به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره «انسان» یا «هل اتی» یا «دهر» هفتاد و ششمین سوره جزء بیست و نهم و از سوره های مدنی قرآن کریم است.

آفرینش انسان، خلقت انسان از نطفه و هدایت و آزادی اراده او، پاداش ابرار و نیکان، ویژگی های نیکوکاران، اهمیت قرآن، طریق اجرای احکام آن و راه پرفراز و نشیب خودسازی، حاکمیت مشیت و خواست الهی از موضوعاتی است که سوره انسان به آن می پردازد.

بر اساس روایات، پاداش قرائت سوره انسان، بهشت و حوریان بهشتی و همنشینی با پیامبر (ص) در آخرت است.

امام رضا (ع) در نماز صبح دوشنبه و پنجشنبه در رکعت اول سوره حمد و سوره انسان و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره غاشیه را قرائت می کرد و می فرمود: هر کس چنین کند خداوند در این دو روز او را از شرور در امان می دارد.

اگر کسی بر قرائت سوره انسان مداومت ورزد اگر روحش ضعیف باشد دارای قدرت روحی می شود، خواندن این سوره برای تقویت اعصاب و دورشدن از اضطراب مفید است.

فایل صوتی تلاوت سوره انسان با صدای محمد عبدالکریم

متن سوره انسان همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

هل أتی علی الإنسان حین من الدهر لم یکن شیئا مذکورا ﴿١﴾

هر آینه بر انسان مدتی از زمان گذشت و او چیزی در خور ذکر نبود

إنا خلقنا الإنسان من نطفة أمشاج نبتلیه فجعلناه سمیعا بصیرا ﴿٢﴾

ما آدمی را از نطفه ای آمیخته بیافریده ایم تا او را امتحان کنیم و شنوا و بینایش ساخته ایم

إنا هدیناه السبیل إما شاکرا و إما کفورا ﴿٣﴾

راه را به او نشان داده ایم یا سپاسگزار باشد یا ناسپاس

إنا أعتدنا للکافرین سلاسلا و أغلالا و سعیرا ﴿٤﴾

ما برای کافران زنجیرها و غلها و آتش افروخته آماده کرده ایم

إن الأبرار یشربون من کأس کان مزاجها کافورا ﴿٥﴾

نیکان از جامهایی می نوشند که آمیخته به کافور است

عینا یشرب بها عباد الله یفجرونها تفجیرا ﴿٦﴾

چشمه ای که بندگان خدا از آن می نوشند و آن را به هر جای که خواهند روان می سازند

یوفون بالنذر و یخافون یوما کان شره مستطیرا﴿۷﴾

همان بندگانی که به نذر خود وفا می کردند و از روزی که گزند آن فراگیرنده است می ترسیدند (۷)

و یطعمون الطعام علیٰ حبه مسکینا و یتیما و أسیرا﴿۸﴾

و به پاس دوستی خدا بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می دادند (۸)

إنما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء و لا شکورا﴿۹﴾

ما برای خشنودی خداست که به شما می خورانیم و پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم (۹)

إنا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا﴿۱۰﴾

ما از پروردگارمان از روز عبوسی سخت هراسناکیم (۱۰)

فوقاهم الله شر ذٰلک الیوم و لقاهم نضرة و سرورا﴿۱۱﴾

پس خدا هم آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت و شادابی و شادمانی به آنان ارزانی داشت (۱۱)

و جزاهم بما صبروا جنة و حریرا﴿۱۲﴾

و به پاس آنکه صبر کردند بهشت و پرنیان پاداششان داد (۱۲)

متکئین فیها علی الأرائک ۖ لایرون فیها شمسا و لا زمهریرا﴿۱۳﴾

در آن بهشت بر تخت های خویش تکیه زنند در آنجا نه آفتابی بینند و نه سرمایی (۱۳)

و دانیة علیهم ظلالها و ذللت قطوفها تذلیلا ﴿۱۴﴾

و سایه های درختان به آنان نزدیک است و میوه هایش برای چیدن رام (۱۴)

