به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم آباد، سی روز مهمان ماه تو بودم در سحرها و افطارهای چشم به راه نگاه تو، وقتی که آمدم دست هایم خالی بود و راه توشه ام فقیرتر از کشت های بی بر.

بعد سرم را به زیر انداختم و زیرچشمی ماه تو را نگاه می کردم. آخر مگر نه این است که من یتیم نگاه تو هستم و سال ها است به دنبال نشانی از تو، رمضان که آمد خودم را هی به آب و آتش زدم و هی میان هروله های گمگشته به دور نشانی تو طواف کردم.

حالا که ماه تو رفته است، مرا میان اشک های حسرت زده در عید فطر اجابت کن که صراط تو را گم نکنم. من ریزه خوار خوان تو هستم.

انتهای پیام/ ۶۴۴/