل آدم (ع)؟ قال کنا اشباح نور ندور حول عرش الرحمن فنعلم للملائکة التسبیح و التهلیل و التحمید».



از امام حسین (ع) پرسیده شد: «قبل از اینکه خداوند عزوجل آدم (ع) را خلق کند، شما چه چیزی بودید؟ فرمود: ما شبحهایی از نور بودیم که بر گرد عرش خدا میچرخیدیم و به ملائکه درس تسبیح و توحید و ستایش خدا را میآموختیم».



(بحار الانوار، ج ۵۷ ص ۳۱۱ ح۱ )



۱۲. اهلبیت(ع)، اهل سر خدا



«نحن الذین عندنا علم الکتاب و بیان ما فیه و لیس عند احد من خلقه ما عندنا لانا اهل سر الله».



امام حسین (ع) فرمود: «ما کسانی هستیم که علم قرآن، و بیان آنچه در آن است، نزد ماست، و آنچه در نزد ماست نزد هیچیک از آفریدگان خدا نیست، زیرا ما محرم راز خداییم».



(بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۸۴ ح۱۱ )



۱۳. مخلوقات، مأمور به اطاعت از اهل بیت(ع)



«و الله ما خلق الله شیئا إلا و قد امره بالطاعة لنا».



امام حسین (ع) فرمود: «سوگند به خدا که خداوند هیچ موجودی را نیافرید، مگر آنکه او را به اطاعت از ما، امر کرد».



(بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۸۱ ح۱ )



۱۴. دوستی اهل بیت(علیهم السلام)



«من احبنا کان منا اهل البیت».



امام حسین (ع) فرمود: «کسی که ما را دوست بدارد، از ما اهل بیت است».



(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۸۵ ح۱۹ )



۱۵. تهیدستی و کشته شدن شیعیان



«و الله البلاء و الفقر و القتل اسرع إلی من احبنا من رکض البراذین، و من السیل إلی صمره».



امام حسین (ع) فرمود: «به خدا سوگند، فقر و قتل به سوی دوستان ما، از حرکت اسبان تیزپا و جریان سیل در مسیرش، سریعتر است».



(بحار الانوار، ج ۶۴ ص ۲۴۹ ح۸۵ )



۱۶. پرهیز از خیانت و مکر و نیرنگ



«إن شیعتنا من سلمت قلوبهم من کل غش وغل ودغل».



امام حسین (ع) فرمود: «شیعه ما کسی است که دلش از هرگونه خیانت و نیرنگ و مکری پاک است».



(بحار الانوار، ج ۶۵ ص ۱۵۶ ح۱۰ )



۱۷. امام حسین(ع) و امام زمان(عج)



«لو ادرکته لخدمته ایام حیاتی».



امام حسین (ع) فرمود: «اگر زمان حضرت مهدی را درک میکردم، تمام عمر خدمتگزارش بودم».



(عقد الدرر، ص۱۶۰)



۱۸. حسین(ع)، کشته اشکها



«انا قتیل العبرة، لا یذکرنی مؤمن إلا بکی».



امام حسین (ع) فرمود: «من کشته اشکهایم، مؤمنی مرا یاد نکند، مگر آنکه به گریه میافتد».



(کامل الزیارات، ص ۱۱۷ ح۶ )



۱۹. پاداش زائر امام حسین(ع)



«من زارنی بعد موتی زرته یوم القیامة و لو لم یکن إلا فی النار لاخرجته».



امام حسین (ع) فرمود: «هرکه مرا پس از مرگم، زیارت کند، روز قیامت زیارتش می کنم و اگر در آتش هم باشد، او را بیرون می آورم».



(المنتخب للطریحی، ص۶۹ )



۲۰. خوشخلقی و سکوت



«الخلق الحسن عبادة و الصمت زین».



امام حسین (ع) فرمود: «خوشخویی، عبادت است و سکوت، زینت».



(تاریخ الیعقوبی، ج ۲ ص۲۶۴ )



۲۱. تأخیر در مرگ و افزایش روزی با صله رحم



«من سره ان ینسا فی اجله و یزاد فی رزقه فلیصل رحمه».



امام حسین (ع) فرمود: «کسی که دوست دارد اجلش به تأخیر افتد و روزی اش افزایش یابد، صله رحم به جا آورد».



(بحار الانوار، ج ۷۱ ص ۹۱ ح۵ )



۲۲. عرضه اعمال به خداوند



«إن اعمال هذه الامة ما من صباح إلا و تعرض علی الله عزوجل».



امام حسین (ع) فرمود: «همانا اعمال امت، هر بامدادان بر خداوند عرضه می شود».



(بحار الانوار، ج ۷۰ ص ۳۵۳ ح۵۴ )



۲۳. جلب رضایت مردم با نارضایتی خداوند



«من طلب رضی الناس بسخط الله وکله الله إلی الناس».



امام حسین (ع) فرمود: «کسی که برای جلب رضایت مردم، موجب غضب خدا شود، خداوند او را به مردم وا می گذارد».



(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۶ ح۸ )



۲۴. گذشت در حال قدرت



«إن اعفی الناس من عفا عن قدرة».



امام حسین (ع) فرمود: «باگذشت ترین مردم کسی است که با وجود قدرت، گذشت کند».



(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۱ ح۴ )



۲۵. سخن کاهنده ارزش



«لا تقولوا بالسنتکم ما ینقص عن قدرکم».