و یطاف علیهم بآنیة من فضة و أکواب کانت قواریرا﴿۱۵﴾

و ظروف سیمین و جام های بلورین پیرامون آنان گردانده می شود (۱۵)

قواریر من فضة قدروها تقدیرا﴿۱۶﴾

جام هایی از سیم که درست به اندازه و با کمال ظرافت آن ها را از کار در آورده اند (۱۶)

و یسقون فیها کأسا کان مزاجها زنجبیلا ﴿۱۷﴾

و در آنجا از جامی که آمیزه زنجبیل دارد به آنان می نوشانند (۱۷)

عینا فیها تسمیٰ سلسبیلا ﴿۱۸﴾

از چشمه ای در آنجا که «سلسبیل» نامیده می شود (۱۸)

و یطوف علیهم ولدان مخلدون إذا رأیتهم حسبتهم لؤلؤا منثورا﴿۱۹﴾

و بر گرد آنان پسرانی جاودانی می گردند چون آن ها را ببینی، گویی که مروارید هایی پراکنده اند (۱۹)

و إذا رأیت ثم رأیت نعیما و ملکا کبیرا﴿۲۰﴾

و چون بدانجا نگری سرزمینی از نعمت و کشوری پهناور می بینی (۲۰)

عالیهم ثیاب سندس خضر و إستبر ق ۖ و حلوا أساور من فضة و سقاهم ربهم شرابا طهورا﴿۲۱﴾

بهشتیان را جامه های ابریشمی سبز و دیبای ستبر در بر است و پیرایه آنان دستبند های سیمین است و پروردگارشان باده ای پاک به آنان می نوشاند (۲۱)

إن هٰذا کان لکم جزاء و کان سعیکم مشکور ا ﴿۲۲﴾

این پاداش برای شماست و کوشش شما مقبول افتاده است (۲۲)

إنا نحن نزلنا علیک القرآن تنزیلا ﴿۲۳﴾

در حقیقت ما قرآن را بر تو به تدریج فرو فرستادیم (۲۳)

فاصبر لحکم ربک و لا تطع منهم آثما أو کفورا ﴿۲۴﴾

پس در برابر فرمان پروردگارت شکیبایی کن و از آنان گناهکار یا ناسپاسگزار را فرمان مبر (۲۴)

و اذکر اسم ربک بکرة و أصیلا ﴿۲۵﴾

و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان یاد کن (۲۵)

و من اللیل فاسجد له وسبحه لیلا طویلا ﴿۲۶﴾

و بخشی از شب را در برابر او سجده کن و شب های دراز او را به پاکی بستای (۲۶)

إن هٰؤلاء یحبون العاجلة و یذر ون وراءهم یوما ثقیلا ﴿۲۷﴾

اینان دنیای زودگذر را دوست دارند و روزی گرانبار را به غفلت پشت سر می افکنند (۲۷)

نحن خلقناهم و شددنا أسرهم ۖ و إذا شئنا بدلنا أمثالهم تبدیلا ﴿۲۸﴾

ماییم که آنان را آفریده و پیوند مفاصل آن ها را استوار کرده ایم و چون بخواهیم آنان را به نظایرشان تبدیل می کنیم (۲۸)

إن هٰذه تذکرة ۖ فمن شاء اتخذ إلیٰ ر به سبیلا ﴿۲۹﴾

این آیات پندنامه ای است تا هر که خواهد راهی به سوی پروردگار خود پیش گیرد (۲۹)

و ما تشاءون إلا أن یشاء الله ۚ إن الله کان علیما حکیما ﴿۳۰﴾

و تا خدا نخواهد شما نخواهید خواست؛ قطعا خدا دانای حکیم است (۳۰)

یدخل من یشاء فی رحمته ۚ و الظالمین أعد لهم عذابا ألیما ﴿۳۱﴾

هر که را خواهد به رحمت خویش در می آورد و برای ظالمان عذابی پردرد آماده کرده است (۳۱)

انتهای پیام/