به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، مطابق تعریف های آمار، افراد دارای «اشتغال ناقص» شامل تمام شاغلانی است که به دلایل اقتصادی نظیر رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیرکاری و به هر دلیل دیگری، کمتر از ۴۴ساعت در هفته کار می کنند و خواهان و آماده برای انجام کار اضافی در هفته هستند؛ به عبارتی این افراد به دلایل مختلف مجبور هستند کمتر از استاندار در هفته کار کنند. نوع فعالیت این افراد تحت عنوان اشتغال ناقص شناخته می شوند.

به طور خلاصه می توان گفت که اشتغال ناقص تحت تاثیر سطح تولید، مناسبات سرمایه داری و نیروی کار فصلی است. شرایط اقتصادی و تحریم های آمریکا باعث شده برخی از بنگاه های اقتصادی تعطیل و تعدادی نیز تولید خود را کاهش دهند و این امر موجب کاهش ساعت کار و اشتغال ناقص شده است.

مناسبات سرمایه داری کشورها یکی از مهمترین دلایل اشتغال ناقص است که در سال های اخیر این روال در کشور ما نیز پیش گرفته شده است.علی رغم اینکه در ماده ۵۱قانون کار صراحتا بیان شده است که مجموع ساعات کار مشمول این قانون در هر هفته نباید از ۴۴ساعت تجاوز کند، اما برخی از کارفرماها برای اینکه به تعهدات خود عمل نکند از نیروی کار نیمه وقت استفاده می کند. این کارفرماها برای پرداخت نکردن حقوق و مزایا و تعدیل نیروی کار خود از نیروهایی کار موقت و ساعت محدود استفاده می کنند.

در شرایطی که درآمد افراد شاغل تمام وقت کفاف زندگی آنها را نمی دهد و برای کسب درآمد بیشتر به شغل های دوم و سوم رو می آورند در مقابل برخی حاضر می شوند با دستمزد و ساعت کار کمتر و بدون مزایا به صورت نیمه وقت کار کنند و در برخی موارد در آمارگیری ها به عنوان شاغل محسوب می شوند.

کار فصلی همچون کشاورزی و بنایی هم از شاخص های موثر در اشتغال ناقص است. به این شکل که نیروی کار در حوزه کشاورزی بسته به فصل کشت و زرع کار می کنند و پس از اتمام این دوره بیکار می شوند.

مطابق آخرین آمار مرکز آمار ایران از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۱۴۰۱, سهم اشتغال ناقص نشان می دهد که ۹٫۵ درصد جمعیت شاغل ۱۵ساله و بیشتر دارای اشتغال ناقص بوده اند. این شاخص در بین مردان بیشتر از زنان و در نقاط روستایی بیشتر از نقاط شهری بوده است. سهم اشتغال ناقص در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال قبل ۰٫۷ درصد کاهش پیدا کرده است.

تعداد شاغلان ناقص در کشور حدود ۲میلیون و ۲۴۲ هزار و ۴۷۵ نفر درسال ۱۴۰۱ بوده است که این سهم در سال ۱۴۰۰ حدود ۲میلیون و ۳۸۰هزار و ۱۳ نفر درسال ۱۴۰۰بوده است. یعنی سهم اشتغال ناقص نسبت به سال ۱۴۰۰کاهش یافته است.

انتهای پیام/