امام حسین (ع) فرمود: «چیزی که از ارزشتان بکاهد، بر زبان جاری نکنید».



(جلاء العیون، ج ۲ ص۲۰۵ )



۲۶. اثر تنگدستی، بیماری و مرگ



«لولا ثلاثة ما وضع ابن آدم رأسه لشیء الفقر و المرض و الموت».



امام حسین (ع) فرمود: «اگر سه چیز نبود، آدمی سرش را در برابر هیچ چیز فرود نمی آورد؛ تنگدستی، بیماری و مرگ».



(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۸۵ ح۴ )



۲۷. غفلت از گناه خویشتن



«إیاک ان تکون ممن یخاف علی العباد من ذنوبهم ویامن العقوبة من ذنبه».



امام حسین (ع) فرمود: «مبادا از کسانی باشی که از گناه دیگران بیمناکند، و از کیفر گناه خود آسوده خاطرند».



(تحف العقول، ص۲۷۳ )



۲۸. برطرفکردن گرفتاری مؤمن



«من نفس کربة مؤمن فرج الله عنه کرب الدنیا و الاخرة».



امام حسین (ع) فرمود: «هرکه گرفتاری مؤمنی را برطرف کند، خداوند گرفتاریهای دنیا و آخرتش را برطرف میکند».



(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۲ ح۵ )



۲۹. مرگ با عزت و زندگی با ذلت



«موت فی عز خیر من حیاة فی ذل».



امام حسین (ع) فرمود: «مرگ با عزت برتر از زندگی با ذلت است».



(بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۹۲ ح۴ )



۳۰. همسانی گفتار و عمل



«إن الکریم إذا تکلم بکلام، ینبغی ان یصدقه بالفعل».



امام حسین (ع) فرمود: «بزرگوار کسی است، که گفتارش با عملش یکی باشد».



(مستدرک الوسائل، ج ۷ ص ۱۹۳ ح۶ )



۳۱. دشمنی با علی(ع) نشانه نفاق



«ما کنا نعرف المنافقین علی عهد رسول الله (ص) إلا ببغضهم علیا و ولده».



امام حسین (ع) فرمود: «ما در عهد رسول خدا (ص) منافقان را نمیشناختیم، جز در دشمنی آنها با علی و اولادش».



(عیون أخبار الرضا، ج ۲ ص ۷۲ ص۳۰۵ )



۳۲. اثر پذیرش هدیه



«من قبل عطاءک، فقد اعانک علی الکرم».



امام حسین (ع) فرمود: «آنکس که هدیه تو را بپذیرد، تو را در بزرگواری کمک کرده است».



(بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۳۵۷ ح۲۱ )



۳۳. نجات از آتش با گریه از ترس خدا



«البکاء من خشیة الله نجاة من النار».



امام حسین (ع) فرمود: «گریه از ترس خدا، باعث نجات از آتش جهنم است».



(مستدرک الوسائل، ج ۱۱ ص ۲۴۵ ح۳۵ )



۳۴. اثر خردمندی و یقین به مرگ



«لو عقل الناس و تصوروا الموت لخربت الدنیا».



امام حسین (ع) فرمود: «اگر مردم خردمند میشدند و مرگ را باور میداشتند، دنیا ویران میگشت».



(إحقاق الحق، ج ۱۱ ص۵۹۲ )



۳۵. گناهی آسانتر از پوزش



«رب ذنب احسن من الاعتذار منه».



امام حسین (ع) فرمود: «چه بسا گناهی که نیکوتر از پوزش است».



(بحار الانوار، ج ۵۷ ص ۱۲۸ ح۱۱ )



۳۶. غیبت، خورش سگهای دوزخ



«کف عن الغیبة فإنها إدام کلاب النار».



امام حسین (ع) فرمود: «از غیبت بپرهیز، که خورش سگهای دوزخ است».



(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۱۷ ح۲ )



۳۷. نهی از منکر



«لا ینبغی لنفس مؤمنة تری من یعصی الله فلا تنکر علیه».



امام حسین (ع) فرمود: «سزاوار نیست که مؤمن، گناهکاری را ببیند و او را از گناه باز ندارد».



(کنز العمال، ج ۳ ص ۸۵ ح۵۶۱۴ )



۳۸. اثر نافرمانی خداوند



«من حاول امرا بمعصیة الله کان افوت لما یرجوا و اسرع لما یحذر».



امام حسین (ع) فرمود: «کسی که با نیرنگ و معصیت خدا، در پی بهدست آوردن چیزی رود، کمتر به آنچه امید دارد میرسد، و زودتر به آنچه میترسد، دچار میشود».



(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲ ح۱۹ )



۳۹. خیر فراوان در پنج چیز



«خمس من لم تکن فیه لم یکن فیه کثیر مستمتع: العقل، و الدین و الادب، و الحیاء و حسن الخلق».



امام حسین (ع) فرمود: «پنج چیز است که در هرکسی نباشد، خیر زیادی در او نیست: عقل، دین، ادب، حیا و خوشخویی».



(حیاة الامام الحسین(ع)، ج ۱ ص۱۸۱ )



۴۰. پیروی از حق و کمال عقل



«لا یکمل العقل إلا باتباع الحق».



امام حسین (ع) فرمود: «عقل جز با پیروی از حق، کامل نمیشود».



(أعلام الدین، ص۲۹۸ )



https://www.balagh.ir/content/۴۷۵۹


گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «نظریات و رهنمودهای امام حسین سلام الله علیه در رابطه با مسائل انسانی» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.